پاسگاه مرزی تنومه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی آزادگان
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
=== مقدمه ===
== مقدمه ==
پاسگاه تنومه در فاصله بیست کیلومتری بصره قرار داشت و در اصل، شهرکی بین شلمچه و بصره بود که در آن، پادگان نظامی هم قرار داشت. اسرای مردمی غیرنظامی و نظامی زیادی در کنار هم در آنجا زندانی شده بودند؛ آن هم در سلول‌هایی با گنجایش کم برای تعداد زیادی اسیر([[اسارت و اسیران]] )یعنی برای هر فرد به اندازه نشستن جا بود<ref name=":0">[[آباد، معصومه]] (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.</ref>. بسیاری از این افراد عادی مردمی شکنجه‌ شده، یا مفقود و شهید شدند. عراقی‌ها در جاده خرمشهر- سوسنگرد یا ماهشهر-آبادان کمین می‌کردند و افراد عادی غیرنظامی آواره در حال تردد را اسیر و به پاسگاه مرزی تنومه منتقل می‌کردند.<ref name=":0" />
پاسگاه تنومه در فاصله بیست کیلومتری بصره قرار داشت و در اصل، شهرکی بین شلمچه و بصره بود که در آن، پادگان نظامی هم قرار داشت. اسرای مردمی غیرنظامی و نظامی زیادی در کنار هم در آنجا زندانی شده بودند؛ آن هم در سلول‌هایی با گنجایش کم برای تعداد زیادی اسیر([[اسارت و اسیران]] )یعنی برای هر فرد به اندازه نشستن جا بود<ref name=":0">[[آباد، معصومه]] (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.</ref>.  


نیز نگاه کنید به [[آوارگان، اردوگاه]])
بسیاری از این افراد عادی مردمی [[شکنجه|شکنجه‌]] شده، یا مفقود و شهید شدند. عراقی‌ها در جاده خرمشهر- سوسنگرد یا ماهشهر-آبادان کمین می‌کردند و افراد عادی غیرنظامی آواره در حال تردد را اسیر و به پاسگاه مرزی تنومه منتقل می‌کردند.<ref name=":0" />


=== کتابشناسی ===
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[اسارت و اسیران]]
* [[اسرا]]
* [[آوارگان، اردوگاه]]
* [[من زنده ام]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:اسارت و اسیران]]
[[رده:اسرا]]
[[رده:اردوگاه]]
[[رده:آوارگان، اردوگاه]]
[[رده:معصومه آباد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۰

مقدمه

پاسگاه تنومه در فاصله بیست کیلومتری بصره قرار داشت و در اصل، شهرکی بین شلمچه و بصره بود که در آن، پادگان نظامی هم قرار داشت. اسرای مردمی غیرنظامی و نظامی زیادی در کنار هم در آنجا زندانی شده بودند؛ آن هم در سلول‌هایی با گنجایش کم برای تعداد زیادی اسیر(اسارت و اسیران )یعنی برای هر فرد به اندازه نشستن جا بود[۱].

بسیاری از این افراد عادی مردمی شکنجه‌ شده، یا مفقود و شهید شدند. عراقی‌ها در جاده خرمشهر- سوسنگرد یا ماهشهر-آبادان کمین می‌کردند و افراد عادی غیرنظامی آواره در حال تردد را اسیر و به پاسگاه مرزی تنومه منتقل می‌کردند.[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ آباد، معصومه (1393). من زنده‌ام. چ 173، تهران: بروج،ص.194و197 و200 و 202-207.