ابتکارات و خلاقیت در پوشاک
خلاقیت جنبه ذهنی و نوآوری جنبه علمی دارد و نوآوری محصول نهایی خلاقیت است[۱] .برخورداری از اوقات فراغت، روحیه خلاق و شاداب جوانی اسرا در دوران اسارت، انگیزه‌ا‌ی بود که اسرا را به‌سمت استفاده بهینه از زمان و بهره‌برداری مؤثر از حداقل وسایل و امکانات موجود در خلق و نوآوری اشیای موردنیاز می‌کشاند.
با استفاده از هنر خلاقیت بود که اسرای ایرانی توانستند در برابر سهمگین‌ترین شکنجه‌های روحی و روانی دشمن بعثی مقاومت کنند و تسلیم آنها نشوند. براساس مصاحبه با تعدادی از آزادگان و بررسی متون و با توجه به تجربیات و یافته‌های محقق موارد زیر موردبررسی قرار گرفت:
کلاه
با استفاده مجدد از نخ پتوها و حوله‌ها و پارچه لباس‌های مستعمل به‌وسیله میل بافتنی (ساخته‌شده از سیم‌خاردار) کلاه بافتنی زمستانی تهیه می‌شد.
شال کمر
جوراب‌های مستعمل و پرداخت هنرمندانه روی آنها به کار تهیه انواع شال کمری می‌آمد؛ همچنین تهیه کمربند از این جوراب‌های مستعمل، کاری هنرمندانه بود.
دمپایی
با استفاده از ورق‌های حلبی و قوطی‌های شیر خشک، دمپایی تهیه می‌شد. از نخ‌های بافته‌شده هم به‌عنوان مهار دمپایی استفاده می‌شد. در بعضی از موارد، برش‌هایی از چوب یا مقوا، کار کف دمپایی را انجام می‌داد.
تهیه لباس راحتی با دشداشه
دشداشه‌ای که عراقی‌ها در اختیار اسرا قرار می‌دادند، با یک برش از وسط آن یک پیراهن و شلوار درست می‌شد.
گیوه‌‌بافی
مهم‌ترین مواد اولیه برای تولید گیوه نخ بود که از لباس‌های مندرس و یا از نخ حوله و نخ جوراب‌های مستعمل تهیه می‌گردید؛ و از دمپایی به‌جای کفی گیوه استفاده می‌شد. برای ساخت درفش هم از سیم‌خاردار استفاده می‌شد.
کفش
با استفاده از پارچه لباس، نخ، سوزن، درفش، کفی (دمپایی مستهلک) و دوک برای تابیدن نخ، کفش موردنظر تولید می‌شد و مورداستفاده قرار می‌گرفت.
گلدوزی
با استفاده از نخ‌های رنگی حوله، انواع گلدوزی در شکل‌ها و اندازه‌ها و طرح‌های مختلف صورت می‌گرفت[۲].