امکانات غذایی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «سلام» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از مشکلات عمده اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق مسئله نداشتن [[تغذیه]] کافی و سالم بود: | |||
== [[اردوگاه تکریت 14]] == | |||
در [[اردوگاه تکریت 14]]، سه نفر از همرزمان و هم‌سنگرانمان (صفرعلی اهل بروجن، محمودی اهل مازندران، درجه‌داری از توابع بوشهر) به‌علت گرسنگی و تشنگی و نبودِ فضای سالم با وضعی اَسفبار به شهادت رسیدند.»<ref>سنچولی پردل، محسن (1390). 133 نفر. خاطرات شریف صابری، چ دوم، تهران: سوره مهر.</ref> <blockquote>«[[آب]] [[اردوگاه]] آلوده بود و خیلی از [[اسرا]] دچار بیماری‌های مختلف شده بودند. سهمیه غذا کم بود و عده‌ای زخم معده گرفته بودند. از میوه هم که با تأمین ویتامین بدن، باعث جلوگیری و درمان بیماری‌ها می‌شد، محروم بودیم<ref>زین‌العابدین، مسعود (1392). تجمّع ممنوع، خاطرات محمدعلی ملتجایی فرید. تهران: سورۀ مهر.</ref>. </blockquote>این مشکل به هنگام بروز مشکل یا [[تنبیه در اسارت|تنبیه اسرا]] وضع حادتری به خود می‌گرفت: <blockquote>«در سلول انفرادی اسرا تنها می‌توانستند روزانه یک لیوان [[آب]] و یک عدد نان ارتش عراق (سمون) مصرف کنند.» <ref>عبداللهی، سرفراز (1384). قنوت در قفس. قم: نسیم حیات.</ref>. </blockquote>علاوه‌بر کمیت نامناسب و عدم تنوع [[تغذیه]]، کیفیت بد غذا یا نوع تهیه آن از مسائل مهم در بدی [[تغذیه]] بود. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[تغذیه]] | |||
* [[امکانات]] | |||
* [[غذای اسارت]] | |||
* [[آشپزی و آشپزخانه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />داوود خدایی | |||
[[رده:امکانات غذایی]] | |||
[[رده:امکانات]] | |||
[[رده:تغذیه]] | |||
[[رده:غذای اسارت]] | |||
[[رده:غذای اسارت در مناسبت ها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۶
از مشکلات عمده اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق مسئله نداشتن تغذیه کافی و سالم بود:
اردوگاه تکریت 14
در اردوگاه تکریت 14، سه نفر از همرزمان و هم‌سنگرانمان (صفرعلی اهل بروجن، محمودی اهل مازندران، درجه‌داری از توابع بوشهر) به‌علت گرسنگی و تشنگی و نبودِ فضای سالم با وضعی اَسفبار به شهادت رسیدند.»[۱]
«آب اردوگاه آلوده بود و خیلی از اسرا دچار بیماری‌های مختلف شده بودند. سهمیه غذا کم بود و عده‌ای زخم معده گرفته بودند. از میوه هم که با تأمین ویتامین بدن، باعث جلوگیری و درمان بیماری‌ها می‌شد، محروم بودیم[۲].
این مشکل به هنگام بروز مشکل یا تنبیه اسرا وضع حادتری به خود می‌گرفت:
«در سلول انفرادی اسرا تنها می‌توانستند روزانه یک لیوان آب و یک عدد نان ارتش عراق (سمون) مصرف کنند.» [۳].
علاوه‌بر کمیت نامناسب و عدم تنوع تغذیه، کیفیت بد غذا یا نوع تهیه آن از مسائل مهم در بدی تغذیه بود.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
داوود خدایی