شکنجه های روحی و روانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
=== مقدمه === | === مقدمه === | ||
ازجمله شکنجه‌های روانی موارد ذیل‌اند: ایجاد محدودیت های عاطفی، ایجاد محدودیت در مراسله و مكاتبات اسیر با خانواده، انتظار شكنجه، تفتیش، بازجویی، تحقیر، شایعه پراكنی، ترور شخصیت و اشاعه تهمت ها، وعده و وعیدهای طولانی شكنجه، ایجاد محدودیت های اعتقادی، انواع ممنوعیت های غیرمنطقی، مصاحبه های اجباری برای [[رادیو]] و تلویزیون عراق، شهادت سایر اسرا، به بازی گرفتن احساسات اسیران، سركوب آرامش اسیران، پخش صداهای آزاردهنده حیوانات از بلندگوها، درج اكاذیب در [[نامه]] ها، احترام اجباری اسیران به عراقی ها، اجبار به توهین و سایر موارد. | ازجمله شکنجه‌های روانی موارد ذیل‌اند: ایجاد محدودیت های عاطفی، ایجاد محدودیت در مراسله و مكاتبات اسیر با خانواده، انتظار شكنجه، تفتیش، بازجویی، تحقیر، شایعه پراكنی، ترور شخصیت و اشاعه تهمت ها، وعده و وعیدهای طولانی شكنجه، ایجاد محدودیت های اعتقادی، انواع ممنوعیت های غیرمنطقی، مصاحبه های اجباری برای [[رادیو]] و تلویزیون عراق، شهادت سایر اسرا، به بازی گرفتن احساسات اسیران، سركوب آرامش اسیران، پخش صداهای آزاردهنده حیوانات از بلندگوها، درج اكاذیب در [[نامه]] ها، احترام اجباری اسیران به عراقی ها، اجبار به توهین و سایر موارد. | ||
یکی از روش‌های شکنجه روانی، که زندانبانان برای تحقیر اسیران به‌کار می‌گرفتند، این بود که اسیران را وادار می‌کردند هنگام صف کشیدن هنگام [[آمار]] و... به حالت سجده دربیایند که این وضعیت برایشان خیلی سنگین بود. بعضی از اسیران برای [[اعتراض]] به این وضعیت از فرمان عراقی‌ها تبعیت نمی‌كردند و با زندانبانان مقابله اعتراض‌آمیز می‌کردند<ref>زاغیان، اصغر (1389). دوازدهمین [[اردوگاه]]. قم: انتشارات ولاءمنتظر</ref>. | |||
=== کتابشناسی === | === کتابشناسی === | ||
مراد شفیعی | مراد شفیعی | ||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۲
مقدمه
ازجمله شکنجه‌های روانی موارد ذیل‌اند: ایجاد محدودیت های عاطفی، ایجاد محدودیت در مراسله و مكاتبات اسیر با خانواده، انتظار شكنجه، تفتیش، بازجویی، تحقیر، شایعه پراكنی، ترور شخصیت و اشاعه تهمت ها، وعده و وعیدهای طولانی شكنجه، ایجاد محدودیت های اعتقادی، انواع ممنوعیت های غیرمنطقی، مصاحبه های اجباری برای رادیو و تلویزیون عراق، شهادت سایر اسرا، به بازی گرفتن احساسات اسیران، سركوب آرامش اسیران، پخش صداهای آزاردهنده حیوانات از بلندگوها، درج اكاذیب در نامه ها، احترام اجباری اسیران به عراقی ها، اجبار به توهین و سایر موارد.
یکی از روش‌های شکنجه روانی، که زندانبانان برای تحقیر اسیران به‌کار می‌گرفتند، این بود که اسیران را وادار می‌کردند هنگام صف کشیدن هنگام آمار و... به حالت سجده دربیایند که این وضعیت برایشان خیلی سنگین بود. بعضی از اسیران برای اعتراض به این وضعیت از فرمان عراقی‌ها تبعیت نمی‌كردند و با زندانبانان مقابله اعتراض‌آمیز می‌کردند[۱].
کتابشناسی
مراد شفیعی