فرار اسیران در حقوق بین الملل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۶

فرار به معنای گریختن و عبارت است از دور شدن ناگهانی و با شتاب از کسی یا جایی که معمولا نتیجه احساس ناامنی، خطر یا ترس است.

احکام فقهی

دفاع در برابر مهاجمی که قصد عِرض یا جان انسان را کرده، واجب است و در صورت ناتوانی از دفاع، فرار واجب است.چنانچه در جنگ مسلمانان با کفار ، تعداد دشمن بیش از دو برابر نیروی خودی، و هلاکت، ظن غالب باشد، برخی، فرار را در صورت تأمین سلامت خود با آن، واجب دانسته‌اند.به تصریح برخی، فرار از آنچه که در آن گمان به هلاکت رسیدن می‌رود، مانند دیوار در شرف ویرانی، طاعون و حیوان درنده جایز بلکه به تصریح برخی واجب است.

فرار از میدان جنگ در صورتی که شمار دشمن دو برابر خودی یا کمتر از آن باشد، حرام و از گناهان کبیره ( گناه کبیره ) است، مگر با هدف جابه جایی به محل مناسبت‌تر برای جنگیدن (تحرُّف) یا پیوستن به دیگر همرزمان برای تقویت آنان و یا هدفی دیگر (تحیُّز)، که در هر دو صورت جایز است.چنانچه کشته شدن به دست دشمن ظن غالب رزمنده باشد، آیا فرار در این صورت نیز حرام می‌باشد یا نه؟ اختلاف است. قول نخست به اکثر فقها نسبت داده شده است.فرار از میدان جنگ با باغیان (باغی) نیز حرام و از گناهان کبیره است.^[۱]

حقوق بین الملل

چنانچه اسیری، پس از اسارت یا در دروان اسارت، اقدام به فرار کند، از نظر حقوق جنگی عملی مذموم و زشت انجام نداده است، بلکه دقیقا بر عکس عمل وی منطبق با شرافت نظامی و شهامت میهن پرستی بوده و حتی در بسیاری از مقررات نظامی برای رزمندگان خودی که اسیر می شوند به عنوان یک وظیفه ملی و میهنی تلقی شده است.البته این بدان معنا نیست که کشور اسیر کننده احتیاطات و پیشگیری های لازم را د رجهت مراقبت از اسیران معمول ندارد.در نتیجه، چنانچه اسیری فرار کند و یا سعی در فرار داشته باشد، کشور اسیر کننده می تواند با استفاده از اسلحه مانع از این اقدام شود. استعمال اسلحه باید در مرحله آخر و پس از اخطار به تسلیم و عدم تسلیم فراری و با توجه به اوضاع و احوال صورت گیرد.^[۲]

طبق ماده 91 تا 94 عهدنامه سوم 1929 ،درصورتی که اسیر فراری دستگیر شود، تنها مجازات قابل اجرا در مورد وی تنبیه انضباطی خواهد بود و این تنبیه فاقد هرگونه خصیصه کیفری است.^[۳]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ فرار(1402).ویکی فقه.قابل بازیابی از:https://fa.wikifegh.ir
↑ ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی،7(8)،165-204.
↑ پروتکل الحاقی کنوانسیون‌ سوم 1929 ژنو، ماده 91 تا 94

دبیرخانه ویکی آزادگان

[1] فرار(1402).ویکی فقه.قابل بازیابی از:https://fa.wikifegh.ir

[2] ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی،7(8)،165-204.

