آوارگان پاسگاه مرزی تنومه: تفاوت میان نسخه‌ها
A-hamidian (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A-hamidian (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2222592 209.jpg|بندانگشتی|آوارگان جنگ]] | |||
[[آوارگان، اردوگاه|آوارگان جنگی]] در سطح گسترده به کسانی گفته می‌شود که در زمان جنگ، زندگی و کاشانه خود را رها و به جاهای امن مهاجرت كنند. [[آوارگان، اردوگاه|آوارگان جنگ‌‌زده]] افرادی غیرنظامی هستند که کشورشان مورد تهاجم و جنگ واقع شده، خودشان به‌همراه [[خانواده]] و فرزندان به [[اسارت و اسیران|اسارت]] نیروهای دشمن درآمدند و در اردوگاه‌های کشورِ متجاوز نگهداری می‌شوند. [[پاسگاه مرزی تنومه]] یکی از مکان هایی بود که در زمان [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]]، به نگهداری [[آوارگان، اردوگاه|آوارگان جنگی]] می پرداخت. | [[آوارگان، اردوگاه|آوارگان جنگی]] در سطح گسترده به کسانی گفته می‌شود که در زمان جنگ، زندگی و کاشانه خود را رها و به جاهای امن مهاجرت كنند. [[آوارگان، اردوگاه|آوارگان جنگ‌‌زده]] افرادی غیرنظامی هستند که کشورشان مورد تهاجم و جنگ واقع شده، خودشان به‌همراه [[خانواده]] و فرزندان به [[اسارت و اسیران|اسارت]] نیروهای دشمن درآمدند و در اردوگاه‌های کشورِ متجاوز نگهداری می‌شوند. [[پاسگاه مرزی تنومه]] یکی از مکان هایی بود که در زمان [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]]، به نگهداری [[آوارگان، اردوگاه|آوارگان جنگی]] می پرداخت. | ||
===[[پاسگاه مرزی تنومه]]=== | ===[[پاسگاه مرزی تنومه]]=== | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۹
آوارگان جنگی در سطح گسترده به کسانی گفته می‌شود که در زمان جنگ، زندگی و کاشانه خود را رها و به جاهای امن مهاجرت كنند. آوارگان جنگ‌‌زده افرادی غیرنظامی هستند که کشورشان مورد تهاجم و جنگ واقع شده، خودشان به‌همراه خانواده و فرزندان به اسارت نیروهای دشمن درآمدند و در اردوگاه‌های کشورِ متجاوز نگهداری می‌شوند. پاسگاه مرزی تنومه یکی از مکان هایی بود که در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، به نگهداری آوارگان جنگی می پرداخت.
پاسگاه مرزی تنومه
پاسگاه تنومه در فاصله بیست کیلومتری بصره قرار داشت و در اصل، شهرکی بین شلمچه و بصره بود که در آن، پادگان نظامی هم قرار داشت. اسرای مردمی غیرنظامی و نظامی زیادی در کنار هم در آنجا زندانی شده بودند؛ آن هم در سلول‌هایی با گنجایش کم برای تعداد زیادی اسیر، یعنی برای هر فرد به اندازه نشستن جا بود[۱]. بسیاری از این افراد عادی مردمی شکنجه شده، یا مفقود و شهید شدند. عراقی‌ها در جاده خرمشهر- سوسنگرد یا ماهشهر-آبادان کمین می‌کردند و افراد عادی غیرنظامی آواره در حال تردد را اسیر و به پاسگاه مرزی تنومه منتقل می‌کردند.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ آباد، معصومه (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.
وحید آقا کرمی