مادر(کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''این کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده جهرمی، عبدالمجید رحمانیان، است.''' | {{Infobox|title=مادر|image=[[پرونده:مادر.jpg]]|caption=خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده جهرمی، عبدالمجید رحمانیان|header1=فراداده کتاب|label2=نویسنده|label3=ویراستار|label4=حروفچین و صفحهآرا|label5=لیتوگرافی، چاپ و صحافی|label6=نوبت و سال چاپ|label7=شمارگان|label8=قیمت پشت جلد|label9=تعداد صفحات|label10=شابک|label11=قطع کتاب|label12=نوع ماده|data2=عبدالمجید رحمانیان|data3=فرزانه قلعهقوند|data4=مریم مردانی|data5=خانه چاپ کتاب|data6=اول، 1396|data7=1000|data8=80000 ریال|data9=136|data10=5-14-8220-600-978|data11=رقعی|data12=کتاب(خاطره)}}'''این کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده جهرمی، عبدالمجید رحمانیان، است.''' | ||
== فراداده کتاب == | == فراداده کتاب == | ||
'''نویسنده:''' عبدالمجید رحمانیان | '''نویسنده:''' عبدالمجید رحمانیان | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۰: | ||
== گزیدهای از محتوای کتاب == | == گزیدهای از محتوای کتاب == | ||
میگفت: «روزا وقتی آفتاب همهجا پهنه، درختا را نشورید! اونموقع خورشید میزنه و قطرههای آبی که رو برگا میمونه، میجوشونه و برگا زود خشک میشن. ولی غروبا [[آب]] تا صبح رو برگا میمونه و تروتازهش میکنه. همین باعث میشه که نسیم خنکی از درختا بیرون بیاد و نیمهشب بزنه صورتتون و شادابتون کنه.» | میگفت:<blockquote>«روزا وقتی آفتاب همهجا پهنه، درختا را نشورید! اونموقع خورشید میزنه و قطرههای آبی که رو برگا میمونه، میجوشونه و برگا زود خشک میشن. ولی غروبا [[آب]] تا صبح رو برگا میمونه و تروتازهش میکنه. همین باعث میشه که نسیم خنکی از درختا بیرون بیاد و نیمهشب بزنه صورتتون و شادابتون کنه.»</blockquote>کمی در حیاط نشستم، با امواجی از اندوه. هنوز بر آن چارپایه کوتاه آهنی، که مادر بر آن مینشست و با دستان ترکخورده اش در لگن فلزی لباس می شست، ننشسته بودم که موج سنگینتری از اندوه های خاطرهبار، مرا در خود پیچیدند. درخت نارنج پر از بلبلانی بود که میخواندند و شادی می کردند و گنجشکها که جیکجیکشان نشان میداد که جای دنج و آرامی بهدستآورده اند ...<ref>قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتاب[[نامه]] آزادگان. تهران: [https://www.mfpa.ir انتشارات پیام آزادگان]،</ref> . | ||
کمی در حیاط نشستم، با امواجی از اندوه. هنوز بر آن چارپایه کوتاه آهنی، که مادر بر آن مینشست و با دستان ترکخورده اش در لگن فلزی لباس می شست، ننشسته بودم که موج | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[اسارت و اسیران]] | * [[اسارت و اسیران]] | ||
* [[اسرا]] | |||
* [[خاطرات خود نگاشت]] | * [[خاطرات خود نگاشت]] | ||
* [[اردوگاه موصل 1]] | |||
* [[اردوگاه موصل 2]] | |||
* [[اردوگاه موصل 3]] | |||
* [[اردوگاه موصل 4]] | |||
* [[اردوگاه تکریت 17]] | |||
* [[اردوگاه الانبار]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:اسارت و اسیران]] | [[رده:اسارت و اسیران]] | ||
[[رده:اسرا]] | |||
[[رده:اردوگاه موصل 1]] | |||
[[رده:اردوگاه موصل 2]] | |||
[[رده:اردوگاه موصل 3]] | |||
[[رده:اردوگاه موصل 4]] | |||
[[رده:اردوگاه تکریت 17]] | |||
[[رده:اردوگاه الانبار]] | |||
[[رده:کتاب]] | [[رده:کتاب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۲
 خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده جهرمی، عبدالمجید رحمانیان | |
| فراداده کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | عبدالمجید رحمانیان |
| ویراستار | فرزانه قلعهقوند |
| حروفچین و صفحهآرا | مریم مردانی |
| لیتوگرافی، چاپ و صحافی | خانه چاپ کتاب |
| نوبت و سال چاپ | اول، 1396 |
| شمارگان | 1000 |
| قیمت پشت جلد | 80000 ریال |
| تعداد صفحات | 136 |
| شابک | 5-14-8220-600-978 |
| قطع کتاب | رقعی |
| نوع ماده | کتاب(خاطره) |
این کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده جهرمی، عبدالمجید رحمانیان، است.
