شرایط زندگی در اردوگاه ها در حقوق بین الملل
مقدمه
شرایط مادی و معنوی اسیران در اردوگاه ها باید متناسب با شئون آنان باشد تا سلامتی شان به نحو مطلوبی تامین شود. در این رابطه کشور اسیر کننده مسئول فراهم آوردن امکانات و وسایل لازم برای رفاه اسیران در زمینه های مسکن، پوشاک، تغذیه و مراقبت های بهداشتی و پزشکی است[۱].
تغذیه
در مورد تغذیه، جیره غذایی روزانه اسیران باید از جهت کمی، کافی و از نظر کیفی، متنوع باشد(ماده 26 عهدنامه سوم).
بهداشت و درمان
مقررات عهدنامه سوم مخصوصا در زمینه تامین بهداشت اردوگاه و مراقبت های بهداشتی تاکید خاصی دارد. در زمینه پزشکی، اسیر باید همچون مجروحان و بیماران جنگی در هر شرایطی تحت مراقبت های لازم پزشکی باشد. از سوی دیگر کشور اسیر کننده به ویژه نباید مانع از معاینه پزشکی اسیر شود.معاینات پزشکی باید حداقل هر ماه یکبار صورت گیرد. اسیرانی که مزاجشان نیازمند مراقبت ای ویژه است، باید به موسسات تخصصی انتقال داده شوند. کشور اسیر کننده باید قابلیت های کاری اسیران را کنترل نماید.چنانچه اسیر در شرایط خاصی فوت کند و یا مجروح شود، باید در این مورد تحقیقات به عمل آید[۱].
کتابشناسی
ویکی آزادگان