قصعه(ظرف)
مقدمه
کرمی[۱] در مورد این ظرف چنین بیان می‌کند: «قصعه که صحیح آن قَصعه است و برخی اسرا به آن قُصوِه نیز می‌گفتند، ظرفی است به طول 40 و عرض 25 سانتی‌متر، که دیواره‌های آن 5 سانتی‌متر ارتفاع داشت. این ظرف مختص به 10 نفر بود که به‌وسیله آن غذا می‌گرفتند.»
سالمی‌نژاد[۲]، بیان می‌کند: «به‌خاطر کمبود ظروف غذاخوری، اسرا گروه‌های غذایی ده یا دوازده نفره‌ای بین خود تشکیل می‌دادند و در هر دو یا سه وعده غذای روزانه، همسفره بودند ... ابتدای اسارت هر ظرف غذا برای 12 نفر بود که بعدها سهمیه‌ای شامل یک لیوان، یک بشقاب و یک قاشق از جنس روی تعلق گرفت.»
نیز نگاه کنید به تغذیه