عکس های شناسایی
مقدمه
عکسهای شناسایی
عکس اسیری در تلویزیون یا مجلات عراقی و غیرعراقی پخش و منتشر میشد و بهوسیله آن خانواده اسیر مذکور از سرنوشت او مطلع میشدند. این نوع عکس تا زمانیكه اسرا در اردوگاههای عراق بودند، به دستشان نمیرسید و معمولاً بعد از آزادی و بازگشت به ایران بهوسیله خود فرد یا خانوادهاش برای یادگاری نگهداری میشد. اشرفالسادات میردرویشی، كه همسر سردار شهید محسن اسحاقی فرمانده یگان دریایی لشکر 25 کربلای مازندران مدتی اسیر بوده و سپس به شهادت رسیده است، در خاطراتش میگوید: «در یکی از فیلمهای ماهوارهای عراق که در هلال احمر موجود بود، دیدم اسیری بین دو نفر دیگر نشسته و زیرپوش سفید به تن دارد. فوری او را شناختم... سرش را کاملاً خم کرده بود تا صورتش توی فیلم دیده نشود. پشت گردنش را آخرینبار خودم برایش اصلاح کرده بودم... گفتم: من یقین دارم این اسیر، خود محسن است.» عکسی که از روی فیلم ماهوارهای گرفته شده، هنوز نزد خانواده شهید اسحاقی برای یادگاری نگهداری میشود[۱] .علاوهبراین در ستاد تبلیغات جنگ، مجلات عربی یا روزنامههای عراقی و روزنامههای سایر كشورها كه گزارشهایی درباره جنگ مینوشتند، در مواردی عكس اسرای ایرانی را چاپ میكردند. ستاد تبلیغات جنگ، این عكسها را به مسئولان كمیته اسرا تحویل میداد و از طریق خانوادههایشان شناسایی میشدند.
نیز نگاه کنید به عکس
- ↑ ذكریایی، مریم سادات (1393). آشنای دریا، مازندران: نماشون.