انواع ورزش در اسارت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references />محمد رضا کایینی | |||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۷
متناسب با شرایط اردوگاه‌های صلیب سرخ دیده یا ندیده (غیر ثبت‌نام‌شده) وضعیت ورزش در اردوگاه‌ها متفاوت بود.
انواع ورزش
اما می‌توان به‌طورکلی انواع ورزش را به‌ترتیب ذیل دسته‌بندی کرد: ورزش ابتدا با پیاده‌روی در حیاط اردوگاه و طناب‌کشی شبانه در آسایشگاه‌ها آغاز شد. ورزش‌هایی مانند والیبال، فوتبال، بسكتبال و پینگ‌پُنگ به‌مرور با تأمین امکانات و انسجام داخلی بین اسرا شکل گرفت؛ برای مثال، زمانی‌كه سوت آزادی یا همان هواخوری را می‌زدند، بازی می‌كردیم. هر تیمی می‌آمد، نیم ساعت بازی می‌كرد و می‌رفت و بعد تیم دیگر می‌آمد.
بازی پینگ‌پنگ، اوایل كه میز كم بود، بیست دقیقه یا یك‌ربع بیشتر طول نمی‌كشید، ولی بعدها به نیم ساعت افزایش یافت. در طی ماه، برنده‌ها دوباره با هم بازی می‌كردند. رشته‌های رزمی کنگ‌فو، کاراته، تکواندو، كه بیشتر از همه طرفدار داشت، معمولاً زیر نظر مربیانی از خود اسرا و در داخل آسایشگاه‌ها به‌طور مخفیانه انجام می‌شد[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،
محمد رضا کایینی