راز ماندن(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۹

کتاب راز ماندن: خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است

خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است.

فراداده کتاب

نویسنده: حسین طحان

ویراستار: مریم بیات

حروف‌چین و صفحه‌آرا: مریم مردانی

لیتوگرافی، چاپ و صحافی: پرتو- نگین

نوبت و سال چاپ: اول،‌ 1390

شمارگان: 2000

قیمت پشت جلد: 39000 ریال

تعداد صفحات: 131/ مصور

شابک: 580-5013-600-978

قطع کتاب: رقعی

نوع کتاب: خاطره

معرفی کتاب، معرفی راوی و نویسنده

این کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است. این خاطرات از زمان اعزام به جبهه آغاز شده و تا زمان آزادی و خروج از عراق و در 38 موضوع به نگارش درآمده است.

حسین طحان سال 1362 در عملیات خیبر به اسارت درآمد. سال های اسارت این آزاده در اردوگاه موصل 2 و اردوگاه موصل 4(جدید) سپری شد.

گزیده‌ای از محتوای کتاب

... یک روز عصر خبری در اردوگاه پیچید که می‌خواهند اسرا را بیرون اردوگاه ببرند و از قفسه سینه آنها عکس بگیرند. همه خوشحال بودند از اینکه بعد از چند سال بالاخره فضای بیرون را می‌بینند و هوای آزاد را استنشاق می‌کنند. نوبت بیرون رفتن که شد، هر ده نفر اسیر را از مچ دست به همدیگه بستند و چشم‌ها را هم با چشم‌بند پوشاندند. یک نفر سرباز، فرد جلویی را هدایت می‌کرد و نُه نفر دیگر بسته به هم پشت سر او حرکت می‌کردند. وقتی آخرین در را رد کردیم و به فضای آزاد رسیدیم هوای آزاد را استنشاق کردیم، اما افسوس که هرگز جایی را نتوانستیم ببینیم. یک‌نفر، یک‌نفر همچنان با چشم بسته، داخل اتاقک سیار، می‌رفتیم و بعد از عکس‌گرفتن، بلافاصله به داخل اردوگاه برمی‌گشتیم. و این بود نحوه مداوای اسرای ما، در این میان، تنها ذکر خداوند دوای درمان بود ...^[۱] .

کتابشناسی

↑ قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،

[1] قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:راز ماندن.jpg|بندانگشتی|کتاب راز ماندن: خاطرات خودنگاشت جانباز و آزادة خراساني (بيرجند) حسين طحان است]]
+[[پرونده:راز ماندن.jpg|بندانگشتی|کتاب راز ماندن: خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است]]
-'''خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بيرجند) حسين طحان'''
+'''خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است.'''
 === فراداده کتاب ===
-'''نويسنده:''' حسين طحان
+'''نویسنده:''' حسین طحان
-'''ويراستار:''' مريم بيات
+'''ویراستار:''' مریم بیات
-'''حروف‌چين و صفحه‌آرا:''' مريم مرداني
+'''حروف‌چین و صفحه‌آرا:''' مریم مردانی
-'''ليتوگرافي، چاپ و صحافي:''' پرتو- نگين
+'''لیتوگرافی، چاپ و صحافی:''' پرتو- نگین
 '''نوبت و سال''' چاپ: اول،‌ 1390
@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 '''شمارگان:''' 2000
-'''قيمت پشت جلد:''' 39000 ريال
+'''قیمت پشت جلد:''' 39000 ریال
 '''تعداد صفحات:''' 131/ مصور
@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 '''شابک:''' 580-5013-600-978
-'''قطع کتاب:''' رقعي
+'''قطع کتاب:''' رقعی
 '''نوع کتاب:''' خاطره
-=== '''معرفي کتاب، معرفي راوي و نويسنده''' ===
+=== '''معرفی کتاب، معرفی راوی و نویسنده''' ===
-اين کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزادة خراساني (بيرجند) حسين طحان است. اين خاطرات از زمان اعزام به جبهه آغاز شده و تا زمان آزادي و خروج از عراق و در 38 موضوع به نگارش درآمده است.
+این کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است. این خاطرات از زمان اعزام به جبهه آغاز شده و تا زمان آزادی و خروج از عراق و در 38 موضوع به نگارش درآمده است.
-حسين طحان سال 1362 در عمليات خيبر به اسارت درآمد. سال هاي اسارت اين آزاده در اردوگاه‌هاي موصل 4 و 2 (جديد) سپري شد.
+حسین طحان سال 1362 در عملیات خیبر به اسارت درآمد. سال های [[اسارت و اسیران|اسارت]] این آزاده در [[اردوگاه موصل 2]] و [[اردوگاه موصل 4]](جدید) سپری شد.
-=== '''گزيده‌اي از محتواي کتاب''' ===
+=== '''گزیده‌ای از محتوای کتاب''' ===
-... يک روز عصر خبري در اردوگاه پيچيد که مي‌خواهند اسرا را بيرون اردوگاه ببرند و از قفسه سينه آنها عکس بگيرند. همه خوشحال بودند از اينکه بعد از چند سال بالاخره فضاي بيرون را مي‌بينند و هواي آزاد را استنشاق مي‌کنند. نوبت بيرون رفتن که شد، هر ده نفر اسير را از مچ دست به همديگه بستند و چشم‌ها را هم با چشم‌بند پوشاندند. يک نفر سرباز، فرد جلويي را هدايت مي‌کرد و نُه نفر ديگر بسته به هم پشت سر او حرکت مي‌کردند. وقتي آخرين در را رد کرديم و به فضاي آزاد رسيديم هواي آزاد را استنشاق کرديم، اما افسوس که هرگز جايي را نتوانستيم ببينيم. يک‌نفر، يک‌نفر همچنان با چشم بسته، داخل اتاقک سيار، مي‌رفتيم و بعد از عکس‌گرفتن، بلافاصله به داخل اردوگاه برمي‌گشتيم. و اين بود نحوة مداواي اسراي ما، در اين ميان، تنها ذکر خداوند دواي درمان بود ...<ref>قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،</ref> .
+... یک روز عصر خبری در [[اردوگاه]] پیچید که می‌خواهند اسرا را بیرون [[اردوگاه]] ببرند و از قفسه سینه آنها [[عکس]] بگیرند. همه خوشحال بودند از اینکه بعد از چند سال بالاخره فضای بیرون را می‌بینند و هوای آزاد را استنشاق می‌کنند. نوبت بیرون رفتن که شد، هر ده نفر اسیر را از مچ دست به همدیگه بستند و چشم‌ها را هم با چشم‌بند پوشاندند. یک نفر سرباز، فرد جلویی را هدایت می‌کرد و نُه نفر دیگر بسته به هم پشت سر او حرکت می‌کردند. وقتی آخرین در را رد کردیم و به فضای آزاد رسیدیم هوای آزاد را استنشاق کردیم، اما افسوس که هرگز جایی را نتوانستیم ببینیم. یک‌نفر، یک‌نفر همچنان با چشم بسته، داخل اتاقک سیار، می‌رفتیم و بعد از عکس‌گرفتن، بلافاصله به داخل [[اردوگاه]] برمی‌گشتیم. و این بود نحوه مداوای اسرای ما، در این میان، تنها ذکر خداوند دوای درمان بود ...<ref>قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،</ref> .
 === کتابشناسی ===