قصعه(ظرف): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی آزادگان
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
===مقدمه===
کرمی<ref>کرمی، حسین (1389). [[اردوگاه]] سوم. تهران: پیام آزادگان،ص.47-48.</ref> در مورد این ظرف چنین بیان می‌کند: «قصعه که صحیح آن قَصعه است و برخی [[اسرا]] به آن قُصوِه نیز می‌گفتند، ظرفی است به طول 40 و عرض 25 سانتی‌متر، که دیواره‌های آن 5 سانتی‌متر ارتفاع داشت. این ظرف مختص به 10 نفر بود که به‌وسیله آن غذا می‌گرفتند.»


سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان،ص.79.</ref>، بیان می‌کند: «به‌خاطر کمبود ظروف غذاخوری، اسرا گروه‌های غذایی ده یا دوازده نفره‌ای بین خود تشکیل می‌دادند و در هر دو یا سه وعده غذای روزانه، همسفره بودند ... ابتدای [[اسارت و اسیران|اسارت]] هر ظرف غذا برای 12 نفر بود که بعدها سهمیه‌ای شامل یک لیوان، یک بشقاب و یک قاشق از جنس روی تعلق گرفت.»  
کرمی<ref>کرمی، حسین (1389). [[اردوگاه]] سوم. تهران: [https://www.mfpa.ir/ پیام آزادگان]،ص.47-48.</ref> در مورد این ظرف چنین بیان می‌کند:<blockquote>«قصعه که صحیح آن قَصعه است و برخی [[اسرا]] به آن قُصوِه نیز می‌گفتند، ظرفی است به طول 40 و عرض 25 سانتی‌متر، که دیواره‌های آن 5 سانتی‌متر ارتفاع داشت. این ظرف مختص به 10 نفر بود که به‌وسیله آن غذا می‌گرفتند.»</blockquote>سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: [https://www.mfpa.ir/ پیام آزادگان]،ص.79.</ref>، بیان می‌کند: <blockquote>«به‌خاطر کمبود ظروف غذاخوری، [[اسرا]] گروه‌های غذایی ده یا دوازده نفره‌ای بین خود تشکیل می‌دادند و در هر دو یا سه وعده غذای روزانه، همسفره بودند ... ابتدای [[اسارت و اسیران|اسارت]] هر ظرف غذا برای 12 نفر بود که بعدها سهمیه‌ای شامل یک لیوان، یک بشقاب و یک قاشق از جنس روی تعلق گرفت.»  </blockquote>


نیز نگاه کنید به [[تغذیه]]
== نیز نگاه کنید به ==


=== کتابشناسی ===
* [[تغذیه]]
 
== کتابشناسی ==
<references />سهیلا علی ین
<references />سهیلا علی ین
[[رده:قصعه(ظرف)]]
[[رده:ابتکارات و خلاقیت در آشپزی]]
[[رده:ابتکارات و خلاقیت در ساخت ابزار مورد نیاز]]
[[رده:قاشق در اسارت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۵۶

کرمی[۱] در مورد این ظرف چنین بیان می‌کند:

«قصعه که صحیح آن قَصعه است و برخی اسرا به آن قُصوِه نیز می‌گفتند، ظرفی است به طول 40 و عرض 25 سانتی‌متر، که دیواره‌های آن 5 سانتی‌متر ارتفاع داشت. این ظرف مختص به 10 نفر بود که به‌وسیله آن غذا می‌گرفتند.»

سالمی‌نژاد[۲]، بیان می‌کند:

«به‌خاطر کمبود ظروف غذاخوری، اسرا گروه‌های غذایی ده یا دوازده نفره‌ای بین خود تشکیل می‌دادند و در هر دو یا سه وعده غذای روزانه، همسفره بودند ... ابتدای اسارت هر ظرف غذا برای 12 نفر بود که بعدها سهمیه‌ای شامل یک لیوان، یک بشقاب و یک قاشق از جنس روی تعلق گرفت.»  

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. کرمی، حسین (1389). اردوگاه سوم. تهران: پیام آزادگان،ص.47-48.
  2. سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان،ص.79.

سهیلا علی ین