فراداده کتاب
نویسنده: عبدالمجید رحمانیان
ویراستار: فرزانه قلعهقوند
حروفچین و صفحهآرا: مریم مردانی
لیتوگرافی، چاپ و صحافی: خانه چاپ کتاب
نوبت و سال چاپ: اول، 1396
شمارگان: 1000
قیمت پشت جلد: 80000 ریال
تعداد صفحات: 136
شابک: 5-14-8220-600-978
قطع کتاب: رقعی
نوع ماده: کتاب(خاطره)
معرفی کتاب
این کتاب خاطرات خودنگاشت جانباز و آزاده جهرمی، عبدالمجید رحمانیان، است. نویسنده خاطراتش را در دو بخش تدوین کرده است و در صفحات نخستین بخش اول به خاطرات دوران کودکی و در ادامه به خاطرات دوران انقلاب اسلامی و حضور در جبهههای جنگ و اسارت پرداخته است. این کتاب ضمن بیان خاطرات نویسنده، روایتگر داستان مادری است که فرزندش را پروراند و او را به دامان انقلاب اسلامی سپرد و رنجهای بسیاری را متحمل شد.
عبدالمجید رحمانیان سال 1361 در عملیات بیتالمقدس به اسارت درآمد. سالهای اسارت این آزاده در اردوگاه موصل 1 ، اردوگاه موصل 2 ، اردوگاه موصل 3، اردوگاه موصل 4 و نیز اردوگاه 5 (صلاحالدین) و اردوگاه تکریت 17 و اردوگاه الانبار(کمپ 8 معروف به عنبر) سپری شد.
گزیدهای از محتوای کتاب
میگفت:
«روزا وقتی آفتاب همهجا پهنه، درختا را نشورید! اونموقع خورشید میزنه و قطرههای آبی که رو برگا میمونه، میجوشونه و برگا زود خشک میشن. ولی غروبا آب تا صبح رو برگا میمونه و تروتازهش میکنه. همین باعث میشه که نسیم خنکی از درختا بیرون بیاد و نیمهشب بزنه صورتتون و شادابتون کنه.»
کمی در حیاط نشستم، با امواجی از اندوه. هنوز بر آن چارپایه کوتاه آهنی، که مادر بر آن مینشست و با دستان ترکخورده اش در لگن فلزی لباس می شست، ننشسته بودم که موج سنگینتری از اندوه های خاطرهبار، مرا در خود پیچیدند. درخت نارنج پر از بلبلانی بود که میخواندند و شادی می کردند و گنجشکها که جیکجیکشان نشان میداد که جای دنج و آرامی بهدستآورده اند ...[۱] .
نیز نگاه کنید به
- اسارت و اسیران
- اسرا
- خاطرات خود نگاشت
- اردوگاه موصل 1
- اردوگاه موصل 2
- اردوگاه موصل 3
- اردوگاه موصل 4
- اردوگاه تکریت 17
- اردوگاه الانبار
کتابشناسی
- ↑ قلعه قوند، فرزانه؛ کیانی، طاهره؛ شاهرخ آبادی، فهیمه و گودرزی، افسانه(1399). کتابنامه آزادگان. تهران: انتشارات پیام آزادگان،