نمایش مبدأ برای مراسم مذهبی و ملی در اسارت

یکی از مهم‌ترین کارها برای پر کردن اوقات فراغت و تقویت ایمان [[اسرا]]، برگزاری مراسم [[دعا و توسل|دعا]]، ختم قرآن و صلوات بود. با توجه به اینکه اجرای این‌گونه مراسم در [[اردوگاه]] ممنوع بود، برای انجام آن باید چند نگهبان بیرون آسایشگاه قرار می‌گرفتند تا مراسم در آرامش انجام می‌شد. بعد از اطمینان از وضعیت، [[اسرا]] آرام می‌نشستند و مسئول برنامه، مراحل انجام بر[[نامه]] را عنوان می‌کرد، همیشه با قرائت قرآن شروع می‌شد و بعد از آن، با سخنرانی در مورد چگونگیِ برخورد [[اسرا]] با نیروهای عراقی و جلوگیری از حساسیت آنها نسبت به افراد [[اردوگاه]] ادامه پیدا می‌کرد. گروه احکام وظیفه پاسخ‌گویی به سؤالات اخلاقی و شرعی بچه‌های اردوگاه را به‌عهده داشت و گروه خبر، اخبار سیاسی جنگ و داخلی کشور را که از روش‌های مختلف به‌دست می‌آورد، ازطریق مسئول [[اردوگاه]] در اختیار [[اسرا]] قرار می‌داد. استفاده از [[رادیو]] و مطبوعات غیرعراقی ممنوع بود. گروه خبر، که از افراد تحصیل‌کرده و آشنا به زبان‌های خارجی بودند، اخبار خارجی را مخفیانه از [[رادیو]] و مطبوعات می‌گرفتند و ترجمه و تفسیر می‌کردند و طی اجرای مراسم، در اختیار [[اسرا]] قرار می‌دادند. یک جلد قرآن را جزء‌به‌جزء می‌کردند و به کمک عده‌ای که شغل آنها صحافی بود، هر جزء را با مقوای مواد غذایی و نخ و سوزن صحافی می‌كردند و در مراسم، ختم قرآن می‌گرفتند. با توجه به اینکه به‌جز قرآن، کتاب‌های دیگر ممنوع بود، دعاهای مختلف را كه به حافظه سپرده بودند، در مراسم می‌خواندند<ref name=":1">سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). [[شهردار اردوگاه(کتاب)|شهردار اردوگاه]]. چ 2. تهران: [https://www.mfpa.ir/fa/library پیام آزادگان].</ref>.

    مراسم دیگری که اجرا می‌شد، برگزاری عزاداری بستگان [[اسرا]] بود. وقتی خبر فوت یکی از اعضای [[خانواده]] به‌وسیله [[نامه]] می‌رسید، از آسایشگاه‌های دیگر به دیدن صاحب عزا می‌رفتند و برای برگزاری مجلس ختم در [[آشپزخانه در اسارت|آشپزخانه]] حلوا می‌پختند و خیرات می‌کردند که البته اجرای این برنامه‌ها بستری برای تبادل اطلاعات بین [[اسرا]] بود. برگزاری مراسم سال نو و تدارک سفره هفت‌سین هم راهی برای سرگرم شدن [[اسرا]] در مدت اسارتشان بود. آنها برای چیدن سفره هفت‌سین از همه امکاناتی که داشتند استفاده می‌کردند تا جایی که در سفره، سیم‌خاردار، سنجاق، سوزن، ساعت، سنگ، سکه می‌گذاشتند و هفتمین سین را هم خود آسایشگاه (سجین به زبان عربی) قرار می‌دادند. قرآن و آینه و شیرینی‌هایی را که با خرما و [[نان در اسارت|نان]] پخته بودند، هم به سفره اضافه می‌کردند<ref>شورای علمی [[دانشنامه آزادگان]].(1399).[[دانشنامه آزادگان]]: اسیران ایرانی آزاد شده در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|جنگ عراق علیه ایران]].تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ [https://www.mfpa.ir/fa/library پیام آزادگان]،</ref>.

== نیز نگاه کنید به ==

* [[سرگرمی]]
* [[اردوگاه]]

== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:مراسم مذهبی و ملی در اسارت]]
[[رده:سرگرمی]]
[[رده:اسارت و اسیران]]