تحول تاریخی اسیر جنگی

مقدمه

در دوران باستان و قرون وسطی، اسیر جنگی معنی و مفهوم امروزی را نداشت.اسیران جنگی و یا به طور کلی شکست خوردگان در جنگ، محکوم به قتل یا بردگی بودند. بردگی اسیران بدین گونه بود که آنان از لحاظ جانی و مالی در اختیار شخص اسیر کننده محسوب می شدند و ایشان می توانست به هر نحو که مایل بودند با آنان رفتار نمایند.

یونانیان حتی خشونت و بی رحمی را تا آنجا می کشاندند که در مواردی اسیران را کور می کردند. در این دوران نمونه هایی از بازخرید اسیران، مخصوصان شاهزادگان دیده می شودکه تصویب آن معمولا در انحصار پادشاه بود.

تاریخ گویای این واقعیت تلخ است که رفتار یهودیان و مخصوصا رفتار مسیحیان با اسیران جنگی در جنگ های صلیبی، رفتاری همراه با ایذاء و شکنجه بوده و حتی در بسیاری از موارد در عربستان قبل از اسلام، اسیران را از دم تیغ می گذراندند. اما تاریخ اسلام