نمایش مبدأ برای تدابیر اسیران برای برگزاری مراسم محرم


===مقدمه ===
===تدابیر اسیران ایرانی برای برگزاری مراسم محرم===
1. دو نفر اسیر وظیفه نگهبانی را برعهده می‌گرفتند و به‌كمك آینه‌هایی مثلثی كه در اختیار داشتند اوضاع را کنترل می‌كردند، با اعلام اسم رمزِ «هوا گرگ‌ومیش» یا «هوا ابری است» ازسوی نگهبان، بچه‌ها به حالت عادی می‌نشستند تا سرباز عراقی برود و دوباره مراسم عزاداری را ادامه می‌دادند.

2. همگی با هم بدون برهم‌زدن حالت خود، این حدیث معروف پیغمبر (ص) را با آهنگی خاص با دو هدف تکرار می‌کردند: «قال رسول الله نور عینی، حسین منّی انا من حسینی.»

3. به‌گونه‌ای عمل می‌شد كه عراقی‌ها نوحه‌خوان را شناسایی نکنند و مطالب طوری بیان شود كه برای عراقی‌ها روشن باشد و نتوانند انگ سیاسی به آن بزنند.

4. کاغذهایی را که در آن نوحه و مقاله نوشته شده بود مخفی نگه می‌داشتند.

5. گاهی با اعتصاب غذا فرمانده [[اردوگاه]] مجاب می‌شد تا با عزاداری محدود و نشسته موافقت کند.<ref>سرهنگی، مرتضی (1385) محرم در اسارت. تهران: مؤسسه همشهری.</ref>

نیز نگاه کنید به [[محرم و عاشورا]]

=== کتابشناسی ===