دخترکی لبه پنجره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== فراداده کتاب == | == فراداده کتاب == | ||
{{Infobox|title=دخترکی لبه پنجره}} | {{Infobox|title=دخترکی لبه پنجره|image=[[پرونده:دخترکی لبه پنجره.png]]|caption=بانوان منتظر، روایتگر روزهای درد و رنج دوران اسارت|header1=فراداده کتاب|label2=نویسنده|label3=ویراستار|label4=صفحه آرایی و صفحه بندی|label5=تصویرگر و طراح چاپ|label6=سال نشر|label7=قطع کتاب|label8=نوع ماده|data2=مریم ماهی|data3=فرزانه قلعه قوند|data4=مریم مردانی|data5=سید ایمان نوری نجفی|data6=1403|data7=رقعی|data8=کتاب( خاطره )}} | ||
'''نویسنده''': مریم ماهی | '''نویسنده''': مریم ماهی | ||
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۴
بانوان منتظر، روایتگر روزهای درد و رنج دوران اسارت و حتی بعد از آن.
فراداده کتاب
 بانوان منتظر، روایتگر روزهای درد و رنج دوران اسارت | |
| فراداده کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | مریم ماهی |
| ویراستار | فرزانه قلعه قوند |
| صفحه آرایی و صفحه بندی | مریم مردانی |
| تصویرگر و طراح چاپ | سید ایمان نوری نجفی |
| سال نشر | 1403 |
| قطع کتاب | رقعی |
| نوع ماده | کتاب( خاطره ) |
نویسنده: مریم ماهی
ویراستار: فرزانه قلعه قوند
صفحه آرایی و صفحه بندی: مریم مردانی
تصویرگر و طراح چاپ: سید ایمان نوری نجفی
سال نشر: 1403
قطع کتاب: رقعی
نوع ماده: کتاب( خاطره )
گزیده ای از محتوای کتاب
بچه دومم را هفتماهه حامله بودم و فاطمه نهماهه هم در بغلم بود. نمیتوانستم لحظهای آرام باشم. تا از سالن آرایشگاه کارم تمام میشد، خودم را میرساندم سرِ زمین. دست به هر کاری میزدم؛ با آن وضعیتم ماسه الک میکردم تا بلکه زودتر کار ساختوساز تمام شود. برای زایمانم دوسه هفتهای فرصت باقی بود. در این مدت ساختمان با دیوارها و سقفش تمام شد. گفتند بدون گچ کاری هم میشود در آن ساکن شد. مخالفت کردم و گفتم: «لا اقل گچ کاری هم انجام بشه تا خدای نکرده حشرهای، چیز خطرناکی از درزها نیاد داخل و بچه رو نیش بزنه!» بنا حال و روز مرا خوب میدید و قبول کرد گچکاری ساختمان را قسطی انجام بدهد. حتی میدیدم عصرها خانمش را هم برای کمک به من همراهش میآورد. خانمش در تمیزکاری به من کمک میکرد. بالأخره کار گچ کاری تمام شد و نوبت رسید به چیدن وسایل منزل. فقط دو موکت ساده نخنما، که پشتشان چسب سریش داشت، برایم مانده بود ... .
معرفی کتاب
قطعاً، بانوان انتظار دردی عمیقتر و متفاوتتر از همسرانشان در سینه دارند و توأمان روایتگر روزهای درد و رنج دوران اسارت و حتی بعدازآن هستند، بهخصوص آنهایی که حتی از همسرشان نامهای هم دریافت نکرده بودند و از سرنوشت شریک زندگیشان در زندانهای رژیم بعث بیاطلاع بودند[۱].