وصف خورشید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کتاب مجموعه اشعار تعدادی از سرایندگان آزاده است.''' | |||
'''کتاب | |||
== | == فراداده کتاب == | ||
{{Infobox|title=وصف خورشید}} | |||
'''نویسنده:''' بیژن کیانی''' ''' | '''نویسنده:''' بیژن کیانی''' ''' | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
'''شابک:''' X- 21- 2524- 964 | '''شابک:''' X- 21- 2524- 964 | ||
'''قطع کتاب: | '''قطع کتاب:''' بیاضی''' ''' | ||
'''نوع | '''نوع ماده:''' کتاب(شعر) | ||
== | == معرفی کتاب == | ||
وصف خورشید با عناوین ذیل در چهار فصل تدوین شده است: | وصف خورشید با عناوین ذیل در چهار فصل تدوین شده است: | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
بعضی از این اشعار شاید از دید اهل فن همه ویژگی‌های یک شعر فنی را دارا نباشد، ولی اگر خمیر مایه شعر، احساس است، این اشعار سرشار از احساسات پاک و لطیف انسان‌هایی است که دل در گرو عشق امام داشتند که بعد زمان و مکان هرگز خدشه‌ای بر این عشق پاک و خالصانه وارد نساخت. این افراد هرگز ادعای شاعری نکرده‌اند و تنها مرثیه‌های هجران روی معشوق خود را در قالبی آهنگین بیان نموده‌اند. | بعضی از این اشعار شاید از دید اهل فن همه ویژگی‌های یک شعر فنی را دارا نباشد، ولی اگر خمیر مایه شعر، احساس است، این اشعار سرشار از احساسات پاک و لطیف انسان‌هایی است که دل در گرو عشق امام داشتند که بعد زمان و مکان هرگز خدشه‌ای بر این عشق پاک و خالصانه وارد نساخت. این افراد هرگز ادعای شاعری نکرده‌اند و تنها مرثیه‌های هجران روی معشوق خود را در قالبی آهنگین بیان نموده‌اند. | ||
=== | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[اسارت و اسیران]] | |||
* [[اسرا]] | |||
* [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] | |||
== گزیده‌ای از محتوای کتاب == | |||
بی‌گل رویت بهار ما خزان شد ای امام | بی‌گل رویت بهار ما خزان شد ای امام | ||
قد سرو بوستان همچون کمان شد ای امام | |||
لاله از داغ تو سر را بر بر سر زانو نهاد | لاله از داغ تو سر را بر بر سر زانو نهاد | ||
اشک نرگس از فراق تو روان شد ای امام | |||
باد نوروزی هنوز افتان و خیزان می‌رود | باد نوروزی هنوز افتان و خیزان می‌رود | ||
قامتش از غم شکست و ناتوان شد ای امام | |||
زلف سنبل شد پریشان و شقایق داغدار | زلف سنبل شد پریشان و شقایق داغدار | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۹: | ||
شوق پرواز از پر و بال پرستوها پرید | شوق پرواز از پر و بال پرستوها پرید | ||
لانه اندوه و ماتم، آشیان شد ای امام<ref>قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتاب[[نامه]] آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،</ref> | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:اسارت و اسیران]] | |||
[[رده:اسرا]] | |||
[[رده:افراد (آزاده‌ها)]] | |||
[[رده:مقاومت]] | |||
[[رده:جنگ تحميلي عراق عليه ايران]] | |||
[[رده:شعر در اسارت]] | |||
[[رده:کتاب]] | |||
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۳
کتاب مجموعه اشعار تعدادی از سرایندگان آزاده است.
فراداده کتاب
نویسنده: بیژن کیانی
ناشر: جامعه‌نگر؛ موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان
حروف‌چین و صفحه‌آرا: مریم مردانی
لیتوگرافی، چاپ و صحافی: آبرنگ، رامین
نوبت و سال چاپ: اول، 1385
شمارگان: 3000
قیمت پشت جلد: 20000 ریال
تعداد صفحات: 128/ مصور
شابک: X- 21- 2524- 964
قطع کتاب: بیاضی
نوع ماده: کتاب(شعر)
معرفی کتاب
وصف خورشید با عناوین ذیل در چهار فصل تدوین شده است:
فصل اول: اشعار احمد رضایی؛ فصل دوم: اشعار نورالله عظیم‌زاده؛ فصل سوم: اشعار بیژن کیانی؛ فصل چهارم: اشعار محمدجواد خرم‌دل، علی داعی، سیامک عطایی و علیرضا لطفی.
وصف خورشید مجموعه‌ای از اشعار تعدادی از سرایندگان آزاده است که در دوران مشقت‌بار اسارت در توصیف شخصیت و مقام امام خمینی(ره) سروده شده و پس از آزادی گردآوری، تصحیح و تنظیم گردیده است تا به عنوان سندی دیگر از عشق پیروان امام خمینی به آن حضرت، در دوران طولانی مقاومت، به دست نسل حاضر و آیندگان برسد.
بعضی از این اشعار شاید از دید اهل فن همه ویژگی‌های یک شعر فنی را دارا نباشد، ولی اگر خمیر مایه شعر، احساس است، این اشعار سرشار از احساسات پاک و لطیف انسان‌هایی است که دل در گرو عشق امام داشتند که بعد زمان و مکان هرگز خدشه‌ای بر این عشق پاک و خالصانه وارد نساخت. این افراد هرگز ادعای شاعری نکرده‌اند و تنها مرثیه‌های هجران روی معشوق خود را در قالبی آهنگین بیان نموده‌اند.
نیز نگاه کنید به
گزیده‌ای از محتوای کتاب
بی‌گل رویت بهار ما خزان شد ای امام
قد سرو بوستان همچون کمان شد ای امام
لاله از داغ تو سر را بر بر سر زانو نهاد
اشک نرگس از فراق تو روان شد ای امام
باد نوروزی هنوز افتان و خیزان می‌رود
قامتش از غم شکست و ناتوان شد ای امام
زلف سنبل شد پریشان و شقایق داغدار
نغمه بلبل همه آه و فغان شد ای امام
شوق پرواز از پر و بال پرستوها پرید
لانه اندوه و ماتم، آشیان شد ای امام[۱]