گذشت در دوران اسارت: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «از مفاهیم برجسته اخلاقی در خاطرات و روایات اسیرانی جنگ ایران و عراق، به ویژه در بیان سید علی اکبر ابوترابی (سید آزادگان)، موضوع گذشت و ایثار در شرایط سخت اسارت است. این مفهوم در سخنرانیهای ایشان در اردوگاه موصل عراق به عنوان عاملی برای حفظ کرام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از مفاهیم برجسته اخلاقی در خاطرات و روایات | از مفاهیم برجسته اخلاقی در خاطرات و روایات [[اسیران جنگ]] ایران و عراق، به ویژه در بیان [[سید علی اکبر ابوترابی فرد|سید علی اکبر ابوترابی]] ([[سید آزادگان]])، موضوع گذشت و ایثار در شرایط سخت [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] است. | ||
این مفهوم در سخنرانیهای ایشان در [[اردوگاه]] موصل عراق به عنوان عاملی برای حفظ کرامت، وحدت و [[مقاومت]] در برابر فشارهای دشمن مورد تأکید قرار گرفته است. | |||
مرحوم ابوترابی با استناد به آیات قرآن و روایات اسلامی، بهویژه سخنان حضرت امام علی(ع)، بر اهمیت گذشت در برابر اشتباهات و تندخوییهای همرزمان تأکید میکرد. وی در بیانات خود به آیه «اِدفَع بِالَّتی هِیَ أَحسَنُ» (سوره فصلت، آیه ۳۴) استناد میجست که فرمان میدهد با رفتار نیکو به بدیها پاسخ داده شود. همچنین، با اشاره به وصیت امام علی(ع) به | == مبانی فکری و دینی == | ||
مرحوم [[سید علی اکبر ابو ترابی فرد|ابوترابی]] با استناد به آیات قرآن و روایات اسلامی، بهویژه سخنان حضرت امام علی<sup>(ع)</sup>، بر اهمیت گذشت در برابر اشتباهات و تندخوییهای همرزمان تأکید میکرد. وی در بیانات خود به آیه:<blockquote>«اِدفَع بِالَّتی هِیَ أَحسَنُ» (سوره فصلت، آیه ۳۴) </blockquote>استناد میجست که فرمان میدهد با رفتار نیکو به بدیها پاسخ داده شود. همچنین، با اشاره به وصیت امام علی<sup>(ع)</sup> به فرزندش،<blockquote>«اگر برادرت پیوند دوستی را گسست، تو پیوند را حفظ کن» </blockquote>الگویی عملی برای تحمل و مدارا در محیط پرتنش [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] ارائه میداد. | |||
کارکردهای گذشت در دوران اسارت | == کارکردهای گذشت در دوران [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] == | ||
۱. تقویت وحدت و اخوت | === ۱. تقویت وحدت و اخوت === | ||
در فضای محدود و پراضطراب اسارتگاه، گذشت از خطاهای دیگران مانع از تفرقه و تخریب روحیه جمعی میشد. حاج آقا [[سید علی اکبر ابو ترابی فرد|ابوترابی]] این انسان بزرگوار معتقد بود که پایبندی به اخلاق اسلامی، حتی در سختترین شرایط، [[اسیران جنگ|اسیران]] را به جامعهای نمونه تبدیل کرده بود، چنانکه نمایندگان [[صلیب سرخ]] از همزیستی مسالمتآمیز آنان شگفتزده میشدند. | |||
=== ۲. کاهش فشارهای روانی === | |||
به باور [[سید علی اکبر ابو ترابی فرد|ابوترابی]]، بسیاری از رفتارهای تند [[اسیران جنگ|اسیران]] ناشی از فشارهای روحی دوران [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] بود. پاسخ دادن به این رفتارها با ملایمت و درک، نه تنها از تشدید تنشها جلوگیری میکرد، بلکه به آرامش روانی فرد مقابل نیز کمک مینمود. | |||
=== ۳. حفظ کرامت انسانی و اسلامی === | |||
