گاهشمار اردوگاه تکریت 19: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[اردوگاه تکریت 19]] که محل نگهداری اسرای ایرانی است، به علت حضور اسرای افسر ایرانی به [[اردوگاه]] افسران مفقودین معروف بود.این [[اردوگاه]] بعد از رسمیت یافتن آتش‌بس بین طرفین و با ورود 400 تن از اسرای افسر و درجه‌دار ایرانی در 13 مهر 1367 تشکیل شد و تا روز تبادل اسرا، [[صلیب سرخ]] از این [[اردوگاه]] بازدید نکرده بود. | [[اردوگاه تکریت 19]] که محل نگهداری اسرای ایرانی است، به علت حضور اسرای افسر ایرانی به [[اردوگاه]] افسران مفقودین معروف بود.این [[اردوگاه]] بعد از رسمیت یافتن آتش‌بس بین طرفین و با ورود 400 تن از اسرای افسر و درجه‌دار ایرانی در 13 مهر 1367 تشکیل شد و تا روز تبادل اسرا، [[صلیب سرخ]] از این [[اردوگاه]] بازدید نکرده بود. | ||
===گاهشمار و تركیب اسرا=== | ===گاهشمار و تركیب اسرا=== | ||
بیشتر اسرای این [[اردوگاه]]، طی تک‌های دشمن در تاریخ 21 تیر 1367 و 31 تیر 1367 و تعدادی در [https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D9%85%D8%B1%D8%B5%D8%A7%D8%AF عملیات مرصاد] و تعدادی نیز بعد از آتش‌بس در تاریخ 1 شهریور 1367 به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده بودند. تعدادی از نیروهای ایرانی، که در ''[https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D8%A8%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3 عملیات بیت‌المقدس]'' در 1365 به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده و حدود دو سال در اردوگاه 11 تکریت (← [[اردوگاه تکریت 11]] )نگهداری شده بودند، بعد از انتقال به پادگان الرشید(← [[زندان الرشید]])به همراه افسرانِ به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده در عملیات‌های 21 تیر 1367 ، 31 تیر 1367 و 1 شهریور 1367 به اردوگاه تکریت(← [[اردوگاه]] ) منتقل شدند. درحالی‌که تعداد اسرای قدیمی 17 تن بودند، اسرای این عملیات‌ها به‌صورت پراکنده در آسایشگاه‌ها تقسیم شدند. ولی تعدادی از افسرانی که بعد از پذیرش [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%82%D8%B7%D8%B9%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%DB%B5%DB%B9%DB%B8 قطعنامه] و در تاریخ 1 شهریور 1367به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده بودند، در آسایشگاه 6 حضور داشتند و به‌این‌علت، این آسایشگاه آسایشگاه میهمانان نامیده شد. افسران این [[اردوگاه]] از [https://wikishahid.com/%D8%AA%DB%8C%D9%BE_37_%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C_%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2 لشکرهای زرهی شیراز]، [https://wikishahid.ir/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_21_%D8%AD%D9%85%D8%B2%D9%87_%D8%A2%D8%B0%D8%B1%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D9%86 21 حمزه]، [http://mashhadenc.ir/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1-77-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86/ 77 خراسان]، [https://wikishahid.ir/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_%DB%B5%DB%B8_%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D9%88%D8%B1_%D8%B0%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D9%82%D8%A7%D8%B1 58 ذوالفقار]، [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_%DB%B9%DB%B2_%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C_%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2#:~:text=%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1%20%DB%B9%DB%B2%20%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C%20%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2%20%D8%A8%D8%A7,%D8%AF%D8%B1%20%D8%B4%D9%87%D8%B1%20%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2%20%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%B1%20%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF. 92 اهواز]، و [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_%DB%B8%DB%B1_%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C_%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87#:~:text=%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1%20%DB%B8%DB%B1%20%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C%20%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87%20%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1,%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA%DB%8C%20%D8%BA%D8%B1%D8%A8%20%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8%AC%D8%A7%20%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D8%AF. 81 کرمانشاه] بودند که به‌صورت پراکنده در همه آسایشگاه‌ها حضور داشتند. فقط در اواخر دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] دو نفر از فرماندهان سپاه از تکریت 15(←[[اردوگاه تکریت 15]] ) به این [[اردوگاه]] منتقل شدند. | بیشتر اسرای این [[اردوگاه]]، طی تک‌های دشمن در تاریخ 21 تیر 1367 و 31 تیر 1367 و تعدادی در [https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D9%85%D8%B1%D8%B5%D8%A7%D8%AF عملیات مرصاد] و تعدادی نیز بعد از آتش‌بس در تاریخ 1 شهریور 1367 به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده بودند. تعدادی از نیروهای ایرانی، که در ''[https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%D8%A8%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3 عملیات بیت‌المقدس]'' در 1365 