[3] پروتکل الحاقی کنوانسیون‌ سوم 1929 ژنو، ماده 91 تا 94

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-=== مقدمه ===
 [[فرار]] به معنای گریختن و عبارت است از دور شدن ناگهانی و با شتاب از کسی یا جایی که معمولا نتیجه احساس ناامنی، خطر یا ترس است.
-=== احکام فقهی ===
+== احکام فقهی ==
 دفاع در برابر مهاجمی که قصد عِرض یا جان انسان را کرده، واجب است و در صورت ناتوانی از دفاع، [[فرار]] واجب است.چنانچه در جنگ مسلمانان با کفار ، تعداد دشمن بیش از دو برابر نیروی خودی، و هلاکت، ظن غالب باشد، برخی، فرار را در صورت تأمین سلامت خود با آن، واجب دانسته‌اند.به تصریح برخی، فرار از آنچه که در آن گمان به هلاکت رسیدن می‌رود، مانند دیوار در شرف ویرانی، طاعون و حیوان درنده جایز بلکه به تصریح برخی واجب است.
-[[فرار]] از میدان جنگ در صورتی که شمار دشمن دو برابر خودی یا کمتر از آن باشد، حرام و از گناهان کبیره ( گناه کبیره ) است، مگر با هدف جابه جایی به محل مناسبت‌تر برای جنگیدن (تحرُّف) یا پیوستن به دیگر همرزمان برای تقویت آنان و یا هدفی دیگر (تحیُّز)، که در هر دو صورت جایز است.چنانچه کشته شدن به دست دشمن ظن غالب رزمنده باشد، آیا [[فرار]] در این صورت نیز حرام می‌باشد یا نه؟ اختلاف است. قول نخست به اکثر فقها نسبت داده شده است.فرار از میدان جنگ با باغیان (باغی) نیز حرام و از گناهان کبیره است.<ref>فرار(1402).ویکی فقه.قابل بازیابی از<nowiki/>https://fa.wikifeqh.ir/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B1#_%D8%AF%D8%B1%20%D8%AC%D9%87%D8%A7%D8%AF</ref>
+[[فرار]] از میدان جنگ در صورتی که شمار دشمن دو برابر خودی یا کمتر از آن باشد، حرام و از گناهان کبیره ( گناه کبیره ) است، مگر با هدف جابه جایی به محل مناسبت‌تر برای جنگیدن (تحرُّف) یا پیوستن به دیگر همرزمان برای تقویت آنان و یا هدفی دیگر (تحیُّز)، که در هر دو صورت جایز است.چنانچه کشته شدن به دست دشمن ظن غالب رزمنده باشد، آیا [[فرار]] در این صورت نیز حرام می‌باشد یا نه؟ اختلاف است. قول نخست به اکثر فقها نسبت داده شده است.فرار از میدان جنگ با باغیان (باغی) نیز حرام و از گناهان کبیره است.<ref>فرار(1402).ویکی فقه.قابل بازیابی از:https://fa.wikifegh.ir
-=== حقوق بین الملل ===
+</ref>
+== حقوق بین الملل ==
 چنانچه اسیری، پس از [[اسارت و اسیران|اسارت]] یا در دروان [[اسارت و اسیران|اسارت]]، اقدام به فرار کند، از نظر حقوق جنگی عملی مذموم و زشت انجام نداده است، بلکه دقیقا بر [[عکس]] عمل وی منطبق با شرافت نظامی و شهامت میهن پرستی بوده و حتی در بسیاری از مقررات نظامی برای رزمندگان خودی که [[اسیران جنگ|اسیر]] می شوند به عنوان یک وظیفه ملی و میهنی تلقی شده است.البته این بدان معنا نیست که کشور اسیر کننده احتیاطات و پیشگیری های لازم را د رجهت مراقبت از اسیران معمول ندارد.در نتیجه، چنانچه اسیری فرار کند و یا سعی در فرار داشته باشد، کشور اسیر کننده می تواند با استفاده از اسلحه مانع از این اقدام شود. استعمال اسلحه باید در مرحله آخر و پس از اخطار به تسلیم و عدم تسلیم فراری و با توجه به اوضاع و احوال صورت گیرد.<ref>ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی،7(8)،165-204.</ref>
 طبق ماده 91 تا 94 عهد[[نامه]] سوم 1929 ،درصورتی که اسیر فراری دستگیر شود، تنها مجازات قابل اجرا در مورد وی [[تنبیه انضباطی]] خواهد بود و این تنبیه فاقد هرگونه خصیصه کیفری است.<ref>پروتکل الحاقی  کنوانسیون‌ سوم 1929 ژنو، ماده 91 تا 94</ref>
-نیز نگاه کنید به [[فرار]]؛ [[حقوق بین الملل و اسیران جنگی]]
+== نیز نگاه کنید به ==
+* [[فرار]]
+* [[حقوق بین الملل و اسیران جنگی]]
-=== کتابشناسی ===
+== کتابشناسی ==
 <references />دبیرخانه ویکی آزادگان
+[[رده:فرار اسیران در حقوق بین الملل]]
+[[رده:حقوق بین الملل و اسیران جنگی]]
+[[رده:فرار]]