بهداشت فردی و جمعی
بهداشت فردی و جمعی
در اردوگاه‌های عراق هیچ‌گاه آب کافی وجود نداشت. در چنین محیطی که آب کافی برای سیراب کردن اسرا نبود، بهداشت و نظافت نمی‌تواند مفهومی داشته باشد. بسیار پیش می‌آمد که سربازان عراقی تعمداً آب را قطع می‌کردند. به‌عبارت‌دیگر، از آن به‌صورت ابزاری برای آزار و شکنجه اسرا استفاده می‌شد. علاوه‌بر‌آن، کم بودن تعداد حمام‌ها به نسبت جمعیت زیاد اسرا در هر اردوگاه، پایین بودن فشار آب، عدم دسترسی به مواد شوینده و ضدعفونی‌کننده و... ازجمله مسائلی بود که نظافت اسرا را با مشکل روبه‌رو می‌کرد. این وضعیت به همراه شرایط فیزیکی و مکان زندگی افراد باعث شده بود تا اسرای ایرانی با شیوع انواع بیماری‌ها روبه‌رو شوند که ناشی از نبود حداقل شرایط بهداشتی است.