به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده و حدود دو سال در اردوگاه 11 تکریت (← [[اردوگاه تکریت 11]] )نگهداری شده بودند، بعد از انتقال به پادگان الرشید(← [[زندان الرشید]])به همراه افسرانِ به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده در عملیات‌های 21 تیر 1367 ، 31 تیر 1367 و 1 شهریور 1367 به اردوگاه تکریت(← [[اردوگاه]] ) منتقل شدند. درحالی‌که تعداد اسرای قدیمی 17 تن بودند، اسرای این عملیات‌ها به‌صورت پراکنده در آسایشگاه‌ها تقسیم شدند. ولی تعدادی از افسرانی که بعد از پذیرش [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%82%D8%B7%D8%B9%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%DB%B5%DB%B9%DB%B8 قطعنامه] و در تاریخ 1 شهریور 1367به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده بودند، در آسایشگاه 6 حضور داشتند و به‌این‌علت، این آسایشگاه آسایشگاه میهمانان نامیده شد. افسران این [[اردوگاه]] از [https://wikishahid.com/%D8%AA%DB%8C%D9%BE_37_%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C_%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2 لشکرهای زرهی شیراز]، [https://wikishahid.ir/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_21_%D8%AD%D9%85%D8%B2%D9%87_%D8%A2%D8%B0%D8%B1%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D9%86 21 حمزه]، [http://mashhadenc.ir/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1-77-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86/ 77 خراسان]، [https://wikishahid.ir/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_%DB%B5%DB%B8_%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D9%88%D8%B1_%D8%B0%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D9%82%D8%A7%D8%B1 58 ذوالفقار]، [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_%DB%B9%DB%B2_%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C_%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2#:~:text=%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1%20%DB%B9%DB%B2%20%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C%20%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2%20%D8%A8%D8%A7,%D8%AF%D8%B1%20%D8%B4%D9%87%D8%B1%20%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2%20%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%B1%20%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF. 92 اهواز]، و [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1_%DB%B8%DB%B1_%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C_%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87#:~:text=%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1%20%DB%B8%DB%B1%20%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C%20%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%87%20%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1,%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA%DB%8C%20%D8%BA%D8%B1%D8%A8%20%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8%AC%D8%A7%20%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D8%AF. 81 کرمانشاه] بودند که به‌صورت پراکنده در همه آسایشگاه‌ها حضور داشتند. فقط در اواخر دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] دو نفر از فرماندهان سپاه از تکریت 15(←[[اردوگاه تکریت 15]] ) به این [[اردوگاه]] منتقل شدند.<ref>جعفری، مجتبی (1386). جهنم تکریت. تهران: سوره مهر.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[اردوگاه تکریت 19]] | نیز نگاه کنید به [[اردوگاه تکریت 19]] | ||
=== کتابشناسی === | === کتابشناسی === | ||
معصومه جعفر زاده | <references />معصومه جعفر زاده | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۹
مقدمه
اردوگاه تکریت 19 که محل نگهداری اسرای ایرانی است، به علت حضور اسرای افسر ایرانی به اردوگاه افسران مفقودین معروف بود.این اردوگاه بعد از رسمیت یافتن آتش‌بس بین طرفین و با ورود 400 تن از اسرای افسر و درجه‌دار ایرانی در 13 مهر 1367 تشکیل شد و تا روز تبادل اسرا، صلیب سرخ از این اردوگاه بازدید نکرده بود.
گاهشمار و تركیب اسرا
بیشتر اسرای این اردوگاه، طی تک‌های دشمن در تاریخ 21 تیر 1367 و 31 تیر 1367 و تعدادی در عملیات مرصاد و تعدادی نیز بعد از آتش‌بس در تاریخ 1 شهریور 1367 به اسارت درآمده بودند. تعدادی از نیروهای ایرانی، که در عملیات بیت‌المقدس در 1365 به اسارت درآمده و حدود دو سال در اردوگاه 11 تکریت (← اردوگاه تکریت 11 )نگهداری شده بودند، بعد از انتقال به پادگان الرشید(← زندان الرشید)به همراه افسرانِ به اسارت درآمده در عملیات‌های 21 تیر 1367 ، 31 تیر 1367 و 1 شهریور 1367 به اردوگاه تکریت(← اردوگاه ) منتقل شدند. درحالی‌که تعداد اسرای قدیمی 17 تن بودند، اسرای این عملیات‌ها به‌صورت پراکنده در آسایشگاه‌ها تقسیم شدند. ولی تعدادی از افسرانی که بعد از پذیرش قطعنامه و در تاریخ 1 شهریور 1367به اسارت درآمده بودند، در آسایشگاه 6 حضور داشتند و به‌این‌علت، این آسایشگاه آسایشگاه میهمانان نامیده شد. افسران این اردوگاه از لشکرهای زرهی شیراز، 21 حمزه، 77 خراسان، 58 ذوالفقار، 92 اهواز، و 81 کرمانشاه بودند که به‌صورت پراکنده در همه آسایشگاه‌ها حضور داشتند. فقط در اواخر دوران اسارت دو نفر از فرماندهان سپاه از تکریت 15(←اردوگاه تکریت 15 ) به این اردوگاه منتقل شدند.[۱]
نیز نگاه کنید به اردوگاه تکریت 19
کتابشناسی
- ↑ جعفری، مجتبی (1386). جهنم تکریت. تهران: سوره مهر.
معصومه جعفر زاده