مقاومت فردی و جمعی اسرا
مقاومت از جهت تعداد
مقاومت فردی: در برخی مقاطع یا صحنه‌ها، مقاومت به‌صورت انفرادی صورت می‌گرفت. این نمونه مقاومت بیشتر در اثنای مسیر اسارت و در آغاز دوره اردوگاه دیده می‌شود که هنوز اسرا در اضطراب، آشنا نبودن همدیگر و مقتضیات زمان و مکان به سر می‌بردند. در این جهت، بعضی افراد فداکار و مخلص با فضای فشار به مقابله و اعتراض برمی‌خاستند. این افراد چه‌بسا جان خود را با این رفتارشان به خطر می‌انداختند.
مقاومت جمعی: در ادامه دوره اسارت و پس از آنکه اسیران نسبت به موقعیت اسارت، شخصیت همراهان و آثار مقاومت، شناخت مناسب‌تری حاصل کردند، این نمونه مقاومت بیشتر دیده می‌شود. اعتراضات چند نفری، قومیتی، آسایشگاهی، بخشی و اردوگاهی از این قبیل است، که در مجموع سطح عمومی مقاومت و تأثیرگذاری اسرا را بالا برد؛ برای نمونه سیر تکاملی مقاومت و انسجام در کنار افزایش بصیرت در اردوگاه 12 تکریت (← تکریت ،اردوگاه 12)، که از سه بخش با حدود سی سالن و حدود 4000 نفر تشکیل یافته بود، به جایی رسید که در آغاز رمضان 1369 برای برداشتن شعار ضد امام(ره) برنامه‌ریزی شد و همه اردوگاه با خودداری از آن شعار چند روز حبس را تحمل و در نهایت دشمن را وادار به تسلیم كردند. مبارزات و مقاومت‌ها در دوره اسارت افق دید اسرا را عمق و وسعت بخشید و آنان را به پولادهایی آب‌داده و توانمند برای حضور در صحنه‌های سخت تبدیل كرد. این تجارب گران‌سنگ برای همیشه و عموم مبارزان و علاقمندان به عزت و استقلال قابل استفاده است.