ورزش و صلیب سرخ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ===مقدمه=== وسایل ورزشی تنها از ناحیۀ صلیب سرخ تأمین می‌شد. هر ماه كه صلیب می‌آمد، دو توپ فوتبال، بسكتبال، والیبال، هندبال و پینگ‌پنگ می‌آورد. در ماه‌های اول، وسایل ورزشی اضافه داشتیم، اما بعد از 2 سال، با كمبود شدید وسایل مواجه شدیم؛ کف...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
===مقدمه=== | ===مقدمه=== | ||
وسایل ورزشی تنها از ناحیۀ [[صلیب سرخ]] تأمین می‌شد. هر ماه كه صلیب می‌آمد، دو توپ فوتبال، بسكتبال، والیبال، هندبال و پینگ‌پنگ می‌آورد. در ماه‌های اول، وسایل ورزشی اضافه داشتیم، اما بعد از 2 سال، با كمبود شدید وسایل مواجه شدیم؛ کفش و لباس ورزشی به‌هیچ‌عنوان ازطرف [[صلیب سرخ]] تأمین نمی‌شد. بچه‌ها سعی می‌كردند از همان کفش و لباس‌های معمولی عراقی، كه گاهی 20 تا وصله داشت، استفاده كنند؛ مثلاً با استفاده از دشداشه‌‌های سفیدی که عراقی‌ها به‌جای لباس راحتی، در اختیارمان می‌گذاشتند، لباس کاراته می‌دوختند | وسایل ورزشی تنها از ناحیۀ [[صلیب سرخ]] تأمین می‌شد. هر ماه كه صلیب می‌آمد، دو توپ فوتبال، بسكتبال، والیبال، هندبال و پینگ‌پنگ می‌آورد. در ماه‌های اول، وسایل ورزشی اضافه داشتیم، اما بعد از 2 سال، با كمبود شدید وسایل مواجه شدیم؛ کفش و لباس ورزشی به‌هیچ‌عنوان ازطرف [[صلیب سرخ]] تأمین نمی‌شد. بچه‌ها سعی می‌كردند از همان کفش و لباس‌های معمولی عراقی، كه گاهی 20 تا وصله داشت، استفاده كنند؛ مثلاً با استفاده از دشداشه‌‌های سفیدی که عراقی‌ها به‌جای لباس راحتی، در اختیارمان می‌گذاشتند، لباس کاراته می‌دوختند. | ||
=== وسایل ورزشی === | |||
[[صلیب سرخ]] شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور را نیز در کنار وسایل ورزشی در اختیار [[اسرا]] قرار می‌داد. البته در آن زمان، بازی شطرنج حرام بود. ولی كسی نمی‌گفت من می‌خواهم شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور و ورق بازی كنم و بیشتر اسرا [[ورزش]] را بر این گونه [[سرگرمی]] ها ترجیح می‌دادند. | |||
نیز نگاه کنید به [[صلیب سرخ]] | |||
=== کتابشناسی === | |||
محمد رضا کایینی | |||
نسخهٔ ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۰
مقدمه
وسایل ورزشی تنها از ناحیۀ صلیب سرخ تأمین می‌شد. هر ماه كه صلیب می‌آمد، دو توپ فوتبال، بسكتبال، والیبال، هندبال و پینگ‌پنگ می‌آورد. در ماه‌های اول، وسایل ورزشی اضافه داشتیم، اما بعد از 2 سال، با كمبود شدید وسایل مواجه شدیم؛ کفش و لباس ورزشی به‌هیچ‌عنوان ازطرف صلیب سرخ تأمین نمی‌شد. بچه‌ها سعی می‌كردند از همان کفش و لباس‌های معمولی عراقی، كه گاهی 20 تا وصله داشت، استفاده كنند؛ مثلاً با استفاده از دشداشه‌‌های سفیدی که عراقی‌ها به‌جای لباس راحتی، در اختیارمان می‌گذاشتند، لباس کاراته می‌دوختند.
وسایل ورزشی
صلیب سرخ شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور را نیز در کنار وسایل ورزشی در اختیار اسرا قرار می‌داد. البته در آن زمان، بازی شطرنج حرام بود. ولی كسی نمی‌گفت من می‌خواهم شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور و ورق بازی كنم و بیشتر اسرا ورزش را بر این گونه سرگرمی ها ترجیح می‌دادند.
نیز نگاه کنید به صلیب سرخ
کتابشناسی
محمد رضا کایینی