معرفی اردوگاه تکریت 5

نام های قبلی و بعدی

منطقه، اقلیم، آب و هوا

وضعیت فیزیکی اردوگاه

تعداد آسایشگاه

نقشه، عکس و فیلم اردوگاه

دوره های تأسیس و خاتمه اردوگاه

پایان اسارت در اردوگاه

وضعیت ظاهری

اردوگاه 5، كه نخستین اردوگاه از اردوگاه‌های عراق در منطقه تکریت بود، از دو قسمت تشکیل شده بود:

الف: قسمت اصلی اردوگاه از دو ساختمان آجری به ابعاد 5/6 در 5/6 متر تشکیل و به دو بند تقسیم شده بود. هر بند نیز دارای سه خوابگاه بود که در مجموع، این اردوگاه شش خوابگاه داشت. در قسمت بین دو بند فضایی به ابعاد 450 مترمربع به فعالیت‌های ورزشی مانند والیبال یا قدم‌زدن اختصاص داشت. در قسمت شرقی حیاط این اردوگاه چهار اتاق، که از سوله و الوار ساخته شده بود، قرار داشت و از آن به‌صورت سرویس‌های بهداشتی و رخت‌شوی‌خانه استفاده می‌شد. در قسمت جنوب‌غربی اردوگاه، ساختمانی به ابعاد 26 در 12 متر متشکّل از دو ساختمان آجری یک‌طبقه واقع شده بود. یکی از آنها به ابعاد 90/7 در 30/8 متر برای توالت و دیگری به ابعاد 20/3 در 15 متر برای حمام مورد استفاده قرار می‌گرفت. این اردوگاه از فروردین 1363 محل اصلی استقرار افسران اسیر ایرانی شد. و آنها را در بند 1 و اتاق شماره 3 از بند 2 مستقر کردند. دو اتاق دیگر (اتاق شماره 1 و 2 از بند 2) به اسرای جنگی، با درجات دیگر اختصاص داشت. آسایشگاه 1 از قاطع اول نیز مختص خلبانان بود. اتاق‌ها دارای فضایی به ابعاد 4 در 40/6 در 6/20 متر بودند. هر اتاق دارای یک در آهنی به ابعاد 2 در 20/1 متر بود که به یک راهرو به عرض یک متر باز می‌شد و آن راهرو هم به یک تراس سرپوشیده به عرض 5/2 متر راه داشت. هر اتاق دارای 14 پنجره به ابعاد 20/1 در 1 متر بود که پنجره‌های رو به خارج اردوگاه مسدود شده بودند یا تنها منفذی به اندازه 20 الی 40 سانتی‌متر در قسمت بالای آن برای تهویه هوا تعبیه شده بود. در هر اتاق، نه لامپ مهتابی و چهار الی هشت لامپ معمولی وجود داشت. در طول شب، تعدادی از این لامپ‌ها باید روشن می‌ماند. تنها افسران دارای تختخواب‌های قاب‌فلزی بودند. در اتاق‌های افسران، به‌طور میانگین 35 نفر ساکن بودند و در بقیه اتاق‌ها 50 تا 60 نفر. شش آسایشگاه در اختیار افسران بود و دو آسایشگاه در اختیار سربازان که کار آشپزی و نظافت اردوگاه را برعهده داشتند.

ب: این قسمت نیز از سه آسایشگاه تشکیل شده بود. آسایشگاه‌های 1 و 2 با یک تیغه از هم جدا شده بودند و آسایشگاه شماره 3 کاملاً مجزا بود. در 1368، برای آسایشگاه‌ها هواکش نصب شد. دو قسمت الف و ب کاملاً از هم جدا بودند و افراد ساکن در آن به‌هیچ‌وجه نمی‌توانستند با هم تماس بگیرند. این دو قسمت نزدیک به 20 متر با هم فاصله داشتند و به‌واسطه یک دیوار از یکدیگر جدا شده بودند. در قسمت شمال اردوگاه، سه اتاق کوچک برای بهداری و آشپزخانه و آسایشگاه نگهبان‌های عراقی و در شمال غربی هم چند دستشویی(← توالت )برای كاركنان عراقی وجود داشت. در تکریت 5 برای جلوگیری از فرار اسرا، برق فشار قوی از میان سیم خاردارها عبور داده بودند که در صورت فرار، دچار برق‌گرفتگی شوند.

نیز نگاه کنید به اردوگاه تکریت 5