انضباط اسیران جنگی در حقوق بین الملل

مقدمه

بخورداری اسیران از حقوق انسانی بدین معنی نیست که آنان دارای مصونیت کیفری باشند، بلکه چنانچه عملی خلاف یا محرمانه را مرتکب شوند، مستحق تنبیه انضباطی یا مجازات کیفری متناسب خواهد بود. اما اعمالی خلاف یا جرم محسوب می شود که ناقض مقررات حقوق بین الملل و قوانین و مقررات کشور اسیرکننده باشد( مشروط بر اینکه مقررات حقوق داخلی مغایر با مقررات حقوق بین الملل نباشد)و مقررات مذکور صراحتا برای آن اعمال، تنبیه یا مجازات متناسب تعیین کرده باشد.

به موجب ماده 89 عهدنامه سوم، تنبیهات انظباطی عبارت است از : جریمه، لغو امتیازات خاص، بیگاری و بالاخره بازداشت موقت. مدت بازداشت نباید از سی روز تجاوز کند. جرایم و مجازات های کیفری، موضوع مواد 90 تا 180 عهدنامه سوم است.در این مورد اصل مسلم این است که اعمالی باید قانونا جرم و قابل مجازات محسوب شود که اگر این اعمال از سوی عضوی از نیروهای مسلح کشور اسیر کننده صورت می گرفت نیز قابل مجازات بود، از جمله قتل، سرقت ، ضرب و جرح.

با این همه کشوراسیر کننده باید حت یالمقدور سعی کند که به جای مجازات های کیفری، تنبیه های انظباطی را اعمال کند( تنبیه انضباطی).تنبیه ها یانضباطی از سوی فرمانده مسئول اردوگاه، و مجازات های کیفری از طرف یک دادگاه نظامی و پس از دادرسی قانونی باید صادر و اعلام شود. متهم باید امکان دفاع از خود و برخورداری از مساعدت یک وکیل مدافع صلاحیت دار را داشته باشد. اسیر جنگی حتی در صورت محکومیت کیفری نیز تحت حمایت حقوق بین الملل باقی خواهد ماند.

نیز نگاه کنید به تنبیه انضباطی

کتابشناسی

اسارت