اخبار تعیین تکلیف مفقودین در مطبوعات: تفاوت میان نسخهها
A-hamidian (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی « ===ماراتن نفسگیر آزادی بقیه آزادگان و تعیین تکلیف مفقودین=== در شرایطی که انتظار میرفت کلیه اسرای در بند، در همان مقطع آزاد و به آغوش میهن بازگردند، ناگهان در 27 شهریور 1369، عراق اعلام کرد هیچ اسیر ایرانی دیگری را در اختیار ندارد و به کار مبادله...» ایجاد کرد) |
|||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در شرایطی که انتظار میرفت کلیه اسرای در بند، در همان مقطع آزاد و به آغوش میهن بازگردند، ناگهان در 27 شهریور 1369، عراق اعلام کرد هیچ اسیر ایرانی دیگری را در اختیار ندارد و به کار مبادله پایان داد. این درحالی بود که هنوز حداقل 3000 اسیر ایرانی، که تعداد زیادی از آنان صدا، تصویر یا نامشان در رسانههای عراقی انعکاس یافته بود، تعیینتکلیف نشده بودند<ref name=":2">آقایی، عباس و رستمی، فاطمه (1393). پابهپای آزادگان. خاطرات امیر سرتیپ عبدالله نجفی، چ دوم. تهران: [https://irdc.ir/ مرکز اسناد انقلاب اسلامی]،ص.97.</ref> . | |||
در شرایطی که انتظار میرفت کلیه اسرای در بند، در همان مقطع آزاد و به آغوش میهن بازگردند، ناگهان در 27 شهریور 1369، عراق اعلام کرد هیچ اسیر ایرانی دیگری را در اختیار ندارد و به کار مبادله پایان داد. این درحالی بود که هنوز حداقل 3000 اسیر ایرانی، که تعداد زیادی از آنان صدا، تصویر یا نامشان در رسانههای عراقی انعکاس یافته بود، تعیینتکلیف نشده بودند<ref name=":2">آقایی، عباس و رستمی، فاطمه (1393). پابهپای آزادگان. خاطرات امیر سرتیپ عبدالله نجفی، چ دوم. تهران: مرکز اسناد انقلاب | |||
== ماراتن نفسگیر آزادی بقیه آزادگان == | |||
مطبوعات داخلی درمواجههبا این رفتار دولت عراق، با وحدت رویه به پیگیری موضوع آزادی الباقی [[اسیران جنگ|اسیران ایرانی]] در بند اولویت و با هدایت جریان خبری-تبلیغی، دیپلماسی چانهزنی دولتمردان با طرف عراقی را مورد حمایت قرار دادند. در پی فضاسازیهای مطبوعاتی و در نتیجه تلاشهای مسئولین، تا اواخر 1369، مجموعاً 415 اسیر ایرانی دیگر در 9 مرحله آزاد شدند که در یکی از این مراحل، دولت عراق به مبادله 239 اسیر ایرانی، که محکومیت قضایی داشتند و در زندانهایی بیرون از اردوگاههای [[اسرا]] دوران محکومیت خود را طی میکردند، اقدام كرد. زمستان همانسال، عزت ابراهیم الدوری، معاون شورای فرماندهی انقلاب عراق، در رأس هیئتی بلندپایه به تهران آمد تا مقدمات آزادی کلیه اسرای عراقی ازجمله 4564 اسیری را که در جریان ورود امریكا به جنگ عراق و کویت وارد خاک کشورمان شده بودند، بهطور یکجانبه و بدون هیچ مابهازایی فراهم کند. گفتوگوهای طرفین نتیجه مطلوبی دربر نداشت و از این مقطع برای مدتی روابط دوجانبه قطع و به سردی گرایید. | |||
== تعیین تکلیف مفقودین == | |||
