راز ماندن(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== فراداده کتاب == | == فراداده کتاب == | ||
{{Infobox|title=راز ماندن}} | {{Infobox|title=راز ماندن|image=[[پرونده:راز ماندن.jpg]]|caption=خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است|header1=فراداده کتاب|label2=نویسنده|label3=ویراستار|label4=حروف‌چین و صفحه‌آرا|label5=لیتوگرافی، چاپ و صحافی|label6=نوبت و سال چاپ|label7=شمارگان|label8=قیمت پشت جلد|label9=تعداد صفحات|label10=شابک|label11=قطع کتاب|label12=نوع ماده|data2=حسین طحان|data3=مریم بیات|data4=مریم مردانی|data5=پرتو- نگین|data6=اول، 1390|data7=2000|data8=39000 ریال|data9=131/ مصور|data10=978-600-5013-580|data11=رقعی|data12=کتاب(خاطره)}} | ||
'''نویسنده:''' حسین طحان | '''نویسنده:''' حسین طحان | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
'''لیتوگرافی، چاپ و صحافی:''' پرتو- نگین | '''لیتوگرافی، چاپ و صحافی:''' پرتو- نگین | ||
'''نوبت و سال''' چاپ: اول، 1390 | '''نوبت و سال''' '''چاپ:''' اول، 1390 | ||
'''شمارگان:''' 2000 | '''شمارگان:''' 2000 | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۴
خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است.
فراداده کتاب
 خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است | |
| فراداده کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | حسین طحان |
| ویراستار | مریم بیات |
| حروف‌چین و صفحه‌آرا | مریم مردانی |
| لیتوگرافی، چاپ و صحافی | پرتو- نگین |
| نوبت و سال چاپ | اول، 1390 |
| شمارگان | 2000 |
| قیمت پشت جلد | 39000 ریال |
| تعداد صفحات | 131/ مصور |
| شابک | 978-600-5013-580 |
| قطع کتاب | رقعی |
| نوع ماده | کتاب(خاطره) |
نویسنده: حسین طحان
ویراستار: مریم بیات
حروف‌چین و صفحه‌آرا: مریم مردانی
لیتوگرافی، چاپ و صحافی: پرتو- نگین
نوبت و سال چاپ: اول، 1390
شمارگان: 2000
قیمت پشت جلد: 39000 ریال
تعداد صفحات: 131/ مصور
شابک: 580-5013-600-978
قطع کتاب: رقعی
نوع ماده: کتاب(خاطره)
معرفی کتاب
این کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده خراسانی (بیرجند) حسین طحان است. این خاطرات از زمان اعزام به جبهه آغاز شده و تا زمان آزادی و خروج از عراق و در 38 موضوع به نگارش درآمده است.
حسین طحان سال 1362 در عملیات خیبر به اسارت درآمد. سال های اسارت این آزاده در اردوگاه موصل 2 و اردوگاه موصل 4(جدید) سپری شد.
گزیده‌ای از محتوای کتاب
یک روز عصر خبری در اردوگاه پیچید که می‌خواهند اسرا را بیرون اردوگاه ببرند و از قفسه سینه آنها عکس بگیرند. همه خوشحال بودند از اینکه بعد از چند سال بالاخره فضای بیرون را می‌بینند و هوای آزاد را استنشاق می‌کنند. نوبت بیرون رفتن که شد، هر ده نفر اسیر را از مچ دست به همدیگه بستند و چشم‌ها را هم با چشم‌بند پوشاندند. یک نفر سرباز، فرد جلویی را هدایت می‌کرد و نُه نفر دیگر بسته به هم پشت سر او حرکت می‌کردند. وقتی آخرین در را رد کردیم و به فضای آزاد رسیدیم هوای آزاد را استنشاق کردیم، اما افسوس که هرگز جایی را نتوانستیم ببینیم. یک‌نفر، یک‌نفر همچنان با چشم بسته، داخل اتاقک سیار، می‌رفتیم و بعد از عکس‌گرفتن، بلافاصله به داخل اردوگاه برمی‌گشتیم. و این بود نحوه مداوای اسرای ما، در این میان، تنها ذکر خداوند دوای درمان بود ..[۱] .