گذشت به عنوان یک «تقوای عملی»، [[اسیران جنگ|اسیران]] را در مسیر بندگی قرار میداد و باعث میشد تا آنان عزت نفس خود را در برابر تحقیرهای دشمن حفظ کنند. | |||
به باور | === ۴. تبدیل اسارت به عرصه تربیت اخلاقی === | ||
[[سید علی اکبر ابو ترابی فرد|ابوترابی]] [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] را فرصتی برای تمرین [[صبر و استقامت از جنس ابوترابی|صبر]]، ایثار و گذشت میدانست و بر این باور بود که پیروی از آموزههای اهلبیت<sup>(ع)</sup> میتواند حتی در زندان، جامعهای آرمانی پدید آورد. | |||
== چالشهای گذشت در دوران اسارت == | |||
اگرچه فرهنگ گذشت در بین بسیاری از [[اسیران جنگ|اسیران]] نهادینه شده بود، اما عمل به این ارزش در شرایط سخت [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] با چالشهایی همراه بود. برخی [[اسیران جنگ|اسیران]] در شرایط فشار شدید روانی، عمل به گذشت را دشوار مییافتند. همچنین، در مواردی تنش بین ضرورت حفظ [[انضباط اسیران جنگی در حقوق بین الملل|انضباط]] جمعی و گذشت از خطاهای فردی، موجب بحث و گفتگو میان [[اسیران جنگ|اسیران]] میشد. | |||
=== نمونههای عینی === | |||
در خاطرات [[اسیران جنگ|اسیران]] آمده است که [[سید علی اکبر ابو ترابی فرد|ابوترابی]] در مواجهه با بیاحتیاطیها یا تندیهای برخی همبندیها، با سکوت و متانت برخورد میکرد و دیگران را به تحمل و چشمپوشی از خطای دیگران دعوت مینمود. بهطوریکه این رفتارها به تدریج به فرهنگ غالب در مناسبات بین [[اسیران جنگ|اسیران]] تبدیل شد و روابط آنان را بر پایه اخوت اسلامی استوار کرد. | |||
== سخن پایانی == | |||
[[سید آزادگان]] مرحوم [[سید علی اکبر ابوترابی فرد|علیاکبر ابوترابی]] با تبیین جایگاه گذشت در اسارت، نشان داد که پیروی از ارزشهای دینی نه تنها به [[مقاومت فردی و جمعی اسرا|مقاومت فردی و جمعی]] میانجامد، بلکه [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] را به محکی برای تعالی اخلاقی [[اسیران جنگ|اسیران]] تبدیل میکند. از همین رو، '''«گذشت در دوران اسارت»''' به عنوان میراثی اخلاقی از سوی آزادگان [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]] به نسلهای بعدی انتقال یافته است.<ref>رحمانیان، عبدالمجید (1390). [[منشور پاکی و خدمتگزاری]]، تهران: [https://www.mfpa.ir پیام آزادگان]،صص 48-52.</ref> | |||
سخن پایانی | |||
سید آزادگان مرحوم علیاکبر ابوترابی با تبیین جایگاه گذشت در اسارت، نشان داد که پیروی از | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۴۵: | خط ۳۹: | ||
[[رده:اقدامات و مواضع سیاسی سید آزادگان]] | [[رده:اقدامات و مواضع سیاسی سید آزادگان]] | ||
[[رده:عرصه های سیاسی زندگی سید آزادگان]] | [[رده:عرصه های سیاسی زندگی سید آزادگان]] | ||
<references />عبدالمجید رحمانیان | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۷
از مفاهیم برجسته اخلاقی در خاطرات و روایات اسیران جنگ ایران و عراق، به ویژه در بیان سید علی اکبر ابوترابی (سید آزادگان)، موضوع گذشت و ایثار در شرایط سخت اسارت است.
این مفهوم در سخنرانیهای ایشان در اردوگاه موصل عراق به عنوان عاملی برای حفظ کرامت، وحدت و مقاومت در برابر فشارهای دشمن مورد تأکید قرار گرفته است.
