اعتراض به وضعیت بهداشتی اسیران
وضعیت بهداشتی اسیران
عراقیها ازلحاظ بهداشتی، به اسرای ایرانی توجهی مسئولانه نداشتند و بسیاری از اسرای مجروح، جان خود را بهخاطر بیماریهای جزئی و زخمهای واردشده از دست میدادند یا بهراحتی دست و پای آنها را بهسبب جراحتی كه برداشته بود، از بدنشان جدا میکردند: «به اردوگاه وارد شدیم... جاییکه در بیمارستانهایش دست شکسته را میبریدند و پای مجروح را قطع میکردند. کسی دغدغه معالجه اسیر را به دلش راه نمیداد... هنگامیکه یک زخم ساده با سهلانگاری عراقیها در مراقبت از آنها عفونت میکرد، عمیقتر میشد و... آنها با قیافهای دلسوزانه! میگفتند راهی جز قطع عضو وجود ندارد! این قانقاریاست و ممکن است موجب مرگ اسیر شود[۱] (← بهداشت و درمان)
- ↑ درویشی، فرهاد (1391). جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.