امکانات ورزشی

از ویکی آزادگان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۰۴ توسط M-samiei (بحث | مشارکت‌ها) (←‏کتابشناسی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در برخی از اردوگاه ها، چهار محوطه کوچک برای ورزش درست کرده بودند: یک زمین خاکی فوتبال، زمین بسکتبال، زمین هندبال، و یکی هم زمین والیبال. در گوشه‌ای هم میز پینگ‌پنگ قرار گرفته بود.در برخی از اردوگاه‌ها، همان محوطه کوچک قاطع زمین فوتبال، والیبال و پیاده‌روی بود و برنامه‌ریزی برای اجرای مسابقات ورزشی را با مشکل مواجه می‌كرد و دائماً توپ‌های فوتبال و والیبال در داخل سیم‌خاردارهای اردوگاه گرفتار می‌شدند.در برخی از اردوگاه ها (به‌ویژه ثبت‌نام‌نشده) در همان محوطه کوچک نیز کسی اجازه ورزش نداشت.

 وسایل ورزشی

وسایل ورزشی كم بود، ولی مانعی برای اجرای ورزش نبود؛ مثلاً ‌تشك كشتی را خودمان از پتوها درست می‌كردیم. برای پرورش اندام، از بلوك‌ها و لوله‌های شكسته آب و این‌جور چیزها استفاده می‌شد. گاهی ورزش باستانی هم انجام می‌دادیم. دسته‌های تی شكسته را دورش پتو می‌بستند، و به‌صورت میل درمی‌آوردند و با آن كار می‌كردند. بچه‌ها تور والیبال و فوتبال می‌بافتند. اگر عراقی‌ها نخ نمی‌دادند، زیرپیراهن یا پتوهایی را كه می‌خواستند دور بیندازند، برای بافتن تور گل كوچك و والیبال می‌شكافتند[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،

محمدرضا کایینی