نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی و مسئولیت بین المللی دولت عراق(کتاب)

کتاب نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی و مسئولیت بین‌المللی دولت عراق

کتابی که جانباز و آزاده تهرانی به نام علی داعی در خصوص نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی و مسئولیت بین‌المللی دولت عراق در چهار فصل به‌نگارش درآورده است.

فراداده کتاب

نویسنده: علی داعی  

ویراستار: بیژن کیانی   

حروف‌چین و صفحه‌آرا: مریم مردانی  

لیتوگرافی، چاپ و صحافی: عترت چاپ  

نوبت و سال چاپ: اول، 1387  

شمارگان: 2200 

قیمت پشت جلد: 28500 ریال  

تعداد صفحات: 270  

شابک:  4-05-5013-600-978

قطع کتاب: وزیری  

نوع کتاب: پژوهشی

معرفی کتاب، معرفی راوی و نویسنده

علی داعی که خود سال‌ها در اسارتگاه‌های رژیم بعث عراق شاهد رفتار غیرانسانی و وحشیانه مقامات عراقی و نقض حقوق اسرای ایرانی بوده است، در این کتاب تلاش نموده با توجه به اسناد و مدارک موجود و شهادت شهود و دسترسی به قربانیان، موارد نقض عمده اسیران ایرانی را مستند ساخته و آن را به عنوان یک سابقه حقوقی ثبت و ضبط نماید.

نویسنده در مقدمه کتاب متذکر می‌گردد که هدف از انتخاب این موضوع بررسی علمی جوانب مختلف مسئولیت‌های ناشی از نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی در بازداشتگاه‌های عراق است تا مسئولیت دولت عراق به دست فراموشی سپرده نشود و عاملان آن نیز بدانند روزی به دست عدالت سپرده خواهند شد.

علی داعی در 25 آبان 1361 به اسارت درآمد. سال‌های اسارت این آزاده در اردوگاه موصل 1، اردوگاه موصل 2 و اردوگاه موصل 4 (جدید) سپری شد.

بخش های کتاب

این کتاب را جانباز و آزاده تهرانی در چهار فصل به‌نگارش درآورده است:

فصل اول: حمایت از اسیران جنگی در حقوق بین الملل بشردوستانه.

فصل دوم: موارد نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی از آغاز اسارت تا انتقال به بازداشتگاه دائمی.

فصل سوم: موارد نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی در بازداشتگاه‌های دائمی تا خاتمه اسارت.

فصل چهارم: مسئولیت ناشی از نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی در عراق و شیوه‌های جبران خسارت.

گزیده‌ای از محتوای کتاب      

کنوانسیون سوم، افسران را به طور ویژه تحت حمایت قرار می‌دهد و طرف‌های آن را ملزم به احترام و رفتار در خور شأن و درجه افسران می‌نماید. اما در بازداشتگاه‌های عراق، افسر بودن اسیر نه تنها احترام و امتیازی به دنبال نداشت بلکه وقتی افسر ایرانی به اسارت نظامیان عراقی درمی‌آمد پس از طی مراحل پردرد و رنج بازجویی ممکن بود به زندان مخوف ابوغریب بغداد فرستاده شود.