زندان دوله تو

منطقه غرب کشور به‌ویژه آذربایجان‌‍‌غربی و کردستان به دلیل موقعیت استراتژی خاص و کوهستانی بودن موجب شد تا پس از پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی عراق با ایران گروهک‌های مسلح مانند حزب دمکرات بتوانند با کمین‌زدن یا یورش به پادگان‌ها تعدادی از ایرانی‌ها را کشته و تعدادی را برای معاوضه یا درخواست‌های دیگر به اسارت بگیرند.

«گروهک‌ها در بعضی از روستاها زندان داشتند و هروقت که رزمندگان اسلام آن روستا را آزاد می‌کردند، زندانیان را به زندان مرکزی دوله‌تو منتقل می‌کردند. این زندان در نقطه‌ای کوهستانی بین سردشت و بانه در کنار روستایی به همین نام قرار داشت.» دوله‌تو روستایی از توابع بخش وزینه شهرستان سردشت در استان آذر بایجان غربی است.»

«زندان دوله‌تو تحت‌کنترل حزب دموکرات کردستان ایران قرار داشت که چندصدتن از زندانیان نیروهای دولتی اعم از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ارتش، ژاندارمری، جهادسازندگی و پیشمرگان کرد مسلمان در آن نگه‌داری می‌شدند. این زندان در 17 اردیبهشت سال 1360 از سوی عراق بمباران و بسیاری از اسرای آن کشته شدند. این زندان موقت در یک اصطبل واقع در روستای دوله‌تو در شمال‌غربی سردشت و در نقطه صفر مرزی میان ایران و عراق در کنار روستای آلواتان میرآباد و مزرعه و دارای مرز مشترک با عراق بود. به گفته برخی از زندانیان نیروهای سایر احزاب مخالف جمهوری اسلامی و همچنین برخی نیروهای ارتش شاهنشاهی نیز در میان زندانیان دیده می شدند.

زندان دارای 8 اطاق و 213 زندانی بود. زندانیان وضعیت زندان را همراه با شکنجه‌های اسرا و بیگاری برای تأمین نیازهای خود و زندانبانان، وضعیت بد اسکان در سرمای شدید، وضعیت بد تغذیه و عدم‌امکانات بهداشتی و درمانی و همچنین خارج از نظارت صلیب سرخ یا هلال احمر توصیف می کنند.».

نیز نگاه کنید به

• زندان انفرادی
• زندان آلواتان
• زندان دوله شی
• زندان های دوران اسارت

کتابشناسی

فرزانه قلعه قوند