امکانات اردوگاه تکریت 11

مقدمه

اردوگاه 11 تکریت، قدیمی‌ترین اردوگاه مفقودین بین اردوگاه‌های ایرانی بود که اسرای عملیات کربلای 4 و 5 (دی‌ماه 1365) و تعداد زیادی اسرای دیگرِ جنگ، تا شهریور 1369 قریب به 45 ماه به‌طور مخفیانه و به دور از دسترس مأموران صلیب سرخ جهانی در آن نگه‌داری می‌شدند.

امکانات اردوگاه

با توجه به اینکه این اردوگاه به دور از دسترس نمایندگان صلیب سرخ جهانی قرار داشت، فاقد هرگونه امکانات ورزشی، تفریحی، کتابخانه‌ای، کارگاهی و آموزشی بود. همه ملزوماتی که در طول چهار سال در اختیار اسرا قرار گرفته، عبارت بود از: دو دست لباس، دو عدد پتو، دو سری لباس زیر، یک عدد پلیور زمستانی، لیوان، قاشق، دمپایی و کفش از هرکدام یک جفت.اسرا مجبور بودند با وصله کردن مرتب لباس‌ها و صرفه‌جویی شدید در امکانات زندگی، دوران اسارت را سپری كنند.

    بهداری اردوگاه

بهداری از سال سوم تأسیس شد، به‌جز درمان‌های سرپایی و ابتدایی، امکانات لازم را نداشت و سهمیه اعزام به بیمارستان بسیار محدود بوده است. به‌همین‌علت، آمار مرگ ناشی از بیماری‌های ساده‌ای نظیر اسهال خونی و سل، در طول اسارت بالا بوده است.

    آشپزخانه اردوگاه

آشپزخانه به‌وسیله اسرا اداره می‌شد، با نصف جیره رسمی سربازان عراقی ازلحاظ مواد اولیه پخت‌وپز، غذا را برای اسرا طبخ می‌كرد. اسرا در طول اسارت، با مشکل گرسنگی مفرط ایام را سپری می‌کردند.

افراد شاخص با توجه به نبود اطلاعات دقیق از تعداد اسرا و فقدان نظارت، نصب مسئولان آسایشگاه‌ها و بندها، معمولاً ازسوی عراقی‌ها و از بین افراد مورد اعتماد آنها صورت می‌گرفت؛ گرچه با گذشت زمان و ناتوانی این افراد در اداره، ناگزیر به مسئولان مورد قبول اسرا روی آوردند. باوجوداین، نیروهای واقعی و مؤثر در اردوگاه، کمتر مسئولیت‌های رسمی را برعهده می‌گرفتند حضور اسرای مفقود قدیمی از عملیات‌های آفندی ایران و تعداد زیاد نیروهای باسابقه و مسئول جبهه در رده‌های گروهان، گردان، تیپ و قرارگاه، اردوگاهی یکپارچه و متحد را به وجود آورده بود که کمتر متکی به افراد خاص و مسئولیت‌های اردوگاهی بود. ازطرفی، جدا بودن کامل قسمت‌های مختلف اردوگاه و عدم امکان تماس بین آنها هرگونه مدیریت کلان اردوگاهی را غیرممکن می‌ساخت.

نیز نگاه کنید به اردوگاه تکریت 11

کتابشناسی

رحیم قمیشی