عکس های پزشکی
بعضی از عکس‌ها اسناد پزشکی هستند و به‌عنوان سابقه وضعیت بیماری فرد محسوب می‌شوند. مثل عکس‌های رادیولوژی. این دسته از عکس‌ها به‌صورت محدود از اسرایی که وضعیت بسیار وخیمی داشتند به‌صورت موردی گرفته شد و عمومیت نداشت.
گاهی این عكس‌ها مشکلات ارتوپدی یا تشخیص بیماری‌های گوارشی یا سرطان در بیمارستان از اسرای بیمار تهیه می‌شد؛ برای نمونه، سید عبدالکریم میرصناعی در خاطراتش گفته است:
«وقتی به هوش آمدم، خود را در بیمارستان دیدم؛ بیمارستانی در بصره. بی آنکه بفهمم مدام به صدام بدوبیراه می‌گفتم. این را کسانی می‌گویند که در آن لحظه اطرافم بوده‌اند. ترکش خمپاره 60 به سرم اصابت کرده بود و دکترهای بیمارستان با دیدن عکس سَرَم گفتند زنده نمی‌مانم. مسئولان بیمارستان هم بدون دارو و رسیدگی به وضعیتم به حال خود رهایم کردند. پس از مدتی که متوجه شدند خیال مردن ندارم، به من سِرُم تزریق کردند و با وجود آن همه ترکش زنده ماندم.»[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ میرصناعی، عبدالکریم (1392). فلفل در موصل. تهران: زمزم هدایت
مریم سادات ذکریایی