حفظ و نگهداری اسیران جنگی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ===شرایط نگهداری اسیران جنگی=== - دولت بازداشت‌کننده مسئولیت نگهداری و رفاه اسیران را به‌صورت رایگان بر‌عهده دارد. داشتن سرپناه مناسب، غذا و لباس و برخورداری از مراقبت پزشکی (ماده ۱۵ کنوانسیون سوم ژنو).(←تغذیه) ؛(← پوشاك) ؛(← بی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دولت بازداشت کننده مکلف است [[اسیران جنگ|اسیران جنگی]] را بلافاصله پس از [[اسارت و اسیران|اسارت]]، از صحنه عملیات جنگی تخلیه نموده و به پشت جبهه و نقاط امن منتقل کند و سپس آنان را به [[اردوگاه]] ها یا بازداشتگاه هایی که به این امر اختصاص داده شده و داخل قلمرو کشور اسیر کننده(یا بی طرف) و کاملا دور از منطقه نبرد است، اعزام کند تا در آنجا نگهداری شوند.مسئولیت هر [[اردوگاه]] باید با یک افسر فرماندهی از جمعی نیروهای مسلح منظک کشور اسیر کننده باشد(ماده 36 عهد[[نامه]] سوم). تامین بودجه نگهداری [[اسیران جنگ|اسیران]] نیز با کشور اسیر کننده است<ref>ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی، 7(8)، 165-204</ref>. | |||
- | == شرایط نگهداری [[اسیران جنگ|اسیران جنگی]] == | ||
- دولت بازداشت‌کننده مسئولیت نگهداری و رفاه [[اسیران جنگ|اسیران]] را به‌صورت رایگان بر‌عهده دارد. داشتن سرپناه مناسب، [[غذای اسارت|غذا]] و [[پوشاک|لباس]] و برخورداری از مراقبت پزشکی (ماده ۱۵ کنوانسیون سوم ژنو). | |||
- | - آزادی انجام فرائض مذهبی، فعالیت‌های ورزشی و فکری (ماده ۳۴ و ۳۸ کنوانسیون سوم ژنو). | ||
- | - [[اسرا|اسرای جنگی]] به‌استثنای درجه‌داران را می‌توان به‌کار گرفت. [[اسرا]] نباید وادار شوند فعالیت‌های نظامی، کارهای خطرناک که سلامتی آنها را به خطر اندازد یا تحقیر‌آمیز باشد انجام دهند. (ماده ۴۹ و ۵۲ کنوانسیون سوم ژنو). | ||
- حق | - حق بر دریافت کمک از موسسات امدادی و بشردوستانه (ماده ۶۳ کنوانسیون سوم). | ||
- | - حق تعیین نمایندگان [[اسیران جنگ|اسیران جنگی]] برای همکاری در اداره امور آنان (ماده ۷۹ کنوانسیون سوم). | ||
- اسرا | - [[اسرا]] باید بتوانند اخبار [[اسارت و اسیران|اسارت]] خود را به خانواده‌هایشان و بخش مرکزی کمیته بین‌المللی [[صلیب سرخ]] اطلاع دهند. (ماده ۷۰ کنوانسیون سوم ژنو). | ||
غلامعلی قاسمی | - [[اسرا]] حق دارند شکایات و درخواست‌های خود را به نمایندگان نیروهای حمایت‌کننده مانند نمایندگان کمیته بین‌المللی [[صلیب سرخ]]، که از [[اردوگاه]] آنان بازدید می‌کنند، ارجاع دهند یا خود به‌طور مستقیم یا ازطریق نماینده خود به گفت‌وگو و مذاکره بپردازند (ماده ۷۸ کنوانسیون سوم ژنو). | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[حقوق بین الملل و اسیران جنگی]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />غلامعلی قاسمی | |||
[[رده:حفظ و نگهداری اسیران جنگی]] | |||
[[رده:حقوق بین الملل و اسیران جنگی]] | |||
[[رده:اسیران جنگ]] | |||
[[رده:اسرا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۵
دولت بازداشت کننده مکلف است اسیران جنگی را بلافاصله پس از اسارت، از صحنه عملیات جنگی تخلیه نموده و به پشت جبهه و نقاط امن منتقل کند و سپس آنان را به اردوگاه ها یا بازداشتگاه هایی که به این امر اختصاص داده شده و داخل قلمرو کشور اسیر کننده(یا بی طرف) و کاملا دور از منطقه نبرد است، اعزام کند تا در آنجا نگهداری شوند.مسئولیت هر اردوگاه باید با یک افسر فرماندهی از جمعی نیروهای مسلح منظک کشور اسیر کننده باشد(ماده 36 عهدنامه سوم). تامین بودجه نگهداری اسیران نیز با کشور اسیر کننده است[۱].
شرایط نگهداری اسیران جنگی
- دولت بازداشت‌کننده مسئولیت نگهداری و رفاه اسیران را به‌صورت رایگان بر‌عهده دارد. داشتن سرپناه مناسب، غذا و لباس و برخورداری از مراقبت پزشکی (ماده ۱۵ کنوانسیون سوم ژنو).
- آزادی انجام فرائض مذهبی، فعالیت‌های ورزشی و فکری (ماده ۳۴ و ۳۸ کنوانسیون سوم ژنو).
- اسرای جنگی به‌استثنای درجه‌داران را می‌توان به‌کار گرفت. اسرا نباید وادار شوند فعالیت‌های نظامی، کارهای خطرناک که سلامتی آنها را به خطر اندازد یا تحقیر‌آمیز باشد انجام دهند. (ماده ۴۹ و ۵۲ کنوانسیون سوم ژنو).
- حق بر دریافت کمک از موسسات امدادی و بشردوستانه (ماده ۶۳ کنوانسیون سوم).
- حق تعیین نمایندگان اسیران جنگی برای همکاری در اداره امور آنان (ماده ۷۹ کنوانسیون سوم).
- اسرا باید بتوانند اخبار اسارت خود را به خانواده‌هایشان و بخش مرکزی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ اطلاع دهند. (ماده ۷۰ کنوانسیون سوم ژنو).
- اسرا حق دارند شکایات و درخواست‌های خود را به نمایندگان نیروهای حمایت‌کننده مانند نمایندگان کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، که از اردوگاه آنان بازدید می‌کنند، ارجاع دهند یا خود به‌طور مستقیم یا ازطریق نماینده خود به گفت‌وگو و مذاکره بپردازند (ماده ۷۸ کنوانسیون سوم ژنو).
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی، 7(8)، 165-204
غلامعلی قاسمی