در تیرماه 1370 و در آستانه معرفی عراق بهعنوان آغازگر جنگ ازسوی دبیرکل [https://www.un.org/ سازمان ملل]، هیئتی عراقی به بهانه عادیسازی روابط، اما با هدف پس گرفتن هواپیماهای خود، که در جریان جنگ با کویت به ایران آورده بودند، وارد کشورمان شدند و بهعنوان حسننیت پنج اسیر ایرانی را بههمراه آوردند. مقامات کشورمان در واکنش به درخواست طرف عراقی، با پافشاری بر مذاکرات سهجانبه، خواهان ازسرگیری روند آزادی [[اسرا]] و تعیینتکلیف مفقودین شدند و متقابلاً 100 نفر از اسرای عراقی را یکطرفه آزاد کردند. | |||
=== کتابشناسی | == نیز نگاه کنید به == | ||
اسماعیل علوی یگانه | |||
* [[اسارت، اسرا و آزادگان در مطبوعات]] | |||
*[[اسرا]] | |||
*[[اسیران جنگ]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />اسماعیل علوی یگانه | |||
[[رده:اخبار تعیین تکلیف مفقودین در مطبوعات]] | |||
[[رده:اسارت، اسرا و آزادگان در مطبوعات]] | |||
[[رده:اسرای مفقود]] | |||
[[رده:رسانه و خبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۴
در شرایطی که انتظار میرفت کلیه اسرای در بند، در همان مقطع آزاد و به آغوش میهن بازگردند، ناگهان در 27 شهریور 1369، عراق اعلام کرد هیچ اسیر ایرانی دیگری را در اختیار ندارد و به کار مبادله پایان داد. این درحالی بود که هنوز حداقل 3000 اسیر ایرانی، که تعداد زیادی از آنان صدا، تصویر یا نامشان در رسانههای عراقی انعکاس یافته بود، تعیینتکلیف نشده بودند[۱] .
ماراتن نفسگیر آزادی بقیه آزادگان
مطبوعات داخلی درمواجههبا این رفتار دولت عراق، با وحدت رویه به پیگیری موضوع آزادی الباقی اسیران ایرانی در بند اولویت و با هدایت جریان خبری-تبلیغی، دیپلماسی چانهزنی دولتمردان با طرف عراقی را مورد حمایت قرار دادند. در پی فضاسازیهای مطبوعاتی و در نتیجه تلاشهای مسئولین، تا اواخر 1369، مجموعاً 415 اسیر ایرانی دیگر در 9 مرحله آزاد شدند که در یکی از این مراحل، دولت عراق به مبادله 239 اسیر ایرانی، که محکومیت قضایی داشتند و در زندانهایی بیرون از اردوگاههای اسرا دوران محکومیت خود را طی میکردند، اقدام كرد. زمستان همانسال، عزت ابراهیم الدوری، معاون شورای فرماندهی انقلاب عراق، در رأس هیئتی بلندپایه به تهران آمد تا مقدمات آزادی کلیه اسرای عراقی ازجمله 4564 اسیری را که در جریان ورود امریكا به جنگ عراق و کویت وارد خاک کشورمان شده بودند، بهطور یکجانبه و بدون هیچ مابهازایی فراهم کند. گفتوگوهای طرفین نتیجه مطلوبی دربر نداشت و از این مقطع برای مدتی روابط دوجانبه قطع و به سردی گرایید.
تعیین تکلیف مفقودین
در تیرماه 1370 و در آستانه معرفی عراق بهعنوان آغازگر جنگ ازسوی دبیرکل سازمان ملل، هیئتی عراقی به بهانه عادیسازی روابط، اما با هدف پس گرفتن هواپیماهای خود، که در جریان جنگ با کویت به ایران آورده بودند، وارد کشورمان شدند و بهعنوان حسننیت پنج اسیر ایرانی را بههمراه آوردند. مقامات کشورمان در واکنش به درخواست طرف عراقی، با پافشاری بر مذاکرات سهجانبه، خواهان ازسرگیری روند آزادی اسرا و تعیینتکلیف مفقودین شدند و متقابلاً 100 نفر از اسرای عراقی را یکطرفه آزاد کردند.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ آقایی، عباس و رستمی، فاطمه (1393). پابهپای آزادگان. خاطرات امیر سرتیپ عبدالله نجفی، چ دوم. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی،ص.97.
اسماعیل علوی یگانه