جنگ، اسارت، مذاکره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== فراداده کتاب == | == فراداده کتاب == | ||
{{Infobox|title=جنگ، اسارت، مذاکره}} | {{Infobox|title=جنگ، اسارت، مذاکره|image=[[پرونده:.جنگ، اسارت ، مذاکره.jpg]]|caption=کتاب جنگ، اسارت، مذاکره به اهمیت حضور بیش از 40 هزار اسیر جنگی در اردوگاه های عراق می‌پردازد|header1=فراداده کتاب|label2=نویسنده|label3=ویراستار|label4=حروف‌چین و صفحه‌آرا|label5=لیتوگرافی، چاپ و صحافی|label6=نوبت و سال چاپ|label7=شمارگان|label8=تعداد صفحات|label9=شابک|label10=قطع کتاب|label11=نوع ماده|data2=فتح‌اله پرتو|data3=طاهره کیانی|data4=افسانه گودرزی|data5=ایران|data6=اول، 1399|data7=1000|data8=410|data9=8 - 55 - 8220 - 600 - 978|data10=رقعی|data11=کتاب(پژوهشی)}} | ||
'''نویسنده:''' فتح‌اله پرتو | '''نویسنده:''' فتح‌اله پرتو | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۴
کتاب جنگ، اسارت، مذاکره به اهمیت حضور بیش از 40 هزار اسیر جنگی در اردوگاه های عراق می‌پردازد.
فراداده کتاب
 کتاب جنگ، اسارت، مذاکره به اهمیت حضور بیش از 40 هزار اسیر جنگی در اردوگاه های عراق می‌پردازد | |
| فراداده کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | فتح‌اله پرتو |
| ویراستار | طاهره کیانی |
| حروف‌چین و صفحه‌آرا | افسانه گودرزی |
| لیتوگرافی، چاپ و صحافی | ایران |
| نوبت و سال چاپ | اول، 1399 |
| شمارگان | 1000 |
| تعداد صفحات | 410 |
| شابک | 8 - 55 - 8220 - 600 - 978 |
| قطع کتاب | رقعی |
| نوع ماده | کتاب(پژوهشی) |
نویسنده: فتح‌اله پرتو
ویراستار: طاهره کیانی
حروف‌چین و صفحه‌آرا: افسانه گودرزی
لیتوگرافی، چاپ و صحافی: ایران
نوبت و سال چاپ: اول، 1399
شمارگان: 1000
تعداد صفحات: 410 صفحه
شابک: 8 - 55 - 8220 - 600 - 978
قطع کتاب: رقعی
نوع ماده: کتاب(پژوهشی)
معرفی کتاب
کتاب جنگ، اسارت، مذاکره به اهمیت حضور بیش از 40 هزار اسیر جنگی در اردوگاه های عراق می‌پردازد. تأثیری که می‌توان آن را در سیاست‌گذاری‌ها، اتاق فکر جنگ، مذاکرات دوران جنگ و نیز پذیرش قطعنامه 598 جست‌وجو کرد.این کتاب براساس طرحی پژوهشی تدوین شده است و فتح‌اله پرتو پژوهش و نگارش آن را در 4 فصل برعهده داشته است.
گزیده‌ای از محتوای کتاب
از فردای پذیرش قطعنامه 598، که حضرت امام(ره) وزارت خارجه را مسئول مذاکره با عراق نمود، مذاکرات طولانی سه‌جانبه (ایران - دبیرکل سازمان ملل متحد- عراق) شکل گرفت که درنهایت، با نامه آخر صدام به مرحوم هاشمی‌رفسنجانی و قرائت آن در 24 مرداد 1369 از رادیو بغداد، پذیرش شروط ایران صورت گرفت و اسرای طرفین از 26 مرداد تبادل شدند.
ایران در طول این 25 ماه همچون دوران جنگ بر شروط ذیل تکیه داشت و به‌هیچ‌وجه تحقق آنها را وجه‌المصالحه هیچ شاخص دیگری قرار نمی‌داد و این مؤلفه‌ها عبارت بودند از:
1. عقب‌نشینی عراق به پشت مرزهای بین‌المللی و حفظ تمامیت ارضی ایران،
2. به‌رسمیت‌شناختن مجدد قرارداد 1975 الجزایر توسط صدام و پذیرش خط تالوگ در اروندرود توسط عراق و
3. مشخص‌شدن رسمی عراق به‌عنوان متجاوز و پرداخت غرامت جنگ.[۱]