عکس های شناسایی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «===مقدمه === ===عکس‌های شناسایی=== عکس اسیری در تلویزیون یا مجلات عراقی و غیرعراقی پخش و منتشر می‌شد و به‌وسیله آن خانواده اسیر مذکور از سرنوشت او مطلع می‌شدند. این نوع عکس تا زمانی‌كه اسرا در اردوگاه‌های عراق بودند، به دستشان نمی‌رسید و معمو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نیز نگاه کنید به [[عکس]] | [[عکس]] اسیری در تلویزیون یا مجلات عراقی و غیرعراقی پخش و منتشر می‌شد و به‌وسیله آن [[خانواده]] اسیر مذکور از سرنوشت او مطلع می‌شدند. این نوع [[عکس|عکس]] تا زمانی‌كه [[اسرا]] در اردوگاه‌های عراق بودند، به دستشان نمی‌رسید و معمولاً بعد از آزادی و بازگشت به ایران به‌وسیله خود فرد یا [[خانواده|خانواده]]<nowiki/>اش برای یادگاری نگه‌داری می‌شد. اشرف‌السادات میردرویشی، كه همسر سردار شهید محسن اسحاقی فرمانده یگان دریایی لشکر 25 کربلای مازندران مدتی اسیر بوده و سپس به شهادت رسیده است، در خاطراتش می‌گوید:<blockquote>«در یکی از فیلم‌های ماهواره‌ای عراق که در [[هلال احمر]] موجود بود، دیدم اسیری بین دو نفر دیگر نشسته و زیرپوش سفید به تن دارد. فوری او را شناختم... سرش را کاملاً خم کرده بود تا صورتش توی فیلم دیده نشود. پشت گردنش را آخرین‌بار خودم برایش اصلاح کرده بودم... گفتم: من یقین دارم این اسیر، خود محسن است.» </blockquote>عکسی که از روی فیلم ماهواره‌ای گرفته شده، هنوز نزد [[خانواده]] شهید اسحاقی برای یادگاری نگه‌داری می‌شود<ref name=":0">ذكریایی، مریم سادات (1393). آشنای دریا، مازندران: نماشون.</ref>. علاوه‌براین در ستاد تبلیغات جنگ، مجلات عربی یا روزنامه‌های عراقی و روزنامه‌های سایر كشورها كه گزارش‌هایی درباره جنگ می‌نوشتند، در مواردی [[عکس|عكس]] اسرای ایرانی را چاپ می‌كردند. ستاد تبلیغات جنگ، این [[عکس|عكس]]<nowiki/>ها را به مسئولان كمیته [[اسرا]] تحویل می‌داد و از طریق [[خانواده|خانواده]]<nowiki/>هایشان شناسایی می‌شدند. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[عکس]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />مریم سادات ذکریایی | |||
[[رده:عکس های شناسایی]] | |||
[[رده:عکس]] | |||
[[رده:اسارت و اسیران]] | |||
[[رده:اسرا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۹
عکس اسیری در تلویزیون یا مجلات عراقی و غیرعراقی پخش و منتشر می‌شد و به‌وسیله آن خانواده اسیر مذکور از سرنوشت او مطلع می‌شدند. این نوع عکس تا زمانی‌كه اسرا در اردوگاه‌های عراق بودند، به دستشان نمی‌رسید و معمولاً بعد از آزادی و بازگشت به ایران به‌وسیله خود فرد یا خانواده‌اش برای یادگاری نگه‌داری می‌شد. اشرف‌السادات میردرویشی، كه همسر سردار شهید محسن اسحاقی فرمانده یگان دریایی لشکر 25 کربلای مازندران مدتی اسیر بوده و سپس به شهادت رسیده است، در خاطراتش می‌گوید:
«در یکی از فیلم‌های ماهواره‌ای عراق که در هلال احمر موجود بود، دیدم اسیری بین دو نفر دیگر نشسته و زیرپوش سفید به تن دارد. فوری او را شناختم... سرش را کاملاً خم کرده بود تا صورتش توی فیلم دیده نشود. پشت گردنش را آخرین‌بار خودم برایش اصلاح کرده بودم... گفتم: من یقین دارم این اسیر، خود محسن است.»
عکسی که از روی فیلم ماهواره‌ای گرفته شده، هنوز نزد خانواده شهید اسحاقی برای یادگاری نگه‌داری می‌شود[۱]. علاوه‌براین در ستاد تبلیغات جنگ، مجلات عربی یا روزنامه‌های عراقی و روزنامه‌های سایر كشورها كه گزارش‌هایی درباره جنگ می‌نوشتند، در مواردی عكس اسرای ایرانی را چاپ می‌كردند. ستاد تبلیغات جنگ، این عكس‌ها را به مسئولان كمیته اسرا تحویل می‌داد و از طریق خانواده‌هایشان شناسایی می‌شدند.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ذكریایی، مریم سادات (1393). آشنای دریا، مازندران: نماشون.
مریم سادات ذکریایی