دوازدهمین اردوگاه(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

دوازدهمین اردوگاه
	خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی
فراداده کتاب
نویسنده	اصغر زاغیان
لیتوگرافی، چاپ و صحافی	پرتو - نگین
نوبت و سال چاپ	اول، 1389
حروف‌چین و صفحه‌آرا	-
شمارگان	1000
قیمت پشت جلد	50000 ریال
تعداد صفحات	384
شابک	978-600-5013-53-5
قطع کتاب	وزیری
نوع ماده	کتاب(خاطره)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۲

خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی.

فراداده کتاب

نویسنده: اصغر زاغیان

لیتوگرافی، چاپ و صحافی: پرتو- نگین

نوبت و سال چاپ: اول، 1389

حروف‌چین و صفحه‌آرا: -

شمارگان: 1000

قیمت پشت جلد: 50000 ریال

تعداد صفحات: 384

شابک: 5-53-5013-600-978

قطع کتاب: وزیری

نوع ماده: کتاب(خاطره)

معرفی کتاب

این کتاب از خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی است. شامل 78 موضوع است که در قالب خاطره اتفاقات مختلفی را كه در مكان‌های مختلفی ازجمله بصره و زندان‌های بغداد اتفاق بیان می‌کند، اما اكثر آنها در اردوگاه تکریت 12 به وقوع پیوسته است؛ به همین خاطر عنوان این كتاب دوازدهمین اردوگاه نامیده شده است.

اصغر زاغیان در 28 فروردین 1367 در تک عراق..به اسارت درآمد و سال‌های اسارت خود را به عنوان اسیری مفقودالاثر در اردوگاه تکریت 12 به عنوان اسیری مفقودالاثر سپری کرد. او در اواخر اسارت به اردوگاه رمادی 3 ( کمپ 9) منتقل شد.

گزیده‌ای از محتوای کتاب

فرمانده با خشم و غضبی دوچندان تکرار می‌کند: «گفتم بگو من اصلاً شعار نداده‌ام، من هم دست از سرت برمی‌دارم.» و باز هم علیرضا با شجاعت و شهامتی ستودنی جواب می‌دهد: «من شعار داده‌ام و تا آخر پای آن ایستاده‌ام و هیچ‌وقت هم پشیمان نیستم، سربازان شما به رهبر ما اهانت نکنند، من هم اهانت نمی‌کنم.» سرهنگ که از فرط عصبانیت صورتش برافروخته شده است، خشمگینانه با عصای خود چند ضربه به سر و صورت علیرضا می‌کوبید و دستور می‌دهد وی را به سلول انفرادی برگردانند و تا چند روز به طور متوالی او را فلک نموده و با ضربه‌های خردکننده نبشی و باتون انتقام شعار را از او بگیرند .. ^[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،

[1] قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:دوازدهمین اردوگاه.jpg|بندانگشتی|کتاب دوازدهمین اردوگاه: خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی است]]
+'''خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی.'''
-'''خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی'''
-=== فرداده کتاب ===
+== فراداده کتاب ==
+{{Infobox|title=دوازدهمین اردوگاه|image=[[پرونده:دوازدهمین اردوگاه.jpg]]|caption=خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی|header1=فراداده کتاب|label2=نویسنده|label3=لیتوگرافی، چاپ و صحافی|label4=نوبت و سال چاپ|label5=حروف‌چین و صفحه‌آرا|label6=شمارگان|label7=قیمت پشت جلد|label8=تعداد صفحات|label9=شابک|label10=قطع کتاب|label11=نوع ماده|data2=اصغر زاغیان|data3=پرتو - نگین|data4=اول، 1389|data5=-|data6=1000|data7=50000 ریال|data8=384|data9=978-600-5013-53-5|data10=وزیری|data11=کتاب(خاطره)}}
 '''نویسنده:''' اصغر زاغیان
@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 '''قطع کتاب:''' وزیری
-'''نوع کتاب:''' خاطره
+'''نوع ماده:''' کتاب(خاطره)
-=== '''معرفی کتاب، معرفی راوی و نویسنده''' ===
+== '''معرفی کتاب''' ==
 این کتاب از خاطرات خودنگاشت اصغر زاغیان آزاده و جانباز اصفهانی است. شامل 78 موضوع است که در قالب خاطره اتفاقات مختلفی را كه در مكان‌های مختلفی ازجمله بصره و زندان‌های بغداد اتفاق بیان می‌کند، اما اكثر آنها در [[اردوگاه تکریت 12]] به وقوع پیوسته است؛ به همین خاطر عنوان این كتاب دوازدهمین [[اردوگاه]] نامیده شده است.
 اصغر زاغیان در 28 فروردین 1367 در تک عراق..به اسارت درآمد و سال‌های اسارت خود را به عنوان اسیری مفقودالاثر در اردوگاه تکریت 12 به عنوان اسیری مفقودالاثر سپری کرد. او در اواخر [[اسارت و اسیران|اسارت]] به [[اردوگاه رمادی 3]] ( [[کمپ 9]]) منتقل شد.
-=== '''گزیده‌ای از محتوای کتاب''' ===
+== '''گزیده‌ای از محتوای کتاب''' ==
-فرمانده با خشم و غضبی دوچندان تکرار می‌کند: «گفتم بگو من اصلاً شعار نداده‌ام، من هم دست از سرت برمی‌دارم.» و باز هم علیرضا با شجاعت و شهامتی ستودنی جواب می‌دهد: «من شعار داده‌ام و تا آخر پای آن ایستاده‌ام و هیچ‌وقت هم پشیمان نیستم، سربازان شما به رهبر ما اهانت نکنند، من هم اهانت نمی‌کنم.» سرهنگ که از فرط عصبانیت صورتش برافروخته شده است، خشمگینانه با عصای خود چند ضربه به سر و صورت علیرضا می‌کوبید و دستور می‌دهد وی را به سلول انفرادی برگردانند و تا چند روز به طور متوالی او را فلک نموده و با ضربه‌های خردکننده نبشی و باتون انتقام شعار را از او بگیرند ... <ref>قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،</ref>.
+فرمانده با خشم و غضبی دوچندان تکرار می‌کند: «گفتم بگو من اصلاً شعار نداده‌ام، من هم دست از سرت برمی‌دارم.» و باز هم علیرضا با شجاعت و شهامتی ستودنی جواب می‌دهد: «من شعار داده‌ام و تا آخر پای آن ایستاده‌ام و هیچ‌وقت هم پشیمان نیستم، سربازان شما به رهبر ما اهانت نکنند، من هم اهانت نمی‌کنم.» سرهنگ که از فرط عصبانیت صورتش برافروخته شده است، خشمگینانه با عصای خود چند ضربه به سر و صورت علیرضا می‌کوبید و دستور می‌دهد وی را به سلول انفرادی برگردانند و تا چند روز به طور متوالی او را فلک نموده و با ضربه‌های خردکننده نبشی و باتون انتقام شعار را از او بگیرند .. <ref>قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتاب[[نامه]] آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،</ref>.
-=== کتابشناسی ===
+== نیز نگاه کنید به ==
+* [[اسارت و اسیران]]
+* [[خاطرات خود نگاشت]]
+== کتابشناسی ==
+<references />
+[[رده:اسارت و اسیران]]
+[[رده:کتاب]]