چای در اسارت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:کشتزار چای گیلان بهاره.jpg|بندانگشتی|کشتزارهای چای ]] | [[پرونده:کشتزار چای گیلان بهاره.jpg|بندانگشتی|کشتزارهای چای ]] | ||
چای نام یک نوشیدنی معطر است که معمولاً با ریختن [[آب]] داغ یا در حال جوش بر روی برگ‌های عمل آورده شده به‌دست می‌آید. این نوشیدنی پس از [[آب]]، پرمصرف‌ترین نوشیدنی جهان است.نام این گیاه در [https://wiki.icro.ir/index.php?title=%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C زبان چینی] جنوبی چای و در [https://wiki.icro.ir/index.php?title=%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C زبان چینی] شمالی به‌صورت '''تِی''' تلفظ می‌شد و هردو تلفظی از یک حرف چینی یگانه در [https://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] قدیم هستند. مردم اروپای غربی نام این گیاه را از چینیان شمالی و مردم خاورمیانه و شمال آفریقا نام آن را از چینیان جنوبی آموختند. | |||
نوشیدنی چای با دم کردن برگ‌ها، جوانه‌ها یا شاخه‌های فرآوری‌شدهٔ بوتهٔ چایِ گونهٔ کاملیا سیننسیس به‌مدت چند دقیقه در آب داغ (نزدیک درجهٔ جوش) درست می‌شود. فراوری آن می‌تواند شامل اکسیداسیون، حرارت‌دهی، خشک‌سازی و افزودن گیاهان، گل‌ها، چاشنی‌ها و میوه‌های دیگر به آن باشد.چای یک منبع طبیعی از کافئین و آنتی‌اکسیدان‌ها است اما تقریباً بدون چربی، کربوهیدرات‌ها یا پروتئین، دارای طعمی مطلوب است که کمی تلخ و گس می‌باشد.چای نوشیدنی محبوب در ایران است؛ و بیشتر مردم همه‌روزه آن را مصرف می‌کنند. ایرانیان چای را درمان خستگی نیز می‌دانند.<ref>چای(1402). ویکی پدیای فارسی . قابل بازیابی از<nowiki/>https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%86%D8%A7%DB%8C</ref> | نوشیدنی چای با دم کردن برگ‌ها، جوانه‌ها یا شاخه‌های فرآوری‌شدهٔ بوتهٔ چایِ گونهٔ کاملیا سیننسیس به‌مدت چند دقیقه در [[آب]] داغ (نزدیک درجهٔ جوش) درست می‌شود. فراوری آن می‌تواند شامل اکسیداسیون، حرارت‌دهی، خشک‌سازی و افزودن گیاهان، گل‌ها، چاشنی‌ها و میوه‌های دیگر به آن باشد.چای یک منبع طبیعی از کافئین و آنتی‌اکسیدان‌ها است اما تقریباً بدون چربی، کربوهیدرات‌ها یا پروتئین، دارای طعمی مطلوب است که کمی تلخ و گس می‌باشد.چای نوشیدنی محبوب در ایران است؛ و بیشتر مردم همه‌روزه آن را مصرف می‌کنند. ایرانیان چای را درمان خستگی نیز می‌دانند.<ref>چای(1402). ویکی پدیای فارسی . قابل بازیابی از<nowiki/>https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%86%D8%A7%DB%8C</ref> | ||
[[پرونده:چای 2.jpg|بندانگشتی|بوته های چای در کشتزارهای چای در گیلان]] | [[پرونده:چای 2.jpg|بندانگشتی|بوته های چای در کشتزارهای چای در گیلان]] | ||
== وضعیت چای در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] == | |||
سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان،ص.83-84.</ref> چنین بیان کرده است: «توزیع چای یک‌بار در روز جزء بر[[نامه]] غذایی [[اسرا]] بود. سهم هر نفر نیم‌لیوان چای (مقداری) شیرین‌شده که در صبح یا هنگام شام توزیع می‌شد. در بعضی [[اردوگاه]] ها، اسرا با تهیه مقداری سیم برق به‌طور پنهانی موفق شدند قوری برقی بسازند و با چای در سرمای زمستان، نوشیدنی گرم تهیه كنند.» | سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان،ص.83-84.</ref> چنین بیان کرده است:<blockquote>«توزیع چای یک‌بار در روز جزء بر[[نامه]] غذایی [[اسرا]] بود. سهم هر نفر نیم‌لیوان چای (مقداری) شیرین‌شده که در صبح یا هنگام شام توزیع می‌شد. در بعضی [[اردوگاه]] ها، [[اسرا]] با تهیه مقداری سیم برق به‌طور پنهانی موفق شدند قوری برقی بسازند و با چای در سرمای زمستان، نوشیدنی گرم تهیه كنند.»</blockquote> | ||
== سهمیه چای == | |||