مبانی فکری و دینی
مرحوم ابوترابی با استناد به آیات قرآن و روایات اسلامی، بهویژه سخنان حضرت امام علی(ع)، بر اهمیت گذشت در برابر اشتباهات و تندخوییهای همرزمان تأکید میکرد. وی در بیانات خود به آیه:
«اِدفَع بِالَّتی هِیَ أَحسَنُ» (سوره فصلت، آیه ۳۴)
استناد میجست که فرمان میدهد با رفتار نیکو به بدیها پاسخ داده شود. همچنین، با اشاره به وصیت امام علی(ع) به فرزندش،
«اگر برادرت پیوند دوستی را گسست، تو پیوند را حفظ کن»
الگویی عملی برای تحمل و مدارا در محیط پرتنش اسارت ارائه میداد.
کارکردهای گذشت در دوران اسارت
۱. تقویت وحدت و اخوت
در فضای محدود و پراضطراب اسارتگاه، گذشت از خطاهای دیگران مانع از تفرقه و تخریب روحیه جمعی میشد. حاج آقا ابوترابی این انسان بزرگوار معتقد بود که پایبندی به اخلاق اسلامی، حتی در سختترین شرایط، اسیران را به جامعهای نمونه تبدیل کرده بود، چنانکه نمایندگان صلیب سرخ از همزیستی مسالمتآمیز آنان شگفتزده میشدند.
۲. کاهش فشارهای روانی
به باور ابوترابی، بسیاری از رفتارهای تند اسیران ناشی از فشارهای روحی دوران اسارت بود. پاسخ دادن به این رفتارها با ملایمت و درک، نه تنها از تشدید تنشها جلوگیری میکرد، بلکه به آرامش روانی فرد مقابل نیز کمک مینمود.
۳. حفظ کرامت انسانی و اسلامی
گذشت به عنوان یک «تقوای عملی»، اسیران را در مسیر بندگی قرار میداد و باعث میشد تا آنان عزت نفس خود را در برابر تحقیرهای دشمن حفظ کنند.
۴. تبدیل اسارت به عرصه تربیت اخلاقی
ابوترابی اسارت را فرصتی برای تمرین صبر، ایثار و گذشت میدانست و بر این باور بود که پیروی از آموزههای اهلبیت(ع) میتواند حتی در زندان، جامعهای آرمانی پدید آورد.
چالشهای گذشت در دوران اسارت
اگرچه فرهنگ گذشت در بین بسیاری از اسیران نهادینه شده بود، اما عمل به این ارزش در شرایط سخت اسارت با چالشهایی همراه بود. برخی اسیران در شرایط فشار شدید روانی، عمل به گذشت را دشوار مییافتند. همچنین، در مواردی تنش بین ضرورت حفظ انضباط جمعی و گذشت از خطاهای فردی، موجب بحث و گفتگو میان اسیران میشد.
نمونههای عینی
در خاطرات اسیران آمده است که ابوترابی در مواجهه با بیاحتیاطیها یا تندیهای برخی همبندیها، با سکوت و متانت برخورد میکرد و دیگران را به تحمل و چشمپوشی از خطای دیگران دعوت مینمود. بهطوریکه این رفتارها به تدریج به فرهنگ غالب در مناسبات بین اسیران تبدیل شد و روابط آنان را بر پایه اخوت اسلامی استوار کرد.
سخن پایانی
سید آزادگان مرحوم علیاکبر ابوترابی با تبیین جایگاه گذشت در اسارت، نشان داد که پیروی از ارزشهای دینی نه تنها به مقاومت فردی و جمعی میانجامد، بلکه اسارت را به محکی برای تعالی اخلاقی اسیران تبدیل میکند. از همین رو، «گذشت در دوران اسارت» به عنوان میراثی اخلاقی از سوی آزادگان جنگ تحمیلی به نسلهای بعدی انتقال یافته است.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ رحمانیان، عبدالمجید (1390). منشور پاکی و خدمتگزاری، تهران: پیام آزادگان،صص 48-52.
عبدالمجید رحمانیان