ترسیم آینده روشن روحانیت در اسارت
مقدمه
شاخصترین وظیفه رهبریِ روحانیت ترسیم آیندهای روشن با عمل به وظیفه دینی، فردی و اجتماعی متناسب با مقتضیات اسارت بود. روحانیون برای ترسیم این آینده روشن اقدامات زیر را انجام میدادند:
ترسیم آینده روشن و امید بخش
تقویت روحیه دینمداری
اسرا در سختترین شرایط، به انجام فرایض دینی، واجبات و مستحبات مقید بودند.
تقویت روحیه رزمندگی در دوران اسارت
رزمنده احساس نمیكرد حالا كه اسیر شده، امانت سنگین رزمندگی از دوشش برداشته شده است. اسرا همچون رزمندگان، در حال جهاد و مبارزه بودند، گرچه رزمندگان از فاصلهای دور با دشمن در نبرد بودند و اسرا در فاصلهای نزدیك.
تقویت معنویت و اخلاق
بیان آیات و احادیث مرتبط با موضوع اخلاق و معنویت برای اسرا ازجمله اقداماتی بود كه به تعالی اخلاق و معنویت در میان اسرا كمك میكرد. «مثلاً سید علی اکبر ابوترابی فردپیشنهاد كردند نیم ساعت قبل از غروب آفتاب، همه بچهها وضو بگیرند، رو به قبله بنشینند و سكوت كنند. در این سكوت، بهمرور زمان، زمزمه گریهها بلند میشد. این همان معنویتافزایی بود كه سلاح بُرّندهای در برابر سختیهای دوران اسارت بود. برنامهریزی برای قرائت دعاهای ندبه، شعبانیه، كمیل و... و برگزاری برنامههای مذهبی و تشكیل كلاسهای آموزش قرآن و نهجالبلاغه از دیگر ابزارهای تقویت معنویت بود.»[۱]
توسل به اهل بیت (ع)
روحانیون در تلاش بودند تا با انطباق زندگی با راه اهل بیت (ع)، روحیه ایمان و مقاومت در اسرا را تقویت كنند.
در كنار ترسیم آینده روشن، كنترل و نظارت بر این اقدامات از دیگر وظایف روحانیت بود. این نظارت از سه راه حاصل میشد:
جلوگیری از انحرافات فكری در مسائل مذهبی و معنوی در دوران اسارت
«میانگین سنی آزادگان بین 15 تا 18 سال بود. این طیف در سایه رهبری و هدایت روحانیت، طوری زندگی كردند كه حتی یك انشعاب و انحراف فكری در میان اسرا پیدا نشد. روحانیون نگهبان خط فكری اسرا در دوران اسارت بودند.»[۱]
تقویت بنیه علمی اسرا در دوران اسارت
اولین اقدام، آموزش قرائت صحیح حمد و سوره نماز، وضو، غسل و احكام اولیه بود؛ چون بسیاری از اسرا با سنین كم به جبهه آمده بودند و شاید اطلاعات كافی درباره این مسائل نداشتند. اقدام دوم آموزش قرآن و نهجالبلاغه بود.
روشنگری و تجزیه و تحلیل مسائل سیاسی
تغییر و تحولات در ایران همچون خلع بنیصدر از ریاست جمهوری، شهادت شهیدان رجایی و باهنر، شهادت شهدای 7 تیر، بركناری آیتالله منتظری از قائممقامی رهبری، پذیرش قطعنامه، رحلت حضرت امام، رهبری حضرت آیتالله خامنهای، آن هم با آبوتابی كه بعثیها به آن میدادند، نیازمند روشنگری افرادی آگاه به مسائل بود و این مهم بهخوبی ازسوی روحانیون صورت میگرفت.
نیز نگاه کنید به روحانیت