تغذیه اسیران: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ===مقدمه=== === روند تغذیه === روند اسارت از لحظه دستگیری شروع می‌شد. اسیران پس از گذشت چند ساعت از اسارت، از خط مقدم به عقبه مقر تیپ یا لشکر منتقل می‌شدند. بعد از یک یا دو روز، به استخبارات یا پادگان شهر عقبه دشم...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
===مقدمه=== | ===مقدمه=== | ||
=== روند تغذیه === | === روند [[تغذیه]] === | ||
روند [[اسارت و اسیران|اسارت]] از لحظه دستگیری شروع می‌شد. اسیران پس از گذشت چند ساعت از [[اسارت و اسیران|اسارت]]، از خط مقدم به عقبه مقر تیپ یا لشکر منتقل می‌شدند. بعد از یک یا دو روز، به [[استخبارات]] یا پادگان شهر عقبه دشمن منتقل و پس از بازجویی اولیه، در صورت مهم به‌نظر رسیدن فرد، به [[استخبارات]] در بغداد یا به نزدیك‌ترین مركز مهم استخباراتی منتقل می‌شدند و حدود 20 تا 30 روز بعد، از آنجا به [[اردوگاه]] منتقل می‌شدند و بقیه دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] را در [[اردوگاه]] می‌گذراندند. | روند [[اسارت و اسیران|اسارت]] از لحظه دستگیری شروع می‌شد. اسیران پس از گذشت چند ساعت از [[اسارت و اسیران|اسارت]]، از خط مقدم به عقبه مقر تیپ یا لشکر منتقل می‌شدند. بعد از یک یا دو روز، به [[استخبارات]] یا پادگان شهر عقبه دشمن منتقل و پس از بازجویی اولیه، در صورت مهم به‌نظر رسیدن فرد، به [[استخبارات]] در بغداد یا به نزدیك‌ترین مركز مهم استخباراتی منتقل می‌شدند و حدود 20 تا 30 روز بعد، از آنجا به [[اردوگاه]] منتقل می‌شدند و بقیه دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] را در [[اردوگاه]] می‌گذراندند. | ||
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۴
مقدمه
روند تغذیه
روند اسارت از لحظه دستگیری شروع می‌شد. اسیران پس از گذشت چند ساعت از اسارت، از خط مقدم به عقبه مقر تیپ یا لشکر منتقل می‌شدند. بعد از یک یا دو روز، به استخبارات یا پادگان شهر عقبه دشمن منتقل و پس از بازجویی اولیه، در صورت مهم به‌نظر رسیدن فرد، به استخبارات در بغداد یا به نزدیك‌ترین مركز مهم استخباراتی منتقل می‌شدند و حدود 20 تا 30 روز بعد، از آنجا به اردوگاه منتقل می‌شدند و بقیه دوران اسارت را در اردوگاه می‌گذراندند.
اگر تغذیه در این ایام را به دو بخش آب و خوراک تقسیم‌بندی کنیم، باید گفت به اندازه‌ای غذا و آب می‌دادند که اسیر از گرسنگی و تشنگی تلف نشود. از بابت نوع غذا، شاید بتوان گفت در آغاز اسارت، آنچه در دسترس بود داده می‌شد که عموماً به‌صورت کنسرو بود؛ بدون توجه به اینکه آیا می‌توان درِ آن را باز کرد یا نه. اسرا با ساییدن درِ کنسرو به کف سیمانی محل نگه داری، در را باز می‌کردند.
در زندان الرشید، که استخبارات مرکزی در ارتش عراق محسوب می‌شد، از اسرا بازجویی می‌کردند. غذا در آشپزخانه‌های عراقی، که كاركنان آشپزخانه هم خود آنها بودند، تهیه و به زندان فرستاده می‌شد. برای خوردن آب در این زندان، شیر آبی وجود داشت با فشار بسیار کم که از این آب برای خوردن و شست‌وشوی لباس و باندهای زخم استفاده می‌شد، چرا که دسترسی به باند نو وجود نداشت.
( نیز نگاه کنید به تغذیه ؛ غذای اسارت؛ آشپزی و آشپزخانه)