اعلان خبر آزادی اسرا
مقدمه
اعلان غیرمنتظره خبر آزادی
بعدازظهر 24 مرداد 1369 درحالیکه آزادگان یک روز عادی را سپری میکردند، گوینده تلویزیون عراق اعلام کرد که بهزودی خبر مهمی پخش خواهد شد و از بینندگان خواست برای شنیدن این خبر مهم، منتظر بمانند. به دنبال آن تلویزیون عراق شروع به پخش سرودهای مهیج زمان جنگ کرد و اعلان خبر را به تأخیر انداخت. گوینده پس از پخش سرود، دوباره بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و همان جمله را تکرار کرد. تمام آزادگان اردوگاه موصل 1 از محوطه اردوگاه به اتاقهای خود رفتند و منتظر شنیدن خبر مهم شدند! سرانجام گوینده تلویزیون ظاهر شد و آخرین نامه صدام به حجهالاسلاموالمسلمین علیاكبر هاشمی رفسنجانی، رئیسجمهور وقت ایران، را قرائت کرد. او در این نامه شرایط ایران را پذیرفت و اعلام کرد «... با این تصمیم ما دیگر همهچیز روشن شده و بدینترتیب همه آنچه را که میخواستید و بر آن تکیه میکردید، تحقق مییابد و دیگر اقدامی جز مبادله اسناد باقی نمیماند.» در ادامه نیز بهعنوان حسن نیت تأكید کرد که عراق آمادگی دارد تا کار مبادله اسرای دو کشور را آغاز کند و اولین گروه هزار نفری اسرای ایرانی را آزاد نماید.
اردوگاه موصل 1
پخش این خبر موجی از شادی را در میان آزادگان ایجاد کرد. آزادگان اردوگاه موصل 1 همدیگر را در آغوش میکشیدند و به یکدیگر تبریک میگفتند. همه به محوطه اردوگاه بازگشتند و از یکدیگر نشانی و شماره تلفن میگرفتند. وقت آزادباش بهطور معمول، رأس ساعت 30/16 به اتمام میرسید و آزادگان به اتاقهای خود میرفتند و تا ساعت 8 صبح روز بعد درها قفل میشد، ولی آن روز تا غروب در محوطه اردوگاه باقی ماندند و خبری از نواختن سوت آمار و داخلباش نشد. عراقیها اجازه دادند ساعات بیشتری در محوطه باقی بمانند.
حادثه اشغال کویت برای آزادگان مصداق این آیه قرآن کریم بود «عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم... شاید از چیزی اکراه داشته باشید، درحالیکه همانچیز برای شما نیک است.» تصور اغلب اسیران از حمله عراق به کویت و اشغال آن کشور، بد و آن را موجب ادامه اسارت میدانستند، ولی همین حادثه بهظاهر بد، زمینهساز پذیرش شرایط ایران و آزادی آنان از قید اسارت شد.
نیز نگاه کنید به بازگشت آزادگان به وطن؛ اسرا