یادگاران27: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''یادگاران عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را نشان دهد.''' == فراداده کتاب == {{Infobox|title=یادگاران27}} '''نویسنده:''' قدسیه پایینی '''ناشر:''' انتشارات روایت فتح '''سال نشر:''' 1394 '''تعداد صفحات:''' 112 '''شماره شابک:''' 1- 007- 330- 600- 978 '''نوع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== فراداده کتاب == | == فراداده کتاب == | ||
{{Infobox|title=یادگاران27}} | {{Infobox|title=یادگاران27|image=[[پرونده:یادگاران27.jpg]]|header1=فراداده کتاب|caption=یادگاران عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را نشان دهد.|label2=نویسنده|label3=ناشر|label4=سال نشر|label5=تعداد صفحات|label6=شماره شابک|label7=نوع ماده|data2=قدسیه پایینی|data3=انتشارات روایت فتح|data4=1394|data5=112|data6=978-600-330-007-1|data7=کتاب(خاطره)}} | ||
'''نویسنده:''' قدسیه پایینی | '''نویسنده:''' قدسیه پایینی | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۹
یادگاران عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را نشان دهد.
فراداده کتاب
 یادگاران عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را نشان دهد. | |
| فراداده کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | قدسیه پایینی |
| ناشر | انتشارات روایت فتح |
| سال نشر | 1394 |
| تعداد صفحات | 112 |
| شماره شابک | 978-600-330-007-1 |
| نوع ماده | کتاب(خاطره) |
نویسنده: قدسیه پایینی
ناشر: انتشارات روایت فتح
سال نشر: 1394
تعداد صفحات: 112
شماره شابک: 1- 007- 330- 600- 978
نوع ماده: کتاب (خاطره)
معرفی کتاب
«یادگاران» عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را در قالب خاطره‌نویسی شده، برای آن‌ها که آن سال‌ها را ندیده‌اند، نشان بدهند. این مجموعه راهی است بر سرزمینی نسبتاً بکر میان تاریخ و ادبیات که میان واقعه‌ها و بازگفته‌ها، خواندن‌شان تنها یادآوری است، یادآوری این نکته که آن مردها بوده‌اند و آن واقعه‌ها رخ داده‌اند، نه در سال‌ها وجاهای دور، در همین نزدیکی...
گزیده ای از محتوای کتاب
وقتی آدم‌ها مضطر می‌شوند، به زبانی که شیر خورده‌اند حرف می‌زنند. وقتی می‌زدند یکی میگفت: «ای دایَه»، می‌فهمیدیم دزفولی است. وقتی میگفت: «آی ننه»، می‌فهمیدیم فارس است. وقتی میگفت: «آی بی‌بی»، می‌فهمیدیم ترک است. ابوترابی را که می‌زدند، میگفت: یا زهرا«س» ... [۱].