پدیده؛ سیرهی سیدآزادگان حجتالاسلام سید علیاکبر ابوترابی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''حاوی خاطرات تعدادی از آزادگان استان قزوین دربارهی دوران اسارت حجتالاسلام سید علی اکبر ابوترابی و سیرهی ایشان است.''' == فراداده کتاب == {{Infobox|title=پدیده؛ سیرهی سیدآزادگان حجتالاسلام سید علیاکبر ابوترابی}} '''نویسنده:''' حسن شکیبزاده...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== فراداده کتاب == | == فراداده کتاب == | ||
{{Infobox|title=پدیده؛ سیرهی سیدآزادگان حجتالاسلام سید علیاکبر ابوترابی}} | {{Infobox|title=پدیده؛ سیرهی سیدآزادگان حجتالاسلام سید علیاکبر ابوترابی|image=[[پرونده:پدیده؛ سیرهی سیدآزادگان حجتالاسلام سید علیاکبر ابوترابی.jpg]]|caption=خاطرات تعدادی از آزادگان استان قزوین دربارهی دوران اسارت حجتالاسلام سید علی اکبر ابوترابی و سیرهی ایشان}} | ||
'''نویسنده:''' حسن شکیبزاده | '''نویسنده:''' حسن شکیبزاده | ||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۷
حاوی خاطرات تعدادی از آزادگان استان قزوین دربارهی دوران اسارت حجتالاسلام سید علی اکبر ابوترابی و سیرهی ایشان است.
فراداده کتاب
نویسنده: حسن شکیبزاده
ناشر: قزوین، اندیشه زرین
سال نشر: 1388
تعداد صفحات: 150
شماره شابک: 9- 41- 5519- 600- 978
نوع ماده: کتاب(خاطره)
معرفی کتاب
مجموعهی حاضر، حاوی خاطرات تعدادی از آزادگان استان قزوین دربارهی دوران اسارت حجتالاسلام سید علی اکبر ابوترابی و سیرهی ایشان است. این مجموعه به همت سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین به چاپ رسیده است. هریک از خاطرات دارای عنوانی است که برخی از آنها عبارتاند از: چوب دشمن، رفیقم شو، سکوت عجیب، ایثار نه خودکشی، باخت فوتبال و اهداف شیطانی.
گزیده ای از محتوای کتاب
روزی که نیروهای صلیبسرخ جهانی در برابر ادب و شخصیت سیاسی و معنوی سید آزادگان سر تسلیم فرود آورده و از او بهعنوان پدیدهای در اردوگاهها یاد میکنند که نمونهاش تاکنون در اردوگاههای جهان دیده نشده است، میتوان پی به ظهور شخصیت بزرگ انسانی برد که ثمرهی وجودیاش در طول 10 سال اسارت، حفظ حیات دهها هزار آزادهی مقاوم و سرافرازی است که دنیا از آن به نیکی یاد میکند. باید پای صحبتهای صمیمی و صادقانهی آزادگان نشسته باشی تا معنای واژهی ایثار و مقاومت این پدیدهی ارزشمند را درک کنی. آزادگان دلاوری که معتقدند اگر ابوترابی نبود و آنان را هدایت نمیکرد شاید درصد ناچیزی از این عزیزان از نظر روحی و روانی و جسمی، سالم به آغوش خانوادههایشان باز میگشتند[۱].