امکانات غذایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی آزادگان
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
=== مقدمه ===
از مشکلات عمده اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق مسئله نداشتن تغذیه کافی و سالم بود:


=== [[اردوگاه تکریت 14]] ===
از مشکلات عمده اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق مسئله نداشتن [[تغذیه]] کافی و سالم بود:  
در [[اردوگاه تکریت 14]]، سه نفر از همرزمان و هم‌سنگرانمان (صفرعلی اهل بروجن، محمودی اهل مازندران، درجه‌داری از توابع بوشهر) به‌علت گرسنگی و تشنگی و نبودِ فضای سالم با وضعی اَسفبار به شهادت رسیدند.»<ref>سنچولی پردل، محسن (1390). 133 نفر. خاطرات شریف صابری، چ دوم، تهران: سوره مهر.</ref>  «[[آب]] [[اردوگاه]] آلوده بود و خیلی از [[اسرا]] دچار بیماری‌های مختلف شده بودند. سهمیه غذا کم بود و عده‌ای زخم معده گرفته بودند. از میوه هم که با تأمین ویتامین بدن، باعث جلوگیری و درمان بیماری‌ها می‌شد، محروم بودیم<ref>زین‌العابدین، مسعود (1392). تجمّع ممنوع، خاطرات محمدعلی ملتجایی فرید. تهران: سورۀ مهر.</ref>. این مشکل به هنگام بروز مشکل یا تنبیه اسرا وضع حادتری به خود می‌گرفت: «در سلول انفرادی اسرا تنها می‌توانستند روزانه یک لیوان [[آب]] و یک عدد نان ارتش عراق (سمون) مصرف کنند.» <ref>عبداللهی، سرفراز (1384). قنوت در قفس. قم: نسیم حیات.</ref>.


علاوه‌بر کمیت نامناسب و عدم تنوع تغذیه، کیفیت بد غذا یا نوع تهیه آن از مسائل مهم در بدی تغذیه بود.  
== [[اردوگاه تکریت 14]] ==
در [[اردوگاه تکریت 14]]، سه نفر از همرزمان و هم‌سنگرانمان (صفرعلی اهل بروجن، محمودی اهل مازندران، درجه‌داری از توابع بوشهر) به‌علت گرسنگی و تشنگی و نبودِ فضای سالم با وضعی اَسفبار به شهادت رسیدند.»<ref>سنچولی پردل، محسن (1390). 133 نفر. خاطرات شریف صابری، چ دوم، تهران: سوره مهر.</ref>  <blockquote>«[[آب]] [[اردوگاه]] آلوده بود و خیلی از [[اسرا]] دچار بیماری‌های مختلف شده بودند. سهمیه غذا کم بود و عده‌ای زخم معده گرفته بودند. از میوه هم که با تأمین ویتامین بدن، باعث جلوگیری و درمان بیماری‌ها می‌شد، محروم بودیم<ref>زین‌العابدین، مسعود (1392). تجمّع ممنوع، خاطرات محمدعلی ملتجایی فرید. تهران: سورۀ مهر.</ref>.  </blockquote>این مشکل به هنگام بروز مشکل یا [[تنبیه در اسارت|تنبیه اسرا]] وضع حادتری به خود می‌گرفت: <blockquote>«در سلول انفرادی اسرا تنها می‌توانستند روزانه یک لیوان [[آب]] و یک عدد نان ارتش عراق (سمون) مصرف کنند.» <ref>عبداللهی، سرفراز (1384). قنوت در قفس. قم: نسیم حیات.</ref>. </blockquote>علاوه‌بر کمیت نامناسب و عدم تنوع [[تغذیه]]، کیفیت بد غذا یا نوع تهیه آن از مسائل مهم در بدی [[تغذیه]] بود.  


نیز نگاه کنید به [[تغذیه]]؛ [[امکانات]]
== نیز نگاه کنید به ==


=== کتابشناسی ===
* [[تغذیه]]
* [[امکانات]]
* [[غذای اسارت]]
* [[آشپزی و آشپزخانه]]
 
== کتابشناسی ==
<references />داوود خدایی
<references />داوود خدایی

نسخهٔ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۰

از مشکلات عمده اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق مسئله نداشتن تغذیه کافی و سالم بود:

اردوگاه تکریت 14

در اردوگاه تکریت 14، سه نفر از همرزمان و هم‌سنگرانمان (صفرعلی اهل بروجن، محمودی اهل مازندران، درجه‌داری از توابع بوشهر) به‌علت گرسنگی و تشنگی و نبودِ فضای سالم با وضعی اَسفبار به شهادت رسیدند.»[۱]

«آب اردوگاه آلوده بود و خیلی از اسرا دچار بیماری‌های مختلف شده بودند. سهمیه غذا کم بود و عده‌ای زخم معده گرفته بودند. از میوه هم که با تأمین ویتامین بدن، باعث جلوگیری و درمان بیماری‌ها می‌شد، محروم بودیم[۲].

این مشکل به هنگام بروز مشکل یا تنبیه اسرا وضع حادتری به خود می‌گرفت:

«در سلول انفرادی اسرا تنها می‌توانستند روزانه یک لیوان آب و یک عدد نان ارتش عراق (سمون) مصرف کنند.» [۳].

علاوه‌بر کمیت نامناسب و عدم تنوع تغذیه، کیفیت بد غذا یا نوع تهیه آن از مسائل مهم در بدی تغذیه بود.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سنچولی پردل، محسن (1390). 133 نفر. خاطرات شریف صابری، چ دوم، تهران: سوره مهر.
  2. زین‌العابدین، مسعود (1392). تجمّع ممنوع، خاطرات محمدعلی ملتجایی فرید. تهران: سورۀ مهر.
  3. عبداللهی، سرفراز (1384). قنوت در قفس. قم: نسیم حیات.

داوود خدایی