نمایش مبدأ برای من، داود، علی

[[پرونده:من، داوود، علی.jpg|بندانگشتی|کتاب «من، داود، علی» خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خوانساری، عباس شهریاری، است]]'''خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خوانساری، عباس شهریاری، است'''

=== فرداده کتاب ===
'''نویسنده:''' عباس شهریاری 

'''ویراستار:''' فرزانه قلعه‌قوند  

'''صفحه‌آرا:''' افسانه گودرزی 

'''لیتوگرافی، چاپ و صحافی:''' خانه چاپ کتاب 

'''نوبت و سال چاپ:''' اول، 1397

'''شمارگان:''' 1000 

'''قیمت پشت جلد:''' 99000 ریال''' ''' 

'''تعداد صفحات:''' 152

'''شابک:''' 8- 26- 8220- -600- 978 

'''قطع کتاب:''' رقعی 

'''نوع کتاب:''' خاطره  

=== '''معرفی کتاب''' ===
«من، داود، علی» خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خوانساری، عباس شهریاری، است که در 3 فصل به نگارش درآمده است. شهریاری سال 1362 برای [[آموزش]] نیروهای حزب‌الله به لبنان اعزام شد. پس از بازگشت از لبنان در بهمن‌ همان سال همسر باردار و دو فرزندش را به خدا سپرد و به جبهه‌های جنگ پیوست. عباس شهریاری بهمن 1362 در [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D8%AE%DB%8C%D8%A8%D8%B1#:~:text=%D8%A7%DB%8C%D9%86%20%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%20%DB%B3,%D8%A7%D8%B2%20%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%8C%20%D8%A8%D9%87%E2%80%8C%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%20%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF. عملیات خیبر] به اسارت نیروهای دشمن درآمد و به‌مدت هفت سال در [[اسارت و اسیران|اسارت]] را در [[اردوگاه موصل 2]] سپری کرد. درحالی‌که خانواده‌اش مشغول تدارک اولین سالگرد شهادت وی بود، نامه‌ای که فقط عنوانی از او داشت، مژده زنده‌بودنش را با خود به ارمغان آورد.

=== '''گزیده‌ای از محتوای کتاب''' ===
نگهبان عراقی از راه رسید و پشت پنجره آسایشگاه بدون توجه بچه‌ها داشت با تعجب به الاغ نگاه می‌کرد. همه غرق تماشای [[تئاتر در اسارت|تئاتر]] بودیم که یک‌باره صدای نخراشیده نگهبان عراقی بلند شد: «ون؟» گفتم: «یا اباالفضل، لو رفتیم، بچه‌ها بچه‌ها زود، زود...» داد و فریاد سرباز عراقی همه‌جا بلند شده بود: «عباس! کو الاغ الاغ کجا رفت؟ برو الاغ را بیاور اینجا» من با این دو تا چشم خودم دیدم الاغ داخل آسایشگاه بود ... .

قضیه از این قرار بود که دو نفر از بچه‌ها پشت سر هم خم شده و بچه‌ها پتویی روی آنها انداخته بودند و به وسیله مقوا و دوده حمام سر الاغ را به صورتی قشنگ و واقعی درآورده، از دسته تِی و ریشه‌های پتو برای دم و نیز افسار زیبایی هم از شکافتن زیرپوش سفید یکی از بچه‌ها و پالون زیبایی هم برایش درست کرده بودند. هر کس از دور نگاه می‌کرد به یقین می‌گفت که الاغ واقعی است ...<ref>قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،</ref> .

=== کتابشناسی ===