غربت باران(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== فراداده کتاب == | == فراداده کتاب == | ||
{{Infobox|title=غربت باران}} | {{Infobox|title=غربت باران|image=[[پرونده:غربت باران.jpg]]|caption=خاطرات خودنگاشت کوروش اسکندری معلم آزاده بهبهانی|header1=فراداده کتاب|label2=نویسنده|label3=ویراستار|label4=حروف‌چین و صفحه‌آرا|label5=لیتوگرافی، چاپ و صحافی|label6=نوبت و سال چاپ|label7=شمارگان|label8=قیمت پشت جلد|label9=تعداد صفحات|label10=شابک|label11=قطع کتاب|label12=نوع ماده|data2=کوروش اسکندری|data3=فرزانه قلعه‌قوند|data4=مریم مردانی|data5=خانه چاپ کتاب|data6=اول، 1394|data7=500 نسخه|data8=80000 ریال|data9=208|data10=978-600-9543-69-4|data11=رقعی|data12=کتاب(خاطره)}} | ||
'''نویسنده:''' کوروش اسکندری | '''نویسنده:''' کوروش اسکندری | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۲
خاطرات خودنگاشت کوروش اسکندری معلم آزاده بهبهانی.
فراداده کتاب
 خاطرات خودنگاشت کوروش اسکندری معلم آزاده بهبهانی | |
| فراداده کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | کوروش اسکندری |
| ویراستار | فرزانه قلعه‌قوند |
| حروف‌چین و صفحه‌آرا | مریم مردانی |
| لیتوگرافی، چاپ و صحافی | خانه چاپ کتاب |
| نوبت و سال چاپ | اول، 1394 |
| شمارگان | 500 نسخه |
| قیمت پشت جلد | 80000 ریال |
| تعداد صفحات | 208 |
| شابک | 978-600-9543-69-4 |
| قطع کتاب | رقعی |
| نوع ماده | کتاب(خاطره) |
نویسنده: کوروش اسکندری
ویراستار: فرزانه قلعه‌قوند
حروف‌چین و صفحه‌آرا: مریم مردانی
لیتوگرافی، چاپ و صحافی: خانه چاپ کتاب
نوبت و سال چاپ: اول، 1394
شمارگان: 500 نسخه
قیمت پشت جلد: 80000 ریال
تعداد صفحات: 208
شابک: 4-69-9543-600-978
قطع کتاب: رقعی
نوع ماده: کتاب(خاطره)
معرفی کتاب
کتاب غربت باران، خاطرات خودنگاشت کوروش اسکندری معلم آزاده بهبهانی است. آنچه در کتاب غربت باران قابل تأمل است زبان ساده و صمیمی اسکندری است که موجب همراهی خواننده تا پایان خاطرات می‌شود.
کوروش اسکندری، آزاده و جانباز بهبهانی، در18 بهمن 1361 در عملیات والفجر مقدماتی به اسارت درآمد و سال‌های اسارت خود را در اردوگاه‌های موصل سپری کرد.
گزیده‌ای از محتوای کتاب
همه این افكار با اولین مشت و ضربه افسر بداخلاق عراقی پاره شد. وقتی می‌خواستیم از جلوی او رد شویم، با تمام قدرت با مشت و لگد پرتمان كرد پایین تا وارد تونل مرگ شویم؛ این اولین آشنایی ما با این تونل بود! از پای اتوبوس تا محل استقرار ما، كه یك سوله بود و فاصله زیادی هم داشت، سربازها در دو ردیف ایستاده و مسیری كانال مانند درست كرده بودند. هر اسیر باید از باید از میان آن کانال می‌گذشت. سربازها هم هر آنچه در توان داشتند در طبق اخلاص گذاشته و با مشت و لگد و كابل و باتوم و میله‌های آهنی از ما پذیرایی جانانه‌ای كردند[۱].