پاسگاه مرزی تنومه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۱

پاسگاه تنومه در فاصله بیست کیلومتری بصره قرار داشت و در اصل، شهرکی بین شلمچه و بصره بود که در آن، پادگان نظامی هم قرار داشت.

اسرای مردمی غیرنظامی و نظامی زیادی در کنار هم در آنجا زندانی شده بودند؛ آن هم در سلول‌هایی با گنجایش کم برای تعداد زیادی اسیر(اسارت و اسیران )یعنی برای هر فرد به اندازه نشستن جا بود^[۱].

بسیاری از این افراد عادی مردمی شکنجه‌ شده، یا مفقود و شهید شدند. عراقی‌ها در جاده خرمشهر- سوسنگرد یا ماهشهر-آبادان کمین می‌کردند و افراد عادی غیرنظامی آواره در حال تردد را اسیر و به پاسگاه مرزی تنومه منتقل می‌کردند.^[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ آباد، معصومه (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ آباد، معصومه (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-== مقدمه ==
+'''پاسگاه تنومه در فاصله بیست کیلومتری بصره قرار داشت و در اصل، شهرکی بین شلمچه و بصره بود که در آن، پادگان نظامی هم قرار داشت.'''
-پاسگاه تنومه در فاصله بیست کیلومتری بصره قرار داشت و در اصل، شهرکی بین شلمچه و بصره بود که در آن، پادگان نظامی هم قرار داشت. اسرای مردمی غیرنظامی و نظامی زیادی در کنار هم در آنجا زندانی شده بودند؛ آن هم در سلول‌هایی با گنجایش کم برای تعداد زیادی اسیر([[اسارت و اسیران]] )یعنی برای هر فرد به اندازه نشستن جا بود<ref name=":0">[[آباد، معصومه]] (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.</ref>.
+اسرای مردمی غیرنظامی و نظامی زیادی در کنار هم در آنجا زندانی شده بودند؛ آن هم در سلول‌هایی با گنجایش کم برای تعداد زیادی اسیر([[اسارت و اسیران]] )یعنی برای هر فرد به اندازه نشستن جا بود<ref name=":0">[[آباد، معصومه]] (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.</ref>.
 بسیاری از این افراد عادی مردمی [[شکنجه|شکنجه‌]] شده، یا مفقود و شهید شدند. عراقی‌ها در جاده خرمشهر- سوسنگرد یا ماهشهر-آبادان کمین می‌کردند و افراد عادی غیرنظامی آواره در حال تردد را اسیر و به پاسگاه مرزی تنومه منتقل می‌کردند.<ref name=":0" />