اعتراض به شکنجه و آزار اسیران
مقدمه
شکنجه و آزار اسیران
شکنجه امری عادی در اردوگاههای اسرا بود طوریکه هر امر کوچکی بهانهای میشد برای شکنجه اسیران ایرانی بهدست عراقیها. یکی از موارد شکنجه در اردوگاههای عراقی «قانون سربهزیری» بود؛ بهاینصورت که اسرای ایرانی ملزم بودند که در برابر عراقیها همیشه سرشان پایین باشد و درصورتیکه این قانون اطاعت نمیشد، شکنجههای سختتری در انتظار آنها بود. عراقیها اسیران ایرانی را به بهانهای کوچک روزها در تشنگی و گرسنگی نگه میداشتند و پس از آن، با باتوم و کابل به شکنجه آنها میپرداختند طوریکه یکی از اسیران در زیر شکنجههای آنها و آن هم بهخاطر یادآوری منشور ژنو درباره اسیران جان خود را از دست داد[۱] (← تنبیه و شکنجه)
نیز نگاه کنید به اعتراض؛ انواع اعتراضات اسرا؛ تنبیه و شکنجه؛ اعتراض به شکنجه های روحی و روانی در اردوگاه ها
کتابشناسی
- ↑ درویشی، فرهاد (1391). جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.
مجید فصیحی هرندی