برای هر نفر یک‌سوم لیوان پلاستیکی یا آلومینیومی چای شیرین داده می‌شد. در | برای هر نفر یک‌سوم لیوان پلاستیکی یا آلومینیومی چای شیرین داده می‌شد. در [[اردوگاه|اردوگاه]]<nowiki/>های ثبت‌نشده، مقدار این چای کمتر بود. مسئولان آسایشگاه سهمیه‌ای برای خود دریافت می‌کردند و برخی از آنان، از دریافت سهمیه امتناع و به نسبت مساوی بین [[اسیران جنگ|اسیران]] تقسیم می‌کردند. در انتهای توزیع چای یا هر خوراکی دیگر، از چایی که بیشتر از سهمیه تعیین‌شده می‌آمد، به‌صورت نوبتی بین گروه‌های غذایی توزیع می‌کردند یا احیاناً در آسایشگاه کسی با شرایط خاص مانند بیماری اسهال و... قرار داشت، چای اضافی را به او می‌دادند. اهمیت چای در [[اردوگاه|اردوگاه]]<nowiki/>های [[صلیب سرخ]] ندیده در آن بود که تقریباً تنها چیز شیرینی بود که [[اسیران جنگ|اسیران]] در روز مصرف می‌کردند و برای آنها بسیار لذت‌بخش بود. | ||
نیز نگاه کنید به [[تغذیه]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[تغذیه]] | |||
* [[آشپزی و آشپزخانه]] | |||
* [[غذای اسارت]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />سهیلا علی ین و مرتضی واحدپور | <references />سهیلا علی ین و مرتضی واحدپور | ||
بازنگری دبیرخانه ویکی آزادگان | بازنگری دبیرخانه ویکی آزادگان | ||
[[رده:چای در اسارت]] | |||
[[رده:آشپزی و آشپزخانه]] | |||
[[رده:غذای اسارت]] | |||
[[رده:آب]] | |||
[[رده:تغذیه]] | |||
[[رده:تغذیه اسیران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۵۰
چای نام یک نوشیدنی معطر است که معمولاً با ریختن آب داغ یا در حال جوش بر روی برگ‌های عمل آورده شده به‌دست می‌آید. این نوشیدنی پس از آب، پرمصرف‌ترین نوشیدنی جهان است.نام این گیاه در زبان چینی جنوبی چای و در زبان چینی شمالی به‌صورت تِی تلفظ می‌شد و هردو تلفظی از یک حرف چینی یگانه در چین قدیم هستند. مردم اروپای غربی نام این گیاه را از چینیان شمالی و مردم خاورمیانه و شمال آفریقا نام آن را از چینیان جنوبی آموختند.
نوشیدنی چای با دم کردن برگ‌ها، جوانه‌ها یا شاخه‌های فرآوری‌شدهٔ بوتهٔ چایِ گونهٔ کاملیا سیننسیس به‌مدت چند دقیقه در آب داغ (نزدیک درجهٔ جوش) درست می‌شود. فراوری آن می‌تواند شامل اکسیداسیون، حرارت‌دهی، خشک‌سازی و افزودن گیاهان، گل‌ها، چاشنی‌ها و میوه‌های دیگر به آن باشد.چای یک منبع طبیعی از کافئین و آنتی‌اکسیدان‌ها است اما تقریباً بدون چربی، کربوهیدرات‌ها یا پروتئین، دارای طعمی مطلوب است که کمی تلخ و گس می‌باشد.چای نوشیدنی محبوب در ایران است؛ و بیشتر مردم همه‌روزه آن را مصرف می‌کنند. ایرانیان چای را درمان خستگی نیز می‌دانند.[۱]
وضعیت چای در دوران اسارت
سالمی‌نژاد[۲] چنین بیان کرده است:
«توزیع چای یک‌بار در روز جزء برنامه غذایی اسرا بود. سهم هر نفر نیم‌لیوان چای (مقداری) شیرین‌شده که در صبح یا هنگام شام توزیع می‌شد. در بعضی اردوگاه ها، اسرا با تهیه مقداری سیم برق به‌طور پنهانی موفق شدند قوری برقی بسازند و با چای در سرمای زمستان، نوشیدنی گرم تهیه كنند.»
سهمیه چای
برای هر نفر یک‌سوم لیوان پلاستیکی یا آلومینیومی چای شیرین داده می‌شد. در اردوگاه‌های ثبت‌نشده، مقدار این چای کمتر بود. مسئولان آسایشگاه سهمیه‌ای برای خود دریافت می‌کردند و برخی از آنان، از دریافت سهمیه امتناع و به نسبت مساوی بین اسیران تقسیم می‌کردند. در انتهای توزیع چای یا هر خوراکی دیگر، از چایی که بیشتر از سهمیه تعیین‌شده می‌آمد، به‌صورت نوبتی بین گروه‌های غذایی توزیع می‌کردند یا احیاناً در آسایشگاه کسی با شرایط خاص مانند بیماری اسهال و... قرار داشت، چای اضافی را به او می‌دادند. اهمیت چای در اردوگاه‌های صلیب سرخ ندیده در آن بود که تقریباً تنها چیز شیرینی بود که اسیران در روز مصرف می‌کردند و برای آنها بسیار لذت‌بخش بود.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ چای(1402). ویکی پدیای فارسی . قابل بازیابی ازhttps://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%86%D8%A7%DB%8C
- ↑ سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان،ص.83-84.
سهیلا علی ین و مرتضی واحدپور
بازنگری دبیرخانه ویکی آزادگان