سیاست اسلام در برخورد با اسیران جنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۵۷

پایان‌نامه‌ای درباره سیاست اسلام در برخورد با اسیران جنگی است که توسط نبیل ِشاکر عبدالزهره الجابری در مقطع کارشناسی ارشد رشته تاریخ انجام و در سال 1401 دفاع شده است.

فراداده پایان‌نامه

عنوان پایان‌نامه: سیاست اسلام در برخورد با اسیران جنگی در عصر پیامبر و خلفای چهارگانه

پدید آور: نبیل ِشاکر عبدالزهره الجابری

سال نشر: 1401

نام سازمان: دانشگاه ادیان و مذاهب

رشته تحصیلی: تاریخ - تاریخ اسلام

نوع فایل: pdf

نوع ماده: پایان‌نامه کارشناسی ارشد

چکیده

اسلام بە اسیران و حقوق آنان اهتمام ورزیدە است، و رسول مکرم اسلام (صلّوات اللە وسلامە علیە وآلە) بە مراقبت اسیران از لحاظ غذا و مسکن سفارش کردە است، و این سفارشها بر گرفتە از تعالیم الهی است و ساختە دست بشر نیستند، و هیچکس نسبت بە بندە ای مهربان تر از پروردگارش نیست، کە بە تعامل با اسیران جنگی از سر رحمت و مهربانی تأکید کردە است، حتی اگر آن اسیر بە خداوند و پیامبر او ایمان نداشتە باشد. این عنایت فوق العادە در مسیر خیر و مقدسی قرار گرفتە است، و از این رو در این تحقیق مواضع و رویدادهای مختلفی را ارائە کردە ایم، بدین نحو کە در تاریخ هیچ حکومتی بیشتر از حکومت اسلامی کە از شریعت پیامبر اعظم (صلّوات اللە وسلامە علیە وآلە) واهل بیت (سلام اللە علیهم) پیروی می کند حق اسیر را رعایت نکردە است.بررسی وقایع تاریخی نشان می دهد کە مسلمانان تنها بە اطعام اسیران جنگی خود بسندە نمی کردند، بلکە حتی به اسرا نیز لباس می دادند همانطور که در روایت آمده است، و بزرگترین شاهد این مساله اتفاقات بعد از جنگ بدر در میان اسیران جنگی بود که نور تساهل در اسلام را در برخورد با اسیر دیدند. برخورد با اسیران یهود تفاوت چندانی با مشرکان نداشتند، اما پیامبر اکرم (ص) با اسیران یهودی بە دلیل جنایات فجیعی کە یهودیان در حق مسلمانان و دین اسلام مرتکب می شدند، با قاطعیت رفتار می کردند، چرا کە رفتار آنان جز بدرفتاری و انکار نعمت و تهمت زدن بە خدا و رسول و پیروانش، همچنین تلاش برای تحریک مسلمانان بە آنچە کە خود درست می پنداشتند نبود.امیرمؤمنان علی (علیه السلام) نیز از این عقیدە و آموزە های مقدس پیروی می کردند وآنها را بە فرزندان و یاران خود کە همانا حفظ حقوق اسیران و تلاش برای حمایت از آنها بودە، تآکید می کردند. بە ویژە حفظ جان و امنیت شخصی هر فرد بە طور عام و اسیران جنگی بە طور خاص و عدم موضع گیری انتقام جویانە در برخورد با اسیران. و همچنین ایجاد یک مقام بازپرس در برابر قاتلان و جنایتکاران جنگی کە با اسیران برخورد جنایتکارانە داشتە اند، واین همان چیزی است کە ما امروزە آن را دادگاە جنایتکاران جنگی می نامیم، ولو اینکە آن جنایتکار یک مسلمان سرکش باشد، واین محاکمە ومجازات نه فقط برای کسانی است که به اسیران اهانت می کنند بلکه برای کسانی خواهد بود کە حقوق بشر و حقوق اسیران جنگی را نادیدە می گیرند.دوران پیامبر اعظم (صلّوات اللە وسلامە علیە وآلە) و دوران خلفا در بسیاری از موقعیت ها و حوادث متفاوت بود، با این تفاوت کە در دوران پیامبر اکرم (صلّوات اللە وسلامە علیە وآلە) بر پایە رحمت و شفقت و نظامی دقیق در برخورد با اسیران صورت می پذیرفت. روزگار پیامبر اعظم (ص) وزمان خلفا در بسیاری از مواضع و رویدادها تفاوت های چشمگیری دارد. روزگار پیامبر، دارای چارچوبی دقیق در رفتار با اسیران وبرخورد با آنان همراه با رأفت اسلامی ومهربانی و عدالت بود. چیزی که هست، روش خلفای سه گانه روشی مجازات گونه نسبت به همه ی اسیران بود. وبه هر دلیل، با اسیران با مهربانی و عطوفت رفتار نمی کردند. بنابراین، مرگ، تنها سرنوشت حتمی اسیران در روزگار آنان به شمار می رفت. و بارزترین نمونه ی آن در این موضوع، رفتار خالد بن ولید در خلال ترور وحشیانه ی مالک بن نویره در زمان خلافت ابوبکر می باشد.

کلیدواژه‌ها

اسرای جنگی؛ چهار خلیفه

نیز نگاه کنید به

پیوند به بیرون

پیوند به تمام متن پایان‌نامه https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/9b3d245c447da35f342459abff6c5bf0