معرفی اردوگاه تکریت 11: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۱

نام های قبلی و بعدی
منطقه، اقلیم، آب و هوا
وضعیت فیزیکی اردوگاه
تعداد آسایشگاه
نقشه، عکس و فیلم اردوگاه
دوره های تأسیس و خاتمه اردوگاه
پایان آزادگان در اردوگاه

مقدمه

اردوگاه تکریت 11، قدیمی‌ترین اردوگاه مفقودین بین اردوگاه‌های ایرانی بود که اسرای عملیات کربلای 4 و عملیات کربلای 5 (دی‌ماه 1365) و تعداد زیادی اسرای دیگرِ جنگ، تا شهریور 1369 قریب به 45 ماه به‌طور مخفیانه و به دور از دسترس مأموران صلیب سرخ جهانی در آن نگه‌داری می‌شدند.

وضعیت ظاهری

نمایی بازسازی شده از بندهای یک و دو اردوگاه 11 تکریت

این اردوگاه از دو قسمت جدا از هم تشکیل می‌شد:

1. ساختمان اصلی

متشکل از 4 بند، هر بند شامل سه یا چهار آسایشگاه، مجموعاً 14 آسایشگاه مستطیل‌شکل با ابعاد تقریبی 5 متر عرض و 18 متر طول. در هر آسایشگاه، به‌طور متوسط تعداد 120 اسیر نگه‌داری می‌شد که این تعداد در مواقعی تا 150 نفر نیز افزایش می‌یافت. کف آسایشگاه‌ها سیمانی بود و هرکدام 5 پنجره رو به حیاط داشت. در هر آسایشگاه 10 مهتابی قرار داشت که به‌خاطر نگرانی نگهبان‌ها، در طول شب، روشن نگاه داشته می‌شدند.هر دو بند روبه‌رو به هم دارای یک حیاط مشترک بودند و سرویس‌های مشترکی نیز داشتند. تا اواخر دوره اسارت، بندها به‌نوبت و در ساعات جداگانه، حق هواخوری داشتند و ارتباط بین بندها ممنوع بود. به‌همین‌علت ساعات هواخوری و استفاده از سرویس‌ها، در طول 4 سال با محدودیت‌های شدید و شکنجه‌آوری همراه بوده است. آشپزخانه، بهداری و زندان انفرادی در وسط اردوگاه و بین بندهای 2 و 3 قرار داشت. اطراف اردوگاه با لایه‌های متعدد سیم‌خاردارهای رشته‌ای، حلقوی و برق‌دار به ضخامت 15 تا 20 متر پوشانده شده بود و 16 دکل دیدبانی بیرون از فضای اردوگاه عهده‌دار نگهبانی از اردوگاه بودند.

2. قلعه یا ملحق

ساختمان مربعی‌شکلی که بعدها به اردوگاه اضافه شد و از تعدادی اتاق‌ با ابعاد متفاوت بین 6 تا 20 متر تشکیل می‌شد و به همین نسبت، تعداد متفاوتی اسیر در آنها جا داده می‌شد. ظرفیت ملحق حدود 300 تا 400 اسیر بود که گاه تا 700 اسیر در آن جای می‌دادند.

ملحق موقت اردوگاه

بندهای 5 و 6 به‌صورت یکی از ملحق‌های اردوگاه تکریت 11 در نزدیکی ساختمان اصلی با ظرفیت 660 نفر برای مدتی راه‌اندازی و اسرای مفقود جدیدی در آن، جا داده شدند، که به‌علت نبود آب و مشکلات متعدد دیگر، بعدها جمع‌آوری و افراد آن به یکی از دو قسمت اصلی منتقل شدند.

نیز نگاه کنید به اردوگاه تکریت 11

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 |پایان آزادگان در اردوگاه
 |}
+===مقدمه===
+[[اردوگاه تکریت 11]]، قدیمی‌ترین [[اردوگاه]] مفقودین بین اردوگاه‌های ایرانی بود که اسرای [http://wikidefa.ir/?id=qi1onrgc عملیات کربلای 4] و [http://wikidefa.ir/?id=a2oat4o3 عملیات کربلای 5] (دی‌ماه 1365) و تعداد زیادی اسرای دیگرِ جنگ، تا شهریور 1369 قریب به 45 ماه به‌طور مخفیانه و به دور از دسترس مأموران [[صلیب سرخ]] جهانی در آن نگه‌داری می‌شدند.
+===وضعیت ظاهری===
+[[پرونده:تکریت 11.png|بندانگشتی|نمایی بازسازی شده از بندهای یک و دو اردوگاه 11 تکریت]]این [[اردوگاه]] از دو قسمت جدا از هم تشکیل می‌شد:
+====1. ساختمان اصلی====
+متشکل از 4 بند، هر بند شامل سه یا چهار آسایشگاه، مجموعاً 14 آسایشگاه مستطیل‌شکل با ابعاد تقریبی 5 متر عرض و 18 متر طول. در هر آسایشگاه، به‌طور متوسط تعداد 120 اسیر نگه‌داری می‌شد که این تعداد در مواقعی تا 150 نفر نیز افزایش می‌یافت. کف آسایشگاه‌ها سیمانی بود و هرکدام 5 پنجره رو به حیاط داشت. در هر آسایشگاه 10 مهتابی قرار داشت که به‌خاطر نگرانی نگهبان‌ها، در طول شب، روشن نگاه داشته می‌شدند.هر دو بند روبه‌رو به هم دارای یک حیاط مشترک بودند و سرویس‌های مشترکی نیز داشتند. تا اواخر دوره [[اسارت و اسیران|اسارت]]، بندها به‌نوبت و در ساعات جداگانه، حق هواخوری داشتند و ارتباط بین بندها ممنوع بود. به‌همین‌علت ساعات هواخوری و استفاده از سرویس‌ها، در طول 4 سال با محدودیت‌های شدید و شکنجه‌آوری همراه بوده است. آشپزخانه، بهداری و [[زندان انفرادی]] در وسط [[اردوگاه]] و بین بندهای 2 و 3 قرار داشت. اطراف [[اردوگاه]] با لایه‌های متعدد سیم‌خاردارهای رشته‌ای، حلقوی و برق‌دار به ضخامت 15 تا 20 متر پوشانده شده بود و 16 دکل دیدبانی بیرون از فضای [[اردوگاه]] عهده‌دار نگهبانی از [[اردوگاه]] بودند.
+====2. قلعه یا ملحق====
+ساختمان مربعی‌شکلی که بعدها به [[اردوگاه]] اضافه شد و از تعدادی اتاق‌ با ابعاد متفاوت بین 6 تا 20 متر تشکیل می‌شد و به همین نسبت، تعداد متفاوتی [[اسیران جنگ|اسیر]] در آنها جا داده می‌شد. ظرفیت ملحق حدود 300 تا 400 اسیر بود که گاه تا 700 اسیر در آن جای می‌دادند.
+===ملحق موقت [[اردوگاه]]===
+بندهای 5 و 6 به‌صورت یکی از ملحق‌های [[اردوگاه تکریت 11]] در نزدیکی ساختمان اصلی با ظرفیت 660 نفر برای مدتی راه‌اندازی و [[اسرای مفقود]] جدیدی در آن، جا داده شدند، که به‌علت نبود [[آب]] و مشکلات متعدد دیگر، بعدها جمع‌آوری و افراد آن به یکی از دو قسمت اصلی منتقل شدند.
 نیز نگاه کنید به [[اردوگاه تکریت 11]]